(จบบริบูรณ์) Legend Thaliwilya of Alimathea:Final Saga ,อัพสารบัญเรียบร้อย

[greamon]

................................

แอ๊ดดดดดด
เสียงประตูห้องเปิดออกดังขึ้นก่อน ที่สวนดอกไม้ด้านหลังบานประตูจะปรากฏขึ้น พร้อมกับ
ใบหน้าของ พี่สาวของเค้า เซน่า ที่กำลังรออยู่ข้างใน

“ เป็นเวลา 4 เดือนแล้วสินะ เราไม่ได้พบหน้ากัน เรกกะ...นี่คือโฉมหน้าของคนที่เป็นฆาตกรสินะ ”
เซน่า กล่าวขณะที่เค้าค่อยๆเดินเข้ามาด้วยสีหน้าที่เย็นชา ไม่แยแสต่อคำพูดของเธอ โดยมี แมกกี้ บินตามมาต้อยๆ

“ พี่ เป็นคนกดสวิตซ์ กุญแจแห่ง อามาเกดดอนสินะ ”
เรกกะ ถาม ด้วยน้ำเสียงที่เย็นเฉียบ เป็นดั่งตัวเค้าในอดีต ก่อนจะได้กลายเป็น น้องชายของเธอ

“ ใช่ พี่เองก็ไม่ได้มีโฉมหน้าที่ต่างไปจากน้องเลย โฉมหน้าของฆาตกร ”
เซน่า กล่าวขณะที่ เรกกะ เดินเข้ามา จนอยู่ห่างจากเธอแค่เพียง ขั้นบันไดของ พื้นต่างระดับ

“ ไม่ว่าจะยังไงพี่ก็จะไม่มอบ กุญแจแห่งอามาเกดดอน นี่ให้ เด็ดขาด พี่จะไม่ยอม
ให้น้องทำผิดไปมากกว่านี้อีกแล้ว แม้ เรกกะ จะใช้ Genesis กับพี่ก็ตาม... ”
เซน่า กล่าวพลางกำสวิตซ์เอาไว้แน่น คำพูดของเธอ ทำให้ เรกกะ ฉุกคิดขึ้นมา

“ หากเราจะให้ พี่ส่ง อามาเกดดอน มามันก็เป็นเรื่อง่าย แต่ว่าจะทำได้งั้นเหรอ
 ถ้าต้องเหยียบย่ำแม้ปฏิพานของ พี่ แล้วเราจะต่างอะไรไปจาก ปีศาจล่ะ ”
เรกกะ คิดท่ามกลางความลังเล ที่เกิดขึ้นในจิตใจนั้น

“ เรกกะ น้องไม่มีสิทธิ์ จะควบคุมโลกใบนี้ ภายใต้หน้ากากของ Dragoon น้องไม่มีสิทธิ์ จะบงการใครต่อใคร ”
เซน่า กล่าว

“ แล้วการพี่ พอใจกับการที่ต้องใช้ชีวิตแบบหลบๆซ่อนๆ ไปตลอดงั้นเหรอต้องการที่จะหวาดกลัว
 ว่าจะมีคนมาตามล่าตัวไปแบบนั้นดีแล้วเหรอ ”
เรกกะ แย้งขึ้นทว่า คำตอบของ เซน่า นั้นกลับทำให้เค้า ต้องชะงักไป

“ แล้วพี่ ขอให้ น้องทำแบบนั้นเมื่อไหร่กัน... ”
เซน่า กล่าว ตอนนี้ภายในใจของเขาจากความลังเล กลายเป็นความสับสนไป
ระหว่างอุดมการณ์และหัวใจ ที่เริ่มจะขัดกันเอง อยู่ลึกๆ

“ ทั้ง Genesis ทั้งอำนาจที่น้องใช้ มันเป็นการเหยียบย่ำ ความรู้สึกของผู้คน ”
เซน่า กล่าว ทว่า เรกกะ ก็ตะคอกกลับมา

“ แล้ว Valhala นี่ล่ะ มันไม่ใช่อำนาจที่น่ารังเกียจหรอกหรือ มันเป็นการฝืนจิตใจผู้คน
ปกครองด้วยความกลัวของผู้คน ”
เรกกะ แย้งขึ้น มา การโต้เถียงของ ทั้งสองทำให้ แมกกี้ ตกใจ

“ เรกกะ ... ”
แมกกี้ ร้องออกมาแผ่วๆด้วยความเป็นห่วง เพราะ แม้ตอนนี้จะพูดออกไปเสียงแข็ง แต่ขาของ
เค้าตอนนี้ก็สั่นสะท้านไปหมด

“ ไม่ Valhala จะเป็นดังตัวแทนแห่งความเกลียดชัง ความอาฆาตทั้งหมดจะมุ่งมา
ที่มันและรวม หัวใจของทุกคนเข้าไว้ด้วยกัน ”
ทันทีที่ได้คำตอบจาก เซน่า ในที่สุดเค้าก็เข้าใจถึงความต้องการของ เซน่า แล้ว

“ พี่เองก็คิดเหมือนกันกับ..เรา..ถ้าอย่างนั้น ”
เมื่อคิดได้แล้ว เรกกะ จึงเปิดตาขวาออก

“ ในนามของเรา เรกกะ ไฮเดย์ ขอบัญชาจงส่ง อามาเกดดอน ให้แก่เราซะ ”
เรกกะ กล่าวจบ พลังของ Genesis ก็ทำงาน มือของ เซน่า เริ่มจะขยับยื่นออกไป
แต่เธอพยายามขัดขืน เอาไว้ แต่ท้ายที่สุดพลังก็สะกดเธอเอาไว้จน สำเร็จ

“ นี่ค่ะรับไปสิ เรกกะ ”
เซน่า กล่าวออกมาโดยที่ไม่รู้ตัวเพราะมนต์สะกดของ Genesis ขณะที่ เรกกะ ก้มลงรับ กุญแจแห่งอามาเกดดอน

“ ตั้งแต่วันแรกที่ผมถูกสร้างขึ้นผมก็ถูกใช้เป็นเครื่องมือ เป็นเพียงหุ่นเชิดที่ไร้จิตใจ
ความทรงจำก็ถูกปลูกฝังมาจากคนอื่นไม่ได้มีอะไรเป็นของตัวเองเลย ทุกอย่างล้วนเป็นสิ่ง
หลอกลวงสำหรับผม”

เรกกะ กล่าวน้ำเสียงนั้นสั่นเครือ ออกมาราวกับกำแพงที่ขวางกั้นซึ่งความรู้สึกได้พังทลายลงไปแล้ว
ในช่วงที่มนสะกดยังทำงานอยู่นี้ แม้คำพูดของเค้าจะออกมามากมายเพียงใด มันก็ไม่อาจส่งไปถึงเธอได้

“แต่เพราะพี่ได้ทำให้ โลกของผมเปลี่ยนไปนับแต่วันนั้น ช่วงเวลาที่ได้อยู่ร่วมกับพี่นั้นเป็นความจริง
ความทรงจำที่ได้รับจากพี่มานั้น...”
แม้จะรู้อยู่เต็มอก ว่าพี่ คงไม่มีวันได้ยินคำพูดเหล่านี้ แต่นี่ก็เป็นเพียงโอกาสเดียวโอกาสสุดท้ายที่จะได้
เล่าผ่านความรู้สึกออกมาเป็นคำพูด ผ่านช่วงความทรงจำและวันเวลาที่ผ่านมา ตลอดชีวิต

“พี่ทำให้ผมที่ไร้ซึ่งทุกสิ่ง ได้มีเป้าหมาย...เป้าหมายในการมีชีวิต...”
เรกกะ ยังคงกล่าวต่อไป ขณะที่ตอนนี้ หยาดน้ำตาได้ค่อยๆไหลรินออกมาจากหัวใจ
น้ำตาที่ไม่ใช่การเสแสร้ง เซน่า คือคนสุดท้ายที่เค้าจะร้องเพื่อเธอได้

“ที่พี่ถามว่าทำไมผมถึงได้ทำมันลงไปทั้งที่พี่ไม่ได้ขอ.....นั่นเป็นสิ่งที่หากเป็นตัวผมในอดีต....ก็คงเป็นเพียงแค่การทำ...ตามคำสั่งที่ได้รับมา...”
เมื่อกล่าวมาถึงตรงนี้หลังจากที่ก้มหน้าไม่มองเธออยู่นาน เค้าก็เงยหน้าขึ้น
เพื่อสบตากับ เธอ ที่เค้าไม่ได้พบกันมากว่า 4 เดือนช่วงเวลาการต่อสู้ในระหว่างที่ไม่มี
เธอมันช่างยาวนานราวกับไม่ได้พานพบกันเป็นปี

