ยังอ่านของทุกคนไม่หมด แต่คงไม่ซ้ำใคร หรือไงนะ -*-
เข้าเรื่องเลยละกัน ชะแว๊ฟฟ จุดคลายความตึงเครียดบางจุด ถ้ามันแป๊ก ก็ถือซะว่ามันโดน เอาออกจากเกม แล้วกันครับ -*-
เรื่อ ชมรมขน(คน)หัวหลุดและแล้ว ในที่สุด ผมก็ได้รับเชิญไปออกรายการ ชมรมขนหัวหลุด (เขาคงล้อรายการชมรมขนหัวลุก) ผมตอบตกลงไปเลยในทันที เพราะนานๆทีได้มีโอกาสแจ้งเกิดสำหรับดาราหน้าใหม่อย่างผม ต่อไปนี้ ทุกๆคนจะได้จำชื่อของ "ชลัมเทพ ชโลธร" ที่เคยโดนใครต่อใครในวงการดูหมิ่นดูแคลน
เมื่อถึงวันนัด ผมก็จัดแจงแต่งองค์ทรงเครื่องแล้วออกไปพร้อมกับรถเก่าๆคันหนึ่ง ผมขับรถไปอย่างใจลอยจนกระทั่ง . . . "โธ่ พี่ชลัมเทพ ไปไหนมาตั้งนานโทรไปที่แฟลตเขาบอกว่าออกมาตั้งนานแล้ว วันนี้เทปของรายการทุกม้วนมันเสีย อาทิตย์นี้ต้องจัดเป็นรายการสด ช่างแต่งหน้ามาช่วยแต่งหน้าคุณชลัมเทพหน่อย ส่วนชุดหนะไม่ต้องเปลี่ยน ดูเท่ดีแล้ว ผูกผ้าพันคอด้วยนะเนี่ย สีขาวลายดอกแดงๆ สวยดีนะพี่" คุณตุ๋ยผู้กำกับเวทีเข้ามาพูดกับผมอย่างร้อนรน จากนั้นก็เดินไปสั่งกล้องออกอากาศสดรายการชมรมขนหัวหลุดต่อทันที แต่แปลกนะครับ ตอนผมแต่งตัวที่บ้าน ผมผูกพ้าพันคอสีขาวนี่ หรือเพราะเมื่อวานผมเล่นการ์ด SMN มากไปหน่อย วันนี้เลยเบลอ
"สวัสดีครับท่านผู้ชม พบกันอีกครั้งกับรายการ ชมรมขนหัวหลุด ดูซิครับ จัดรายการมาได้ไม่นานผมบนหัวของผมยังหลุดไปตั้งเยอะ" พิธีกรธงชายดาราหนุ่มกล่าวเปิดรายการด้วยลีลาที่แพรวพราวเช่นเดิม
"แหม . . คุณธงชายคะ อย่ามาอ้างเลยว่าผมร่วงเพราะทำรายการ ใครๆก็รู้ว่าคุรผมร่วงเพราะถูกภรรยาจิกหัวใช้งานใช่มั้ยละคะ" มยุรีพิธีกรสาวไม่มีลูกสวยทนนานดั่งเกลือคงความเค็ม ได้ขัดคอขึ้น
"โธ่ คุณมยุรี ลูกผู้ชายอย่างผมไม่กลัวเมียหรอก ข่าวลือในวงการบันเทิงเชื่อได้มากน้อยเพียงใดคุณก็รู้ เข้าเรื่องเลยดีกว่า วันนี้เรามาพบกับสมาชิกชมรมขนหัวหลุดคนที่ 665 และ 666 กันเลยดีกว่าครับ"
"ก็ดีเหมือนกันค่ะ กรุณาปรบมือไห้กับสมาชิกชมรมหมายเลข 665 คุณสโรชา ดาราราย และหมายเลข 666 คุณชลัมเทพ ชโลธร ด้วยค่ะ !"
