อ่า แงๆ แงๆ
จะเล่าแล้วน้า กระซิกๆ งือ ฮือๆ...พอละ
เนื่องจากกระทู้เริ่มกลายเป็นจับเข่าวิเคราะห์น้ำแดงกับไททันแล้ว
งั้นผมจะลากกลับมา"นั่งจับเข่าเล่าเรื่องผี!!!!!" นะครับ
มีเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเป็นลูกช่างไม้ อยากมาเรียนมหาลัยในกรุงเทพ
เธอตั้งใจเรียน และขยันๆๆๆๆๆ จนสอบติดมหาวิทยาลัย
แห่งสอง(ไม่เอา
แห่งหนึ่งจะทำไมผมล่ะครับ?
)
กรุงเทพ....เมืองหลวงของประเทศไทย
แต่สำหรับเธอคือเมืองที่เต็มไปด้วยความ civilization...
เธอคิดจะหารถไปหอพัก แต่เธอโบกรถไม่เป็นก็เลยยืนเก้ๆกังอยู่
ทันใดนั้นก็มีรถตู้มาจอดข้างหน้าเธอ "น้องๆไปไหนเปล่า"
"ไปหอพัก......ค่ะ" "ขึ้นมาเลยน้อง"
เธอไม่รู้เลยว่านั่นเป็นรถที่จะพาเธอไปขายในซ่องนรกชานเมือง....
ผ่านไป 3 วัน
เธอร้องไห้มา 3 วันแล้วพร้อมกับเด็กหญิงคนอื่นๆในห้องที่อับคับแคบ
คอยรอคนมาเรียกให้ไปบริการลูกค้าที่มาไม่หยุดไม่หย่อน
เธอคิดในใจว่านี่หรือคือเมืองหลวง
เมืองที่บอกรุ่งเรืองแล้ว.......
เธอจะหนีกลับไปหาความเรียบง่าย ที่บ้านเกิดเธอ....
เธอผลักประตูออกมาจากห้องท่ามกลางเสียงร้องไห้ของคนอืนในห้อง
เดินอย่างเลื่อนลอยไปตรงโต๊ะทำงานที่มีไอ้คนขับรถนรกนั่งอ่าน playboy อย่างหื่นกระหาย
ตัณหาบังตาไม่สังเกตสรรพสิ่งใดๆทั้งสิ้น เธอย่องไปด้านหลัง เงื้อกำปั้นทั้งสองข้าง
แล้วทุบกระหน่ำลงบนหัวของมันด้วยความแค้น....
หัวกระเด้งกระแทกกับโต้ะเหมือนลูกปิงปอง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง...
เธอคว้าแม็กมา แล้วกดเย็บแม็กลงไปบนหัวค้วยความโกรธ พร้อมกับทุบหัวไปเรื่อยๆ
ตึง แกร็ก ตึง แกร๊ก ตึง แกร๊ก
เงียบ....ทุกอย่างเงียบเด็กผู้หญิงเริ่มร้องไห้อีกครั้ง ด้วยความกลัวและสะอิดสะเอียนต่อภาพที่เห็น
เธอเปิดลิ้นชักเจอค้อน (ว้าว)
เธอเดินไปดักข้างประตู รอ.....
มีคนเดินมาดูที่มาของเสียงอึกกระทึกหนึ่งคน
ทันทีที่เดินเข้ามา เธอจัดการใช้ อะไรนะเอ่ออออ อีกด้านหนึ่งของค้อนอะ....
เฉาะเข้ากลางกบาล แล้วก็บิดๆๆ แล้วก็ฟาดไปใหม่เรื่อยๆๆๆๆๆ
อ้ะแม่ดุแล้ว
จบ