“แต่นี่เป็นสิ่งที่ผมอยากทำ...ด้วยตัวเอง...เพื่อคนที่ผม...รัก...”
เมื่อได้สบตากับเธอ อีกครั้ง นี่จะเป็นครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ที่เค้าจะได้เห็นใบหน้าของเธอ

“..ในที่สุดผมก็...กลายเป็นมนุษย์ ได้ทั้งจิตใจ และ ร่างกาย....”
เรกกะ กล่าวออกมาโดยพยายามจะจดจำใบหน้าของพี่สาว ที่เค้าและเธอดูแล ซึ่งกันและกันมาตลอด
มาถึงตอนนี้ เค้าได้เห็นแล้วว่าเธออาจไม่ได้เป็นเจ้าหญิง ที่เอาแต่รอคอยการปกป้องจากเค้า

 แต่เธอได้เติบโตขึ้นและสง่าผ่าเผยราวกับ ราชินี และจะปกครองดูแลผู้คนต่อไปจากนี้ในกาลข้างหน้า
เธอไม่ต้องการ การดูแลจากเขาอีกต่อไปแล้ว

“ ..ขอบคุณสำหรับทุกอย่างที่ผ่านมา...ผมรักพี่มากนะครับ...แม้เราจะไม่ได้เป็นพี่น้อง
กันจริงๆ....แต่พี่ก็จะเป็นพี่คนเดียวของผมตลอดไป... ”

เรกกะ กล่าวจบก็รับเอา กุญแจแห่ง อามาเกดดอนมา ไว้ในมือก่อนจะลุกขึ้นปาดน้ำตา
 และสวมหน้ากากกลับอีกครั้ง
พร้อมกับตีสีหน้าเย็นชาเหมือนเดิม ครั้นเมื่อมนต์สะกดคลาย เซน่า ที่เห็น กุญแจแห่ง
 อามาเกดดอน ไปอยู่ในมือของ เรกกะ ก็ถึงกับใจเสียไปทันที

“ เอาคืนมานะ.. ”
เซน่า ตะคอกพร้อมกับลุกขึ้น จะเอากุญแจคืน ทว่า เรกกะ ก็เดินจากออกไป

“ แมกกี้....อย่าให้เธอตามมา ”
เรกกะ กล่าวจบ แมกกี้ ก็เข้าไปขวางเธอไว้ ด้วยปีกขยายใหญ่ขึ้นก่อนจะรวบตัวเธอไว้

“ น้องมันเป็นปีศาจ ปีศาจที่น่ารังเกียจ คนเจ้าเล่ห์ คนหลอกลวง ”
เสียงด่าทอของ เซน่า ที่ดังไล่ลับหลังเขามานั้น กลับได้คำตอบแค่เพียงสายตาที่ชายมอง
กลับมาเท่านั้นก่อนจะเดินจากออกไป

......................
.................................

วู้มมมมมมมมมมมม

เสียงดังขึ้นก่อนที่จะเกิดระเบิดแสงขึ้นกลางอากาศ เหนือน่านฟ้า เมอริเซีย
อันเป็นสัญญาณแล้วว่าตอนนี้ ลำแสงโอดิน สามารถยิงไปยังที่ใดก็ได้แล้ว

“ ตอนนี้ Valhala ตกอยู่ในมือของเราแล้ว...จงฟังสิ่งมีชีวิตทั้งหลายในเทอร่า นับแต่บัดนี้ไป
ข้าคือ เรกกะ ไฮเดย์ จักรพรรดิ ของเทอร่า แห่งนี้..ฮ่าๆๆๆๆ ”
เรกกะ กล่าวจบก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมาอย่างกระหายในอำนาจ  
ซึ่งเสียงได้กระจายออกมาตามช่องการสื่อสารทั้งหมดที่ส่งลงมาจาก Valhala

.........................
.......................................

สองเดือนต่อมา หลังจากสงคราม Delantion ระหว่าง เทอร่า กับ  Empyrean Adjust

ณ สวนสุสานที่ๆ เคยมีแผ่นป้ายไว้อาลัย ของ พวก ซาน ได้ถูกรื้อถอนออกและเปลี่ยนเป็นป้ายที่
สลักชื่อของ เฟนท์ แทน..........

ณ ถนน ใหญ่ เขตที่ 4 ของ โลกอส ขบวนบวนแห่ที่ ยิ่งใหญ่ซึ่งประกอบด้วย Gazor อารักขา 2-3 เครื่อง
และรถแห่ขบวนใหญ่ ที่ด้านบนนั้น มีเหล่าผู้ต่อต้าน เรกกะ ในสงครามครั้งนั้นมัดกับแท่นไม้เรียงรายอยู่เต็มคันรถ

ตั้งแต่ ชารี่ ซิกนัม เอลิต้า หลีเมย่ หลง ผิง ฮายาเตะ โครโน่ มาธิอัส ลูเทเซีย มาเรียลูส
และนอกจากนี้บรรดาผู้นำอาณานิคมของทั้ง เทอร่า ก็ถูกจับใส่กรงขัง

ขนาดใหญ่ติดล้อลากมากับขบวนแห่เสด็จนี้ด้วย โดย ที่กลางขบวนนั้น มี เรกกะ นั่งอยู่
บนบัลลังค์ จักรพรรดิ
ที่ตั้งอยูบนพื้นรถที่ยกขึ้นสูง ส่วน เซน่า ก็ถูกจับมัดอยู่ที่ ฐานของ ขบวนรถที่ เรกกะ นั่งอยู่
โดยมี แมกกี้ และ ยูปี้ นั่งอยู่ข้างๆ ที่ด้านหน้าขบวนนำอารักขา โดย ลอว์เรนซ์


“ องค์ประธานสูงสุด สหประชาคมโลก ประธานสูงสุดของ สหพันโลก และจักรพรรดิ
 แห่งเทอร่าของเรา ท่านจักรพรรดิ เรกกะ ไฮเดย์ ก็ปรากฏตัวขึ้นแล้วครับ
พร้อมกับขบวนแห่ที่จะนำตัว นักโทษไปยังลานประหาร ”

เสียงรายงานดังขึ้นผ่านไปตามช่องการถ่ายทอดของทุกสถานีทั่วทั้ง เทอร่า
กับการปรากฏตัวของ เรกกะ ท่ามกลางเสียง ก่นด่าของ ประชาชนที่เป็นเสียงกระซิบกระซาบ

“ ใช้อำนาจข่มขู่กันชัดๆ ใครไม่เข้าข้างตัวเอง ก็จัดการทิ้ง ”
“ ชู่ว เบาๆสิ เดี๋ยวก็เป็นเรื่องขึ้นมาหรอก ”
เสียงกระซิบกระซาบดังไปมาแต่ก็ไม่มีใครกล้าที่จะลุกขึ้นมาต่อต้าน

“ นี่คือสิ่งที่เธอต้องการ เหรอ เรกกะ ”
โคเว็ท เปรยขณะที่ เธอกับ มิมิ ตามมาดูขบวนแห่นี้ด้วยความสลดกับสิ่งที่เรกกะ ทำอยู่
ขณะเดียวกันที่ อาคารสำนักงานด้านข้าง ถนนเส้นที่ใช้แห่นั้น บนชั้นสอง กลุ่มของ ซาน เอมิล ไรด์
และ ไอ ก็กำลังจับตาดูผ่าน ม่านหน้าต่าง ไรด์ ที่ทำท่าจะลงไปขวาง ก็ถูก เอมิล ยื้อไว้ก่อน

แต่แล้ว พวกเค้าก็ต้องประหลาดใจเมื่ออยู่ๆเสียงฮือฮาก็ดังขึ้นมาจาก รอบถนน
ต้นเหตุที่ทำให้เสียงเหล่านั้นดังไม่ใช่อื่นใด นอกจากมีใครคนหนึ่งกำลังเดินสวน ขบวนเสด็จมา
 
“ ป...เป็นไปไม่ได้... ”
เรกกะ เปรยเสียงแผ่ว ต่อหน้าเงา ที่เห็น

“ นั่นมัน Dragoon นี่ ”
“ Dragoon จริงๆด้วย ”
“ ยังไม่ตายหรอกเหรอ Dragoon ”
เสียง กระซิบกระซาบของ ผู้คนรอบถนน ดังขึ้น ขบวนเสด็จ ต้องหยุดการเคลื่อน
กะทันหัน