ผมและคุณสโรชาเดินขึ้นเวทีพร้อมกบเอฟเฟคประกอบเสียงหมาหอน ทำไห้ผมตกใจเกือบก้าวขาไม่ออก หนอยแน่ะ หลอกกันตั้งแต่ชอตแรกเลยเรอะ เคยเจอเดวิดสาดALL ป่าว
"เอาละครับ สมาชิกชมรมคนใหม่ทั้งสองได้มาพร้อมหน้าพร้อมตาแล้ว พวกเขาจะมาเล่าประสบการณ์ขนหัวหลุดอะไรไห้เราฟัง ต้องติดตามหลังโฆษณาครับ"
เอฟเฟคหมาหอนดังขึ้นอีกครั้ง
-/ ตัดเข้ารายการพร้อมโฆษณาเล็ก
สนับสนุนโดย เบียสิงห์ กระทิงขวิดแรด และ ซุปไก่สกัด แบรน โต๋ดื่มทุกวันจันทร์ถึงศุกร์ ปลาดุกไม่กิน ! !
"เอาละคะ กลับสู่รายการของเราอีกครั้ง มาเริ่มที่ประสบการณ์ของหมายเลย 665 คุณสโรชา ดาราราย พี่ได้ข่าวมาว่า ตอนที่น้องสโรชากำลังถ่ายทำหนังเรื่องหนึ่ง น้องได้พบกับประสบการณ์ที่หาคำตอบไม่ได้ใช่ไหมคะ ?" คุณมยุรีเกริ่นนำ
"ค่ะ ความจริงสโรก็เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้วละค่ะ เกิดเหตุประหลาดที่ไร มักหาคำตอบกับตัวเองไม่ได้ทุกที อย่างเช่นครูสั่งสอบเก็บคะแนนแบบ
ทีไรสโรก็หาคำตอบกับตัวเองไม่ได้ทุกที" ยัยสโรชาตอบแบบแอ๊บแบ๊วหน่อยแน๊ม
"อันนี้เขาเรียกว่าโง่หนะครับ คุณสโรชา" พิธีกรธงชายกล่าวแก้ไห้
"หรอคะ สโรเพิ่งรู้ แปลกดีนะคะ" เธอกล่าวอย่างใสซื้อ(บื้อ)
"เหตุการณ์ขนหัวหลุดของสโร นั้นเกิดเมื่อเดือนที่แล้ว ถ่ายเรื่อง เมืองห่าผี ภาค 38 ตอน เลิกสร้างก็ได้ แต่ไม่อยากนี่ สถานที่ถ่ายทำก็ ป่าช้าใกล้ๆ พวก Black may (พฤษภาทมิฬ) อะคะ"
"อ๋อ จำได้ครับ จำได้ เกิดอะไรขึ้นกับคุณสโรหรอครับ" ธงชายซักต่อ
"ขณะที่สโรขับรถไปถึงกองถ่ายตอนสองทุ่งครึ่ง ขับตามเส้นทางที่เขาวาดไว้โดยไม่รู้เลยว่าที่ผ่านคือป่าช้า"
"บรื๋อออ" ผมครางด้วยความหวาดเสียว
"ในที่สดสโรก็ขับมาถึงที่ๆมีแสงไปซึ่งเป็นที่ตั้งกองถ่าย ขณะที่เขาถ่ายฉาก ผีbanshee nightmare กำลังตกม้าหัวกระแทกพื้น เพราะท่านั่ง(ตามในการ์ด)ลวดลายเธอชะเวิ้บชะว้บไปหน่อย จนทำไห้ผีคลั่งอยู่ สโรรู้สึกว่าบรรยากาศรอบบริเวณหนาวเย็นยะเยือกผิดปรกติ มีหมอกหนาลอยอยู่เต็มเหมือนดรายไอซ์บนเวทีคอนเสริตที่มีเสียงหมากำลังโอเปร่ากันอยู่ มีกองถ่ายกลุ่มหนึ่งกำลังผิงไฟด้วยไม้ขีดไปตราซาโลมอยู่สโรเลยเดินไปผิงด้วย เพราะยังไม่ถึงบทสโรโดน Death Curse ค่ะ พิธีกรคงเคยเจอใช่ไหมคะ ?"
