อืม... คือว่าฟังเพื่อนเค้าเล่ามาอีกทีนะ เราอาจจะพิมพ์สื่อออกมาไม่ดีก็อย่าว่ากันนะ
เริ่มเรื่องเลย....
มีชายคนหนึ่งผู้ซึ่งมีฐานะร่ำรวย พาครอบครัวประกอบด้วยตน ภรรยา และลูก
ออกเดินทางโดยเรือเช่าเรือสำราญ ซึ่งมีลูกเรือจำนวนหนึ่ง
ที่พร้อมจะช่วยขับเรือ จัดเตรียมอาหาร ที่อยู่ ให้แก่ผู้เช่า
ระหว่างการเดินทางในคืนหนึ่ง ประสบอุบัติเหตุพายุพัดอย่างรุนแรง
ทุกอย่างดูเหมือนจะเลวร้ายไปเสียหมด
หลังพายุสงบลง ทั้งหมดติดอยู่ที่เกาะร้างแห่งหนึ่ง เรือสำราญยังคงลอยลำอยู่ได้
แต่เครื่องควบคุมนั้นได้เสียหายจนมิอาจเดินเรือต่อได้
ลูกเรือได้รายงานว่าภรรยาและลูกของเค้าได้สูญหายไปกับทะเล และเสบียงก็เริ่มเหลือน้อย
วันเวลาผ่านไป ลูกเรือได้รายงานว่าเสบียงได้หมดลงแล้ว
แต่พวกตนได้หาเนื้อของนกนางแอ่นแถบบริเวณเกาะแห่งนี้เตรียมไว้ให้แล้ว
ระหว่างการหาทางไปสู่เกาะใหญ่ เสบียงระหว่างนั้นมีเพียงเนื้อนกนางแอ่นเท่านั้น
เป็นเวลาพอควร ชายผู้นั้นและลูกเรือก็หาทางไปสู่ทะเลและได้แวะพักที่เกาะอีกแห่งหนึ่ง
เกาะแห่งนี้มีผู้คนอาศัยอยู่มากมาย และมีภัตตาคารที่ขึ้นชื่อแห่งหนึ่ง
ชายผู้นั้นได้ใช้เงินที่ติดตัวอยู่สั่งเมนูที่อร่อยที่สุดในที่ภัตตาคารแห่งนั้น
เมื่ออาหารถูกเสิร์ฟ ชายผู้นั้นทานอาหารจนหมดแม้ว่ารสชาติจะสู้เนื้อนกนางแอ่นที่ตนทานมาก่อนหน้านี้ไม่ได้
จึงอดถามกับพนักงานไม่ได้ว่าอันนี้คือเมนูอะไร
พนักงานบอกว่าเป็นเมนูเนื้อนกนางแอ่น เมื่อได้คำตอบเช่นนั้น
ไม่กี่วันต่อมาเค้าก็กระโดดน้ำฆ่าตัวตายที่ริมผาของเกาะแห่งนั้น
ทำไมละ? เหตุใดเค้าจึงต้องฆ่าตัวตายด้วย ก็ให้ลองใช้ความคิดกันดูนะครับ มะยากหรอก