“ ด...ได้ไงกัน..ก็เรกกะ ยังอยู่ตรงนี้ ”
ไอ เอ่ยด้วยความประหลาดใจ ขณธที่ทุกคนเองต่างก็แปลกใจไม่แพ้กัน


……………
ภายในวิหาร แห่งโลกอส ด้านในเป็น โถงพิธี สำหรับร่วมพิธีกรรมทางศาสนา มีม้านั่งไม้
ที่เรียงรายทอดต่อกันไป จนเต็มห้อง ที่ด้านหน้า เป็นแท่นศักการะ ที่มีแผ่นกระจกสีแต่งเป็นรูปนกพิราบขาว(Logos)
อันเป็นเป็นตัวแทนแห่งสันติ
R2 กำลังสวดวิงวอนภาวนาอยู่ บนแท่นศํกการะนี้


....
ขณะเดียว กัน Dragoon ก็ได้วิ่งตรงเข้าไป ขบวนแห่ เหล่า Gazor ทั้ง3 เครื่อง จึงการดยิงเพื่อปกป้อง จักรพรรดิ
ทว่า Dragoon กับเคลื่อนไหวหลบกระสุนไปมาอย่างรวดเร็ว เกินมนุษย์ธรรมดา

“ หยุดยิงก่อน...เดี๋ยวพระองค์จะเป็นอันตราย...ชั้นจะออกไปเอง ”
ลอว์เรนซ์ สั่งให้หยุดการยิง เพราะDragoon เข้ามาใกล้ขบวนมากเกินไป ก่อนที่ ยูปี้ จะเปลี่ยนเป็น มาคายาเดีย
แต่ตัวเค้าก็รับมาใช้โดยไม่แปลงเป็นทาลิวิลย่า แต่บุกเข้าไปสู้ซึ่งหน้าทั้งอย่างนั้น
แต่กลับถูก Dragoon ใช้เป็นแท่นกระโดดเหยียบไหล่ ขึ้นไปหา เรกกะ แทน

“ ไปเลย..วีรบุรษสวมหน้ากาก ”
ลอว์เรนซ์ กระซิบในวินาที ที่ Dragoon ได้ขึ้นไปอยู่ต่อหน้า เรกกะ แล้ว
เรกกะ ลุกขึ้นจะชักเอาปืนที่เก็บไว้ในเสื้อ ออกมา แต่กลับถูก ดาบที่ Dragoon ชักสวน
ออกมาปัดจน ปืนกระเด็นหลุดมือไป  ก่อนจะหงายคมดาบจ่อมาที่เค้า
ในขณะ ที่ เรกกะ  หรี่ตาลงด้วยมีเลศนัยแอบแฝง

..............
..................
3 ชั่วโมงก่อน การออกขบวนแห่

ณ ห้องที่ เรกกะ ใช้เป็นที่ออกอากาศตอนสั่ง สหประชาคมโลกเข้าร่วมกับ สหพันโลก
ที่นี่ มีเพียงเค้า และ เฟนท์ ที่รอดมาอย่างปาฏิหาริย์  สองคนเท่านั้นในตอนนี้

“ เฟนท์ ตามสัญญา นายต้องฆ่าชั้นซะ ”
เรกกะ กล่าวพร้อมกับ ยื่น หน้ากากของ Dragoon ให้แก่ เฟนท์

“ เรกกะ นาย...ต้องการแบบนี้จริงๆเหรอ ”
เฟนท์ ถามด้วยความลังเล ที่เวลานี้ได้มาถึง

“ ทั้ง เทอร่า จะมุ่งความอาฆาต ความเกลียดชัง ทั้งหมดมาที่ชั้น จากนั้นที่นายต้องทำก็คือ
 ลบตัวตนของชั้นออกไปซะพร้อมกับทำลายบ่วงกรรมแห่งความอาฆาตนี้ลง ”
เรกกะ กล่าวในขณะที่ เฟนท์ รับเอา หน้ากาก และดาบมา

“ จากนี้ เทอร่า จะมีตำนานของ Dragoon สืบไป และหลอมรวมเป็นหนึ่ง เดียวกันไม่ใช่
เพราะกำลังอำนาจทางทหาร แต่เป็นการเข้าหากันด้วยการ เจรจา ไม่ใช่สงคราม นี่ก็คือ อนาคต
ที่Empyrean Adjust หวังเอาไว้แต่แรก ”
เรกกะ กล่าวหลังจากที่ เฟนท์ รับเอาทั้งสองสิ่งไปจากเขา พลางนึกถึง คำพูดที่เค้าเคยบอกว่า จะเป็นผู้ถือคมดาบปลิดชีวิตของเรกกะ เอง(อ่านได้จาก บทที่14) ในวันนี้ เวลาที่ว่านั้นมาถึงแล้ว

“ นั่นก็คือ...Dragoon Requiem(บทเพลงส่งวิญญาณแด่อัศวินมังกร) ”
เฟนท์ กล่าวขณะที่ก้มมอง หน้ากากที่รับมาด้วยความรู้สึกที่ยังเกร็งๆอยู่ในตอนนี้


“ เรารู้จาก คาทราสโทฟี ว่าผู้คนปรารถนา ในอนาคต ในเวลาที่ ความปราถนาสามารถเดินควบคู่ไปกับเวลาได้ ”
เรกกะ กล่าวเพื่อที่จะให้ เฟนท์ หายเกร็ง และสามารถลงมือได้อย่างไม่ติดขัด

“ เฟนท์ ...นายคิดไหมว่า Genesis มันก็เหมือนกับความปรารถนา...ทุกคนที่มีมันต่างก็มีความปรารถนาที่ต่างกันออกไปแต่ สุดท้ายที่ปลายทางของความปรารถนานั้นก็คือ...อนาคต  ”
เรกกะ กล่าว ขณธที่ เฟนท์ ได้ยินก็เปรยขึ้นมาด้วยความสงสัย

[greamon]

“ ความปรารถนาเหรอ.. ”
เฟนท์ เปรยขณะที่เงยหน้าขึ้นมอง เรกกะ

“ อืม ชั้นจะเสี่ยงกับความปรารถนา ของผู้คนที่เป็น Genesis ผลักดันไปสู่อนาคต ”
คำพูดสุดท้าย ที่เรกกะ ได้พูดออกมา นั้นคือส่วนสนับสนุนทั้งหมดของแผนการที่วางไว้
และเริ่มมาเนิ่นนาน ในที่สุดมันกำลังจะจบลงในไม่ช้านี้
................
......................
.............................



“ เรกกะ...นี่เป็นค่าตอบแทนที่นายต้องชดใช้ให้กับการ เหยียบย่ำจิตใจผู้อื่น.... ”
R2 เปรยออกมาเพียงลำพัง ในวิหารที่ไม่มีใครนี้ ก่อนจะเงยหน้าขึ้นมอง แสงสว่างที่ทอดผ่านกระจกลงมา

“ ....นาย.... ”
น้ำตาที่ไหลรินออกมาพร้อมกับ คำพูด ในขณะที่ สัญลักษณ์ คาทราสโทฟี ของเธอ
ได้ปรากฏขึ้นบนร่างกายอีกครั้งก่อนที่มัน จะสลายหายไป ตอนนี้เธอได้คืนความเป็นอมตะ
ไปแล้ว

...............