"เอ่อ ก็คนรู้จักก็เคยเล่าไห้ฟังอยู่เหมือนกันอะครับ ไม่เคยมีส่วนร่วม จะเรียกว่าเข้าใจดีคงไม่ถึงขนาดนั้นหรอกครับ" พิธีกรธงชายกล่าวพร้อมกับฟันที่กระทบกันอยู่ตลอดเวลา
"หลังจากที่สโรนั่งผิงไฟอยู่ไม่นาน จู่ๆ พื้นดินข้างใต้ก็นูนขึ้นอย่างรวดเร็ว แล้วดินก็แตกออกพร้อมกับศพหนึงกระเด้งออกมาอยู่ตรงหน้าของสโรค่ะ ! เนื้อบริเวณปากของเขามันเละและหลุดออกไปแล้วทำไห้เห็นฟันทั้งแถบเหมือนกำลังยิ้มไห้ แต่ลูกตาของเขากลบเหลือกถลนออกมานอกเบ้าตาเหมือนจะหลุดมิหลุดแหล่ กลิ่นเน่าของเนื้อโชยเข้าจมูกทำไห้แสบจมูกมากจนแทบจะอาเจียน คงเป็นศพของประชาชนที่โดนทหารปิศาจของแบลซเซจ กัดกินอย่างเมามัน แล้วปล่อยไห้จมลงสู่พื้นดินมั้งคะ ตรงจุดที่เราผิงไฟเลยละคะ คงเป็นความร้อนจากกองไฟซึมลงไปทำไห้เอ็นของศพกระตุกไห้ศพขึ้นมาพบปะจ้ะจ๋ากับพวกเราได้อีกครั้ง แต่ศพนั่นหัวงูมากเลยค่ะ สโรเห็นมันยักคิ้วหลิ่วตาให้สโรด้วยละคะ " สาวแอ๊บแบ๊วนั่งเล่าเรื่องขอนตนเองจนจบ ปล่อยไห้ สองพิธีกรและผมนั่งฟังด้วยความระทึกขวัญ
"เก่งจังเลยนะครับคุณสโรชา ที่ควบคุมสติเอาไว้ได้ เป็นผมผมจะซื้อ วาร์ปแล้ว B ไปที่บ่อน้ำพุทันทีเลยละครับ" ธงชายที่ตั้งสติได้ก่อนเอ่ยขึ้น(ผู้ที่ไม่เจนต่อโลก DotA ขออภัยนะจ้ะ)
"ใครว่าละคะ สโรนั่งช๊อคหมดสติยันเช้าเลยละคะ คนอื่นเขาวิ่งกันหมด ปล่อยสโรนั่งจ้องหน้าศพยันเช้า" ยัยสโรสารภาพอย่างใสซื่อ
"งั้นหลังพักช่วงนี้ เราจะมาฟังเรื่องของคุณชลัมเทพ กับบ้างนะครับ"
สนับสนุนโดย ประกันชีวิตแม่ต้อย รับประกันแค่คนชื่อต้อยและมีสถานะเป็นแม่เท่านั้น และ ดื่มวีต้าพรุนแล้วลง Shrine ซะ by พี่ลิง
"เอาล่ะค่ะ ทีนี้ก็ลองฟังประสบการณ์ของคุณ ชลัมเทพ ชโลธร กันบ้างนะคะ" คุณมยุรีเริ่มหันมาพูดคุยกับผมบ้างหลังจากยัยหน่อยแน๊มเล่าเรื่องของเธอจบลง
"แหม . . ผ้าพันคอสีแดงนี่สวยจังเลยนะครับ" ธงชายเปรยขึ้นบ้าง ก่อนหน้านั้น มันยังเป็นลายจุดอยู่ไม่ใช่หรือ ?