“ คนที่พร้อมจะฟันก็ควรพร้อมที่จะถูกฟันด้วย ”
เรกกะ คิดขณะที่คมดาบของ เฟนท์ กำลังจะแทงเข้ามา

“ เฟนท์ นายจะกลายเป็นวีรบุรุษ กลายเป็น Dragoon ผู้กอบกู้โลกใบนี้
ช่วยทุกคนจาก ศัตรูของโลก จักพรรดิ์ ปีศาจ เรกกะ ไฮเดย์ คนนี้ ”

คำพูดสุดท้าย ที่เค้าได้พูดไว้กับ เฟนท์ ในตอนที่ มอบหน้าที่ให้สานต่อแทนเค้า
ดังขึ้นในหัวของ เฟนท์ ก่อนที่คมดาบจะทิ่มทะลุผ่านร่าง เข้าไป


“ เรกกะ... ”
เฟนท์ กระซิบขึ้นมาเบาๆ ภายใต้หน้ากากที่สวมอยู่ น้ำตาที่ไหลรินเพื่อเพื่อนสนิทเพียงคนเดียว
ที่ร่วมทุกข์สุขกันมา พร้อมๆกับ โลหิตที่ ซึมออกมาบนเสื้อของ เรกกะ และดาบที่ฝังลึกจนมิดด้าม
ลงไปนั้น

“ นี่ก็เป็น..บทลงโทษสำหรับนาย..ด้วย ”
เรกกะ กระซิบด้วยเสียงอันแผ่วเบา ขณะที่เอามือกุมท้องที่ถูกฟันเอื้อมไปแตะที่หน้ากาก
ของ Dragoon

“ นายจะเป็นผู้พิทักษ์ ที่สวมหน้ากากนั่นไปชั่วชีวิต....ไม่สามารถกลับไปเป็น เฟนท์ นีโอเวล ได้อีก
นายจะต้อง....สละความสุขของตัวเอง...ทั้งหมดเพื่อ..ความสุขของ..ทุกคน..ชั่วนิรันด์ ”
เรกกะ กล่าวด้วยเสียงอันแผ่วเบา ขณะที่ไฟชีวิตค่อยๆมอดลง มือที่แตะหน้ากากของ Dragoon ได้ลื่นไหลงแนบตัวอย่างอ่อนแรง เลือดที่เปรอะมืออยู่นั้นจึงขีดลากไปบนหน้ากากด้วย

“ ชั้นยอมรับความปรารถนานี้.. ”
เฟนท์ กระซิบตอบ ก่อนจะชักเอาดาบออกจากร่างของ เรกกะ และเดินถอยออกไปด้านข้าง ในขณะที่ เรกกะ ซ฿่งกำลังจะหมดลมหายในนั้น ได้เซถลาไหลลงไปตามทางลาดของ คันรถ จนลงมากองอยู่ข้างๆ เซน่า

“ เรกกะ.. ”
เซน่า เปรยด้วยสีหน้าตกตะลึง ก่อนจะค่อยๆเอื้อมมือไปแตะร่างของ น้องชาย อย่างช้าๆ
เสี้ยววินาทีที่เธอสัมผัสกับตัวของ เรกกะ จี้ห้อยคอ รูปนาฬิกาทราย ที่ เรกกะ ห้อยเอาไว้ตลอด

ก็ เรืองแสงอ่อนออกมา เมื่อ เซน่า ได้จ้องมองไปที่แสงนั้นเธอจำได้ถึง นาฬิกา ห้อยคอตัวนี้
เธอเป็นคนที่มอบมันให้ เรกกะ มนวันที่เค้าถูกสร้างขึ้น ก่อนจะถูกปลูกความทรงจำและคิดว่ามัน
เป็นของ ลอว์เรนซ์ ที่เป็นพ่อของเขา

“ นี่..หรือว่า ”
เซน่า เปรบก่อนจะย้ายไปจับที่ นาฬิกานั้น ความทรงจำทั้งหมดที่ เรกกะ คุยถึงแผนการ Dragoon Requiem
กับเฟนท์ ก็ได้ผุดขึ้นมา ในหัวของเธอ

“ ไม่จริง...ตลอดเวลา...เรกกะ น้อง.... ”
เซน่า เปรยด้วยเสียงอันสั่นเทา ขณธที่มองดวงตาของ น้องชายที่ค่อยๆริบหรี่ลง

“ เรกกะ...พี่เองก็รักน้อง..มากนะ น้องเป็นน้องของพี่จริงๆ... ”
เซน่า กล่าวออกมาด้วย้ำเสียงที่สั่นเครือ ขณธที่ เรกกะ ซึ่งกำลังจะหมดลมหายใจได้ ชายตามามองเธอเป็นครั้งสุดท้าย

“ ผม...ทำลาย..โลก ”
เสียงอันแผ่วเบาของ เรกกะ ที่หลุดลอยออกมา ขณะที่ภาพความหลังทั้งหมดค่อยๆปรากฏขึ้นในหัวของเขา
ช่วงเวลาทั้งหมดที่ได้มีชีวิตมา กำลังหลั่งไหลขึ้นมาในจิตใจ

“ และ...ผม..สร้าง...โลก... ”
สิ้นคำ ดวงตาของ เรกกะ ก็ปิดสนิทไม่มีสุรเสียงใดๆเล็ดลอดออกมาอีก

“ ไม่นะ...เรกกะ..ลืมตาขึ้นมาสิ..เรกกะ! ”
เซน่า กล่าวน้ำเสียงสั่นเทา ขณะที่น้ำตาของเธอไหลรินรดลงบนใบหน้าของ เรกกะ ผู้เป็นน้อง

“ ปีศาจร้าย เรกกะ ได้สิ้นใจลงแล้ว พวกเราออกไปช่วยตัวประกันทั้งหมดเร็ว ”
เสียงของ เอมิล ดังขึ้นจากที่หน้าอาคาร พร้อมกับที่ ซาน ไรด์ ไอ ได้ออกจากอาคารตรงไปยังขบวนรถ
ขณะที่ บรรดาผู้มาร่วมงาน ก็พากันเข้าก่อเหตุชิงตัวประกันออกมา กันอย่างพร้อมเพรียง

“ แย่ล่ะ ถอยก่อน ”
ลอว์เรนซ์ สั่งจบ Gazor ทั้ง3 เครื่องก็พา เค้าหนีขึ้นฟ้าหายลับไป

“ จบซะทีสินะ ”
เสียงของ เรโค่ ดังขึ้นจาก Gazor ที่ ลอว์เรนซ์ เกาะอยู่ที่ไหล่

“ จะได้กลับบ้านกันซักที ”
เซโร่ บ่นออกมาจาก Gazor อีกเครื่องที่อยู่ข้างๆ

“ เอาน่าไม่ต้องบ่นไปหรอก...อีกเดี๋ยวก็ถึงบ้านแล้วล่ะ.. ”
เสียงของ อิจิกิ ก็ดังจากอีกตัวเช่นกัน พวกเซโร่ ทั้งสามคนนั้น ได้ขับอยู่ใน Gazor แต่ล่ะตัว ตั้งแต่แรกแล้ว
(มิน่าถึงยิงยังไงก็ยิงไม่โดน)


“ ไม่ยุติธรรมเลย...ทั้งที่พี่แค่ได้อยู่กับน้องก็มีความสุขแล้ว..แต่ทำไม..พี่จะอยู่ได้ยังไง
ในอนาคตของเรกกะ ที่ไม่มีเรกกะ อยู่ด้วย...ไม่นะ..เรกกะ.. ”
เสียงของ เซน่า ดังขึ้นอย่างสั่นเทา ขณะที่เธอทำได้เพียงแค่กุมมือที่ เย็นเชียบของ น้องชายเอาไว้เท่านั้น
ด้าน Dragoon เฟนท์ ก็ได้ยกดาบสะบัดเอาเลือดของ เรกกะ ออกท่ามกลางเสียงโห่ร้องอย่างยินดีของผู้คนทั่วทั้งท้องถนน

“ Dragoon! ”    “ Dragoon!! ”  “ Dragoon!!! ”   “ Dragoon!!!! ”
เสียงเรียกชื่อสรรเสริญ ดังขึ้นทั่วทั้งท้องถนนตัดกับเสียงกรัดร้อง ที่ขมขื่นของ เซน่า ที่ดังก้องระงม
ท่ามกลางเวลาของยุค สมัยที่ได้เปลี่ยนไปแล้ว

.......................
...................................

 นี่ เรกกะ หลังจากนั้น เทอร่าก็เปลี่ยนไปในทางที่ดีขึ้นนะ ความพยายามทั้งหมดที่เคยทุ่มให้กับสงคราม
ถูกนำมาใช้เพื่อการ บำรุงและฟื้นฟู ความยานแค้นของประชาชนแทนแล้วล่ะ

ความอาฆาตแค้นทั้งหมดมันถูกผลักให้เป็น ภาระของนายแทน...บางทีมันอาจ
จะง่ายกว่าที่จะจดจำ ชื่อของ คนๆหนึ่งมากกว่าระบบ ที่ชื่อ Valhala คงจะฟังดูเลิศเลอเกินไปสินะ

 แต่มันเป็นความจริง บางทีตอนนี้ เธออาจจะนั่งยิ้มน้อยๆแล้วก็บอกว่าเป็นไปอย่างที่เธอคาดเอาไว้อยู่ก็ได้
เพราะนาย ทุกคนจึงไม่ยึดติดกับ อดีต และไม่ขังตัวเองเอาไว้กับเวลา สามารถที่จะไปยังอนาคตได้ โดยที่ไม่ลังเล

 จริงสิ ฉันเกือบลืมแน่ะ พวกเรา เรียนจบมหาลัยกันแล้วนะ ฉันได้เป็นทนาย อย่างที่ฝันเอาไว้แล้วล่ะ
ไรด์ เองก็เปิดร้านขายของสะสมน่ะนะ ช่วงนี้ บาร์ซิงเซย์ เลยคึกคักยิ่งกว่าเดิมอีก เนอะว่างั้นไหมล่ะ

เอมิล เองก็เพิ่งเริ่มงานตุลาการได้ไม่นาน ฉัน เองก็ดีใจนะที่เวลาอยู่ในศาลจะได้ไม่ต้องเกร็งมาก
แต่กลับกันน่ะสิ ดู เอมิล จะเกร็งกว่าฉันซะอีกเนอะ ฮะๆๆ

ไอ เองก็เริ่มต้นชีวิตใหม่ได้ แล้วล่ะ อีก 3 วันข้างหน้านี่เธอจะแต่งงานแล้วนา...
เธอในชุดเจ้าสาวน่ะสวยมากๆเลย มิมิ กับ โคเว็ท เองก็จะมาร่วมงาน ด้วย

ฉันเองก็ อยากให้เธอกับ เฟนท์ ได้มารด้วยจริงๆมันคงดีไม่น้อยเลย เนอะ....

.................................................
Send
………..
Yes
…………………………
การบันทึกข้อความสมบูรณ์
…………………..

“ ซาน สายแล้วนาคณะลูกขุนเค้ามากันแล้ว ไม่รีบเดี๋ยวก็ไปไม่ทันหรอก ”
เสียงของ เอมิล ดังมาก่อนที่ ซานจะรีบ ปิด มือถือของตน แล้วรีบวิ่งตามไปสมทบ

“ แหมแล้ว เธอ เป็น ตุลาการยังอยู่ตรงนี้ ถึงฉันไปก็เปิดศาลไมม่ได้หรอกน่า ”
ซาน เถียงกลับขณะที่ พวกเค้า รีบวิ่งกันไปยัง อาคารศาลยุติธรรมแห่งเมอริเซีย
ในขณธที่ เหนือน่านฟ้านั้น มีประกายแสงบางอย่างที่พุ่งผ่านหายลับไป
..............

เรกกะ ที่ผ่านมาฉันไม่เคยเข้าใจเลยว่าเธอคิดอะไร ทำอะไร มาตอนนี้ฉันถึงได้เข้าใจ
ในความหมายที่เธอพูดแล้วล่ะ บางทีทุกสิ่งอาจไม่เปลี่ยนแปลง หากไม่กล้าที่จะก้าวออกไป

ตอนนี้ถึงตาฉันที่จะก้าวออกไปบ้างแล้วล่ะ  การเจรจาเพื่อเชื่อมพันธไมตรีกับ เมอริเซีย ที่บูรณะขึ้นใหม่
ฉันเองยังกังวลนิดหน่อยตอนที่ได้พบกับ ท่านมหาราชินี เซน่า ไฮเดย์ แต่ว่า ท่าน ใจดีมากเลย
ดูแล้วสมภูมิกับความเป็น มหารานี ของ เมอริเซีย เลยนะว่าไหม

.............

สนามบินท่าอากาศยานหลัก โลกอส


“ เป็นอะไรไปน่ะ ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เชียวนะ มาเรีย..กำลังคิดถึงใครอยู่เหรอ ”
เสียงขอ ลูเทเซีย ดังขึ้นจากด้านหลังทำให้เธอ สะดุ้งนิดหน่อย ก่อนจะหันกลับไป
ยิ้มให้พี่ชายเธอ

“ นิดหน่อยน่ะค่ะ..แหะๆ..อ..อ้าว ”
มาเรียลูส แก้ตัวด้วยความเขอะเขิน ก่อนจะอุทานเมื่อเห็น สุซาคุ กับ เฟรเซีย กำลัง
จดๆจ้องๆ กันด้วยการชายตา ทว่าใบหน้าที่แดงรเรื่อ ของพวกเค้าทั้งก็บ่งบอกอยู่เป็นนัย

“ นี่แล้ว สุซาคุ กับ เฟรเซีย น่ะเมื่อไหร่จะได้ำตอบกันซักทีล่ะ แบบนี้มันอึดอัดคนดูนะรู้ไหม ”
มาเรีย ลูส กล่าวหยอกใส่ ทำเอาทั้งสอง เลิกลั่กรีบแก้ตัวกันเป็นการใหญ่

“ ค..คำตอบอะไรกัน ครับ/คะ ”
ทั้งคู่รีบออกปากขึ้นแทบจะพร้อมกัน ก่อนจะหยุดกึกหันมามองหน้ากันซักพักแต่ก็กลั้นความ
ตื่นเต้นไม่ไหวจน ต้องหันหน้าแยกกันอีกรอบ ทำ เอาคู่พพี่น้อง อดที่จะหัวเราะไม่ได้
เลยยิ่งทำให้ ทั้งสองหน้าแดงขึ้นไปอีก


“ อ้าวนั่น ท่านมหารานี เซน่า เสด็จมาแล้ว เราอย่าให้ท่านรอเลย ”
ลูเทเซีย กล่าวเมื่อเห็น คณะของ เซน่า ที่มาพร้อมกับ Dragoonเฟนท์ ชารี่ ซิกนัม เอลิต้า
 หลีเมย่ หลง ผิง ฮายาเตะ และ โครโน่ ซึ่งเป็นคณะทูตของ เมอริเซียในตอนนี้
เซน่า ที่ตอนนี้เธอดูสง่างามในฉลองพระองค์ อันงดงามสมเกรียติ และใบหน้าอันคมคายของเธอที่ทำให้ดูเป็นคนสุขุม

“ เรกกะ โลกที่น้องสร้างขึ้นมานี้ ถึงคราวของพี่บ้างที่จะรักษามันเอาไว้ให้ได้ คอยดูพี่ให้ดีนะ ”
เซน่า คิดขณะที่แหงนเงยหน้ามองขึ้น ฟ้า ซึ่งได้มีประกายแสง บางอย่างพุ่งผ่านไปอย่างรวดเร็ว


.......................

“ ..ไม่รู้ทำไมถึงต้องมาเยี่ยมด้วยน้าไม่ใช่เวลาของเราซักหน่อย ”
เซโร่ ที่เอาแต่บ่นอยู่บน ยาน คอสมิกแสวนซึ่งตอนนี้จอดอยู่บนหน้าผาแห่งหนึ่งในเขตภูเขา คีรีบันดา
ที่บัดนี้คืนความสวยงานทั้งป่าไม้และธารน้ำ ทะเลสาบนีรันด้ากลับมาใสสะอาดดังเดิม

และ ราชอาณาจักร ฟูดินันที่ บูรณะขึ้นใหม่ ไปจนถึง มิราบิลิส ฟีเลเซีย ซาโลม
ลาซาล แอนดิซอง และ เมืองหลักการปกครองใหม่ของ ทวีป เมกกะโทโปลิส ที่ก่อตั้งขึ้นเพื่อเป็น
ตัวแทนการปกครองทวีป เมอริเซีย ทั้งหมดนี้เกิดขึ้น เมื่อ ลอว์เรนซ์ ได้ข้ามกาลเวลากลับมาเพื่อชื่นชม
มันอีกครั้งโดยคราวนี้เค้าพา เจนัส ลากูน่า นีน่า มาด้วย

“ หึ..อนาคตนี่มันก็ไม่เลวไปซะทีเดียวเนอะ ”
เจนัส หันไปกล่าวกับ เรกกะ ขณะที่ เค้ามองยิ้มๆตอบกลับมา

“ หวาอย่า ผลักสิ พี่นีน่า มันสูงนะ ”
“ อ้าว ลากุจัง กลัวความสูงเหรอ ฮิๆ ”
ด้าน นีน่า กับ ลากูน่า ก็กำลังหนอกกันเหมือนพี่น้องเช่นเคย

โดยมี อิจิกิ กับ เรโค่ ยืน ดูอยู่ตรงบันได ยาน ที่ เซโร่ นอนหน้าบึ้งหน้าบูดอยู่
ขณะที่ ลอว์เรนซ์ แหงนหน้ามองท้องฟ้า ก็มีประกายแสงอะไรบางอย่างแบบเดียวกับที่ พุ่งผ่าน ท่าอากาศยานโลกอส บินผ่านไปหายลับไปอย่างรวดเร็ว
...................