"มันเกิดึ้นขณะที่ผมกำลังทำธุระหนักในห้องน้ำสาธารณะแห่งหนึ่ง ซึ่งมืดมิดและวังเวง เมื่อผมทำธุระเสร็จแล้วเพิ่งมารู้ว่าที่แกนกระดาษไม่มีกระดาษชำระ เลยหยิบแบงค์ขึ้นมาส่องดูเป็นใบละห้าร้อยทั้งนั้น เลยหยิบถุงเท้าขึ้นมาข้างหนึ่งเพื่อแก้ไปสถานการณ์ แต่ผมรู้สึกว่ามีบางอย่างกำลังใช้ลิ้นช่วยทำความสะอาดผมอยู่ ตัวที่กำลังเลียก้นผมอยูคือ"
"กระ . . . กระ . . สะ" พิธีกรธงชายพูดอย่างเสียงสั่นนึกถึงภาพผีอาภัพันธุ์หนึ่งที่บริโภคอาหารที่มีคุณค่าทางโภชนาต่ำ ขึ้นมาทันที
"เปล่าครับ มันคือสุนัขหิวโซที่แอบมานอนในห้องน้ำต่างหาก" ผมสรุปด้วยมุขหักจบแบบนี้
น่าเสียดายที่ไม่มีใครชอบมุขแบบนี้เท่าไหร่ ผมจึงรีบพูดปลอบว่า
"แต่ยังก่อนครับ มีเรื่องที่ตื่นเต้นกว่านี้ครับ เมื่อชั่วโมงก่อน ขณะที่ผมขับรถมาออกรายการนี้ ผมได้ขับไปถึงโค้งมรณะที่มีชื่อเสียงโด่งดัง จู่ๆ ผมก็นึกถึงดาราคนก่อนมาพลิกคว่ำตรงนี้ ชื่อของผมก็อยู่ในข่ายมีเคราะห์เพราดาวราหูเหมือนกัน ผมคิดว่า พรุ่งนี้จะไปทำบุญสักหน่อย เสี้ยววินาทีนั้น ผมก็มองเห็นดาราสาวคนที่เพิ่งเสียชีวิตในโค้งนี้ มา นั่ง อยู่ ใน รถ ของ ผม ! ด้วยความตกใจ ผมจึงหักรถหลบเพื่อจอดข้างทาง แต่กลับเจอรถอีกคันพุ่งสวนมา ผมจึงหักหลบอีกทีจนรถพุ่งไปยังเสาไฟฟ้าแรงสูงต้นหนึ่ง ด้วยความเร็วสูง"
"ว๊ายตายแล้ว แลวคุณหักหลบเสาไฟฟ้าพ้นมาได้อย่างไรคะ ??" ดาราสาวสโรชาซักถามด้วยความตื่นเต้น
ยังไม่ทันทีผมจะได้ตอบคำถามนั้น จู่ๆก็มีเสียงของตกจากเพดาน ทำไห้เราทั้งสี่ ลุกพรวดขึ้นมาทันที ในเวลานั้น ผมเห็นภาพทุกอย่างหมุนติ้วๆ ก่อนจะหยุดลงเป็นภาพกลับหัวกลับหาง เห็นพิธีกรทั้งสองและดาราสาว จ้องมองผมด้วยความช๊อคอย่างบอกไม่ถูก โดยไม่มีใครสนใจหุ่นยายแก่ผูกคอตายที่เป็นฉากที่ใช้หลอกดาราทั้งหลายเพื่อความสะใจ
และผมก็มองเห็นตัวของผม คลำหาหัวที่หล่นกลิ้งอยู่บนพื้นในที่สุดตัวผมก็คลำหาหัวเจอ ตอนนั้นควรจะตอบน้องสโรชาตามจริงว่า
ผมหลบไม่พ้นหรอก แถมกระจกก็บาดคอผมด้วยซ้ำไป แต่อารมณ์โกรธที่ถูกแกล้งให้ตกใจเมื่อครู่ ทำไห้ผมหันไปพูดกับสองพีธีกรที่ขนหัวหลุดหมดหัวจะเป็นลมแหล่มิแหล่ ขึ้นว่า
"รายการที่เล่นกันแรงๆแบบนี้ ถ้าทำไห้ผมตกใจจนหัวใจวายตายใครจะรับผิดชอบ ฮึ !?"