นอกเขตชั้นบรรยากาศ ห่างออกไปจาก เทอร่า 92ล้าน กิโลเมตร
ใกล้รัศมี บรรยากาศของ ดวงอาทิตย์ Valhala ได้ลอยเข้ามาใกล้พระอาทิตย์ ไปเรื่อยๆ
จนในที่สุดก็ถูกความร้อนของดวงอาทิตย์ แผดเผาทำลายไปพร้อมๆกับ God Send ทั้ง12 ชิ้น
เป็นอันคืน ของวิเศษ 12 สิ่งจากพระองค์คืนสู่พระองค์ บัญญัติแห่งการล้างโลก ทั้ง 21 ประการ
ตราบาป 7 ตรา
แตรสวรรค์  7 คัน
ขันชำระบาป 7 ใบ

บัดนี้ เทอร่า ไม่อาจตกเป็นของพระองค์แต่เพียงผู้เดียว หากแต่เป็นส่วนหนึ่งที่พระองค์ต้อง
คอยจับตาดูต่อไป เมื่ออำนาจของ พระองค์ ไม่อาจตัดสิน เทอร่า นี้ได้

.............................

ประกายแสงที่พุ่งแหวกท้องนภา ไปทั่ว ผืนแผ่นดิน ที่เกิดใหม่นี้ ได้คอยจับตาดูความเป็นไปของ เทอร่า
ที่เกิดขึ้นใหหม่ นั้นคือ ยาน รูปร่างมังกรจักรกลเทียม ไซเบอริก้าดราก้อน

“ นี่ มาธิอัส  ”
“ อะไรอีกล่ะ ถ้าจะกิน แอปเปิลล่ะก็ปอกเองสิ ชั้นขับยานอยู่ไม่เห็นรึไง ”

“ เปล่าไม่ใช่เรื่องนั้น..แค่จะถามดูน่ะ...ไอ้การใช้ชีวิตเนี่ย มันต้องทำยังไบ้างพอจะรู้ไหม ”
“ อะไรเล่าเรื่องแบบนี้เธอยังต้องมาถามอีกเหรอ ”

“ ก็แหมที่แล้วมาฉันไม่เคยสนนี่นา
ว่าเวลามันจะผ่านไปเท่าไหร่ต่อเท่าไหร่แล้ว แต่ตอนนี้มันไม่ใช่น่ะสิ อุ้ย ”

“ อ้าวเป็นอะไรอีกล่ะ ”

“ แค่มีดบาดน่ะ ”
“ ไม่ได้นะ R2 เอ้านี่ พลาสเตอร์ยา ปิดปากแผลไว้ก่อนสิ ”

“ ปล่อยไว้เดี๋ยวมันก็หายเองล่ะน่า ”
“ ไม่ได้นะ เธอไม่ได้เป็น อมตะแล้วนะอย่าลืมสิ มานี่มาทำแผลก่อน ”
“ หึๆ..ให้ตายสินายเนี่ยน้า อันไหนเป็นหน้ากาก อันไหนเป็นหน้าจริง
ฉันชักจะสับสนกับนายแล้วนะ ....เรกกะ.... ”

........................................................................
เพราะไม่อาจสมดังปรารถนาได้ทั้งหมด มนุษย์จึงต้องขวนขวายอนาคต
นั่นคือคำตอบที่ เวลา ไม่อาจหยุดเดินลงได้
........................................................................
Legend Thaliwilya of Arimathea จบบริบูรณ์
.........................................................................

Next Chapter

ผม Daisuke Niwa อายุ 14 ปี ในวันครบรอบวันเกิดของผม ก็อกหักจาการถูกปฏิเสธรักแรก
โลกที่เหมือนจะแตกดับสลายไปเลยในขณะนั้น กลับมีเรื่องวุ่นมายุ่งให้ป่วนซะอีก อะไรน่ะเหรอไม่อยากจะพูดถึงมันเล้ย...



และแล้วก็จบกันไปแล้วกับ อีกบทนึงของ ตำนานที่ไม่นึกว่าจะลงเอยแบบนี้
สุดท้ายพอได้ดูตอนนี้ทุกคนคงพอจะเข้าใจแล้วสินะ ว่า เรกกะ ทำทั้งหมดไป

เพื่ออะไร ที่จริงฉากซึ้งที่สุดน่าจะเป็นตอน เรกกะ บอกลา พี่สาวตัวเองตอนรับ
อามาเกดดอน มานั่นล่ะครับ หมดทิชชู่ไปหลาย... แล้วผู้อ่านคิดว่าไงบ้างครับกับฉากนั้น

ที่จริงตอนจบแบบนี้อาจไม่ค่อยดีเท่าไหร่(มั้งนะ) เพราะมันเหมือนกับว่า ทั้ง โลกโดน
 เรกกะ ต้มซะเปื่อยเลย (คนอ่านก็โดนเสียน้ำตาไปกี่เม็ดจ้ะ)

การุรุม่อน:~ แล้วตกลง เรกกะ ตายไม่ตายเนี่ย คำพูดที่ ป้าแกพูดมันมีแต่บทพูดอ่ะไม่มีบรรยาย เลยไม่รู้ป้าแก พูดกะมาธิอัส หรือ เรกกะ กันแน่

ปิโยม่อน: นิยายบทนี้สอนให้รู้ว่า เกิดเป็นมนุษย์นั้น ยากหนักหนาขนาดไหน
 ไม่เชื่อดูสิ กว่า เรกกะ จะเปลี่ยนจาก อานิม่า มาเป็นมนุษย์ได้ยังแทบตาย

ดังนั้นท่านที่อ่านแล้ว พึงสังวรไว้ก็ดีนะคะ ว่าเป็นคนน่ะดีแล้ว มีเวลาที่จำกัดดีกว่ามี
ไม่มีวันให้หยุดนะ(ฉันพูดอะไรอยู่เนี่ย งง ไปกะเค้า)

ก็นะ เรกะ  ตายไม่ตายแล้วแต่ ท่านผู้อ่านจะคิดจะวิเคราะห์ เน้อส่วน ภาคสามรอต่อไป ไม่รู้จาเสดวันไหน
 เหนื่อยกะซีรี่ย์นี้จริงๆ หลั่งน้ำตาตัวเองเป็นว่าเล่น ตาแห้งมา 3 วันแล้วเนี่ย

.......................
Thank for ....

Story by Greamon

Art & Graphic by Cocka-C(Garurumon),War Garurumon ,ginn(Tentomon)

Check Word & Web Server by Piyomon

Card picture by Database Phenomenon,SED4Musician By Zero

............................

[greamon]

ขอแจ้งการแก้ไขหน่อย ท่านที่ได้อ่าน บทอวสานก่อน เวลา 11.45น. ขอให้รีรันอ่านใหม่อีกรอบเนื่องจากเนื้อหาขาดหายไปบางส่วนระหว่าง การอัพกระทู้ ตอนนี้เราแก้ไขเรียบร้อยแล้ว

ขออภัยในความไม่สะดวก

[Nihil]

อย่างยาวเฟื้อย 

[boy]

ไม่อ่ะ  ไม่ใช้ทิชชู่ เหอๆ

สรุปโลด-------->อานตอนจบนี่ ได้ความคิดมาอย่างนึง.................................อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก

ข้าพเจ้าจำความสัมพันธ์ของตัวละครแต่ละตัวไม่ได้    me/งี่เง่าอีกแล้ว -*-

เศร้า........เฟนท์ตาย              ทุกคนเค้าคิดถึงเรกกะรู้ม้ายยย ฯลฯ 

สนุกมากครับ  รอซีรี่ย์อันต่อปาย~ 

[Gee]

แง...เรกกะ คุงที่แท้แอบแฝงเงื่อนงำไว้แบบนี้เอง ตอนนี้พี่สาวได้รู้ความจริงแล้วน้า
ว่าแต่ไม่กลัวพี่สาวฆ่าตัวตายเหรอ อีสควอเทียก็เตือนไปหยกๆ อย่าเลือกความตาย

ปล. คุณ Boy คะ เฟนท์ ไม่ตายนะ แต่ต้องเป็น Dragoon ไปชั่วชีวิต
ส่วน เรกกะ คุงในที่สุดก็ได้ออกท่องเที่ยวไป R2 มาธิอัส ตลอดไป
เปนตอนจบที่ อ่า บันไซ~~~~

ว่าแต่ทั้งเรื่องตกลงตายคนเดียว คือ อี ราฟ ใช่มะเนี่ย เอาเถอะดีแล้ว หมันไส้มัน

[cocka-c]

ว่าแต่ทั้งเรื่องตกลงตายคนเดียว คือ อี ราฟ ใช่มะเนี่ย เอาเถอะดีแล้ว หมันไส้มัน

อันนี้เจ๊เองเห็นด้วยนะ ราฟ นี่มันเลวบริสุทธิ์มาก แต่คนที่ตายคนอื่นน่ะยังมีอีกจ้ะ ลืมพลพรรค ประจำยาน Albus กันหมดแล้วเหรอฮ่ะ 4 คนตายอนาถสุดๆ ทั้งที่เป็นคงดีแท้ๆ แต่ตายแบบไม่เห็นว่าตายยังไง

สรุปทั้งเรื่อง จะสงสารใครดีเนี่ย เรกกะ หรือ เฟนท์  ดี เฟนท์ ตัวตนถูกคิดว่าตายไปแล้ว
ต้องสวมหน้ากากไปชั่วชีวิต และทำหน้าที่ช่วย เซน่า เพื่อสานต่อ เจตนารมณ์ องค์กร

แถม ไอ จังจะแต่งงานใหม่อีก  (แต่เอาเถอะ เจ๊ เค้ามิรู้นิว่า เฟนท์ ยังไม่ตาย)

ส่วน เรกกะ ต้องระเห็จหนีไปเรื่อยๆออกมาปรากฏตัวไม่ได้อีกต่อไป แต่ยังดีได้ไปอยู่กับป้า สรุปเรื่องนี้นางเอก
คือ ป้า ใช่ม้ายยยยยย

แล้ว ซาน ขาบุคลิค น้องอ่ะไม่เหมาะเป็นทนายหรอกค่ะ เจ๊ว่านะ จะไปไต่สวนดันตื่นสายอีก ไม่มี เฟนท์ คอยปลุกแล้วนา


สรุป ตอนนั่งตรวจต้นฉบับกับ พี่ ปิโย นั่งน้ำตาซึม ทิชชู่ หมดไป 3แพค กะ 3บทสุดท้าย
นั่งสั่งน้ำมูก(เปฌนหวัดกันทั้งกรมจ้า แต่ไม่ใช่ไข้หวัดหมูน้า)

ไว้เจอกัน ภาคสามน้า

[greamon]

ลืมเฉลยปมสุดท้าย เรืือ่งทำไมถึงต้อง R.R. แต่เอาไว้ก่อนเดี๋ยวบอกตอนท้าย

ก่อนอื่น

สรุปโลด-------->อานตอนจบนี่ ได้ความคิดมาอย่างนึง.................................อ๊ากกกกกกกกกกกกกกก

ข้าพเจ้าจำความสัมพันธ์ของตัวละครแต่ละตัวไม่ได้    me/งี่เง่าอีกแล้ว -*-

เอ่อ มันเยอะมากมายขนาดนั้นเลยเหรอ 

ที่จริงจะว่าไปนี่มันจะน้องๆ สามก๊กแล้วมั้งเนี่ย
ตัวละครเยอะเว่อร์ที่สุด

ภาคที่แล้ว มัน 12 ตัวร้าย พอใกล่้จบเขี่ยทิ้งสบายหน่อย แต่ภาคนี้ 12ตัวมันเป็นฝ่ายกลาง
เขี่ยทิ้งไม่ได้อีก

เลยต้องมากันหมด ก็เอาเป็นว่า จำหลักๆไว้นะขอรับ

เรกกะ คู่ ซาน (แต่ใจน่ะอยากได้ป้า)

เฟนท์ คู่ ไอ (พระองค์เล่นตลกอะไรอีกเนี่ย เค้าเลยไม่อาจรักกันได้)

โครโน่ คู่ ฮายาเตะ (คู่นี้เค้าเป็นห่วงกันและกัน แต่โดนอำนาจ God Send ไปคน อีกคนเลยต้องช่วย)

ก็แค่นี้มั้งนะที่สำคัญๆ เพราะตอนนี้ พวก เอมิล โดนถอดเป็นตัวประกอบ
ต้องกะตอนที่ตายแล้วรอดเพราะป้าช่วยน่ะแหล่ะ

หลายคนอาจจะคิดก็ได้ว่า
เรกกะ เห็นแก่ตัวมากๆ

เห็นแก่ตัว ที่ทิ้งความสุขของพี่สาว ที่อยากจะอยู่กับน้องชายเท่านั้น
เห็นแก่ตัว ที่บังคับให้เพื่อนคนหนึ่งต้องฆ่าเพื่อนรักด้วยมือของตัวเอง
เห็นแก่ตัว ที่ทิ้งทุกคนไว้
เห็นแก่ตัว ที่ทิ้งให้เพื่อนแบกรับภาระของโลกเอาไว้ จนเค้าไม่อาจกลับมาเป็นตัวของตัวเองได้

นายมันเห็นแก่ตัวที่สุดเลย เรกกะ

นี่เป็นความคิดอีกด้านหนึ่งหลังจากที่อ่าน ส่วนตัวผมรู้สึกว่า เรกกะ น่ะ เลวนะเห็นแก่ตัวแบบนี้
แต่เอาเถอะสถานการณ์ต่างๆมันบีบบังคับ เพราะตอนแรก เรกกะ คงไม่คิดว่าตัวเองเหลือ

อะไรสำคัญพอจะอยู่ต่อไปแล้ว เลยตั้งใจจะตายให้หายๆไป แต่เจอช็อตเด็ด พี่สาว ยังอยู่
 แฟนเพื่อนยังไม่ตาย แฟนตัวเองก็รอด

งานเข้าแผนเดินไปจนจะสมบรูณ์แล้ว ถอยไม่ได้แล้ว
สุดท้ายเลยต้องฝืนตัวเองเดินต่อไป


สุดท้ายปมของ R.R. ก็ไม่มีอะไรมากอยากรู้ใช่มะเลื่อนลงไปๆ











ลงไปอีกนิด












































ถึงแล้วข้างล่างโน่น







Recca Requiem..........

[ginn]

จบเสียที

นึกว่าจะเอาแบบ

ทาลิทั้ง 12

วัลคีรี่ทั้ง 13

บุชายัญให้เรกกะนะเนี่ย

เหอะๆ

ปล.ตอนจบยาวดีจริงๆ อ่านจนหลง

[boy]

ว่าจะเซฟรูปของซีรี่ย์  รูปเรกกะเจ๊งครับ 

ปล.ทำไมซานไม่มี ability แต่ใส่เป็นคำพูดแทนล่ะครับ   

[cocka-c]

รูปเรกกะ เดี๋ยว จะแก้กับรวมมาให้โหลดทีเดียวทุกรูปเลยละกันนะจ้ะ คิดว่าคงมาแปะพรุ่งนี้ที่กระทู้นี้


ส่วนที่ไม่มี ability น่ะไม่ใช่ซานนะจ๋า แต่เปนเซน่า พี่สาวของ เรกกะ จ้า

ดูท่า จะมีดการสับสน บทของตัวละครกันซะแล้วงั้นเดี๋ยวแจงให้ก่องน้าว่า ใครมีความสัมพันธุ์ยังไง

เรกกะ ตัวเอกของเรื่อง
เฟนท์ เพื่อนพระเอก ตอนจบคนอื่นคิดว่าตายไปแล้วแต่ตัวจริง ใส่หน้ากากDragoon
คอยช่วย เซน่า บริหาร เมอริเซีย

ซาน เป็นแฟนกับ เรกกะ แต่พี่แกไม่ค่อยจะคุยกันให้เห็น

เอมิล ตัวประกีอบตัวประกอบ ที่ไม่มีบทพอๆกับ ไรด์ แต่สองคนนี้ก็เป็น เพื่อนกับ ซาน และ เฟนท์

เดี๋ยวรายละเอียดที่เหลือจะมาแจงพรุ่งนี้ล่ะกันนะวันนี้มะไหวแล้วเอาไปแค่นี้ก่อนนะบาย

[greamon]

โอ้ พึ่งรู้นะเนี่ยว่า ลิงค์ภาพเสียไปเยอะหลายตัวเลย
พอดีปกติจะใช้ fire fox เข้ามาดูอ่ะนะเลยมะรุว่า ลิงค์ไหนเสียไปแล้วมั่งเพราะมันจะ
เซฟค่าของเวบไว้แล้วโชว์ให้ดูตลอด นี่ก็พึ่งรู้ว่ากระทั่ง Sig ตัวเองยังพังกระจุยเลย
 

ขอเวลาปรับปรุงแปปนะคร้าบบ แต่คงแก้รูปที่ผ่านมาไม่ไหวแล้วอ่ะ เพราะงั้นเดี๋ยวจะรวมมาโหลดทีเดียวแต่คงไม่แปะล่ะครับเหนื่อย ตั้งเป็นสิบใบแน่ะ กว่าจะเสร็จง่อยกินพอดี

เซ้งกะเรื่อง ลิงค์ภาพเจ๊งเจงๆ เป็นงี้มาตั้งกะภาคแรกละ ป่านนี้มันจะเหลือเร้อพวก เจนัส ลากูน่า เนี่ย ภาพเจ๊งบ๊งหมดแล้วมั้ง ว่าไงครับสนใจเอาของภาคแรกด้วยมั้ยจะรวมมาให้ทีเดียวเลย ท่าไฟล์มันยังอยู่นะ (เหอๆๆ เสียว)

แล้วเดี๋ยวจะแถมภาพบางใบที่ไม่ได้ลงแต่ทำไว้แล้วให้ด้วย ส่วน เพลง ประกอบคงไม่เอามาอ่ะนะหรือถ้าอยากได้ก็บอกละกันครับ จะได้เอามาแปะให้(แต่คงหนักอ่ะ จะโหลดหรือเปล่าเหอะ
หรือว่าจะดูดจาก youtube เอาก็ได้นะ)

แล้วก็จะแถมprofile ย่อยของแอต่ละตัวละครทั้งภาคแรกและภาคสองไปในวันพรุ่งนี้ด้วย

ก็รอซักหน่อยนะครับ เพราะงานนี้มันยุ่งเหมือนกันนะเนี่ย ต้องรื้อโฟลเดอร์ก่องว่ายังเหลืออยู่ไหม

ว่าแล้วพรุ่งนี้เตรียมโหลดละกันนาครับ


ตอบเรื่องที่ เซน่า ไม่มี ability อยากรู้ล่ะซี่ นึกออกไหมว่า ว่าภาคแรกก็มีไปทีนึงที่มีการ์ดที่ไม่มี
 อะบิลิตี้แต่เป็นบรรยาย

อะฮ้า ถ้ายังจำกันได้มันคือ พระเจ้าแห่งเทอร่า ไงครับ การ์ดพวกนี้เรียกว่า Joker ครับ
  ภาคนี้ให้ เซน่า เป็น Joker ไพ่ joker เนี่ย คือไพ่ที่เราทำขึ้นมาหนึ่งชุดของแต่ล่ะภาคนั้น

จะทำใบพิเศษที่ เรียกว่า Joker ซึ่งอาจเป็นทั้ง Secret หรือ Limited ภาคที่แล้วถ้าจำไม่ผิดน่าจะ Secret ส่วนภาคนี้ Secret มันเป็น เรกกะ จักรพรรดิ์ กับ เฟนท์ องครักษ์ ไปแล้ว

ภาคนี้เลยเป็น Limited แทนส่วน Limited ภาคที่แล้วคือ เซโร่ แบบใหม่กับ อิจิกิ
ครับ แล้วเจ้า joker เนี่ยทำไมถึงต้องมีด้วยคำตอบหรือครับ เพราะไพ่ joker เป็นใบสุดท้ายของ ซีรี่ย์นั้นๆ

หรือใบปิดชุดนั่นเองก็เลยทำอะไรให้แตกต่าง ซึ่งทั้งนี้ใบปิดชุดนั้น ตัวละครที่นำมาทำเป็น joker
จะไม่มีความสามารถที่แสดงออกมาอย่างชัดเจน สังเกตุได้ว่า เซน่า จะมีบทน้อยมาก แต่เป็นตัวละครสำคัญ

ซึ่งเธอก็คือบอสของภาคนี้น่ะเอง(จริงดิ ) ส่วนภาคที่แล้ว พระเจ้าแห่งเทอร่า ไม่ได้สำแดงพลังออก

มาแบบเป็นรูปธรรมที่อธิบายได้ แต่เพียงแค่จุติลงมา เทอร่า ก็จะพินาศแล้ว
ถ้าไม่ได้ดาบแรงอธิษฐาน ของ ลอว์เรนซ์ ช่วยไว้ป่านนี้คงไม่มีภาคสองนี้หรอก(ฮา)


ดังนั้นการที่ เซน่า ไม่มีability จึงเป็นเพราะเธอไม่ได้มีความสามารถที่แสดงออกมาต่อเนื้อเรื่อง อย่างเห็นชัดจึงกลายเป็น joker Card ไปครับ
 

[greamon]

มาแล้วคร้าบ Set Pack รวมรูปทั้งหมดใน ซีรี่ย์นี้
อีกทั้งด้านใน PAck จะแถม รูปการ์ดที่ทำไว้แต่ไม่ได้ลงในนิยายด้วย

เช่น เอมิล ที่เคยพิมพ์ผิด อีกทั้งยังมี รูปการ์ดของ มิมิ และ โคเว็ท ที่ไม่ได้ลง
ใส่ให้ไปในแพคนี้ด้วยครับ นอกจากนี้ก็มีอีกหลายใบกับ Wallpaper แล้วก็

Profile พร้อมอธิบายประกอบเตือนความจำ แนบไปด้วยเนื่องจากพบปัญหา
 ผู้อ่านสับสนคาแรกเตอร์ของ ตัวละคร ในภาคนี้ ดังนั้น ผมจึงได้เขียนแนบให้ไปอ่านด้วย

 มีประมาณ  หน้าครับ ถ้าอ่านตรงหมดนั่น เรียกว่า อ่าน ซีรี่ย์นี้จบเลยก็ได้ เหอๆ
อีกทั้งมีสรุป อย่างละเอียดว่าตัวละครแต่ละตัวทำอะไรในตอนที่ เรกกะ ตายไปแล้ว

ก่อนจะมาโผล่ในช่วงทิ้งท้าย นั้นและเหตุผลที่ เรกกะ รอดตายมาได้ ราวMiracle อะไรอย่างนั้น

โหลดได้เลยคร้าบ

Link1 http://www.uploadtoday.com/download/?287954&A=938643

สำหรับผู้ที่มาโหลดหลังจากนี้ไปในอนาคต หากไฟล์เจ๊ง โหลดไม่ได้ pm มาหาหรือ ส่ง mail มาหาผมที่ greamon@hotmail.com ก็ได้นะครับ ผมจะส่งลิงค์ให้

ว่าแล้วขอให้สนุกนะคร้าบ ขนาดไฟล์ ไม่ใหญ่เท่าไหร่ 3 mb กว่าๆ

แล้วอย่าลืมติดตาม ภาค 3 กันเน้อ Legend D.N.A. of Thaliwilya


ขอตัวไปเขียนต่อเน้อ

[boy]

เนื้อหายาวมากๆ  แต่อ่านล่างสุด เข้าใจแล้วหนอ 

สะสมรูปครบแล้วจ้า   

[cocka-c]

ลืมบอกเจ้าเกรม่อยนตอนให้ไฟล์มันไปว่า ภาพของภาคแรก ไม่ได้ใส่ไปด้วยหาไม่เจอ 

เลยเอาprofile ของภาคสองกับรูปของภาคสองเท่านั้น ภาคแรกไม่มีหาไม่เจอจ้ะ
ก็นะมันตั้งนานแล้วอ่ะเน้อ เครื่องที่ใช้ทำมันก็เก่าๆ จนไปลงวินใหม่แล้วใหม่อีกมันก็ยังเจ๊งอีก
ข้อมูลมันเลยหายไปเยอะอ่ะน้า เหอๆ

รวบแทบแย่

[Gee]

ขอบคุงค่า เย้จะได้เซฟให้ครบซะที แถมได้รูป มิมิ กับ โคเว็ท ที่ไม่ได้โผล่ด้วย

พอเอามาเปิดดูแล้ว รูปเยอะเหมือนกันนะคะเนี่ย

ว่าแต่ Wallpaper รูปเที่ยวเกาะน่าจมีเยอะๆหน่อยน้า เฟนท์ คุง น่าจับโฮกมาก
อ๊ายนี่ฉันพูดไรไปเนี่ย 

เอาเป็นว่า ภาคสาม จะรอเซ้ตต่อไป ล่ะกันนาค้า

ฮึๆๆๆ รูปท่าน ฮิวะจัง เข้าไปรีบหาก่องใครเลย แล้วตามด้วย ไดจัง (ไม่ค่อยปลื้มดาร์คเท่าไหร่
 แต่ภาพก็ ok ค่ะ แต่ แครด นี่ เออ ภาพGood job แต่บท - -)