อืม.. อืม..คิดนานเหรอครับ
อันที่จริงผมเองก็เป็นคนที่เล่นแล้วคิดนานเหมือนกัน
นานทั้งคิด นานทั้งแนวเล่น หลายๆคนที่เล่นด้วยก็บ่น
ผมไม่เคยคิดจะถ่วงเวลาหรอก เฮอะๆ แต่ว่าในใจลึกๆกลับรู้สึกสุขใจนิดๆนะ
เพราะอะไรรู้มั้ยครับ
นั่นเพราะว่าพวกคนที่เล่นอยู่รอบตัวผมมีแต่พวกกวน....อยู่เต็มไปหมดเลยล่ะ
กวนยังไงเอ่ย.. ก็กวนมันทุกรูปแบบ ทั้งคำพูดเย้ยหยัน น้ำเสียง รอยยิ้ม แอบจั่วซับเทิร์นผม หน้าตากวน จัดเด็คมากวนผมโดยเฉพาะก็มี เล่นmp 10 ไป สองเทิร์นแล้วทำไม่รู้ไม่ชี้ ขี้โอ่ ฯลฯ
มากเหลือเกิน...
มากซะจนผมคิดว่าคงเป็นธรรมดาของนักเล่นการ์ด
แต่สิ่งที่เขากวนเราขณะเล่นก็จะตอบสนองเป็นผลกรรมกลับไปหาเขานั่นคือเขาจะมีซับเทิร์นป้องกันอันยาวนาน
นานแสนนาน.. จนจัสต์เขม่น
ซึ่งแม้นผมจะเสียสมาธิกับสิ่งเหล่านั้นอยู่บ้าง แต่ภายใต้สีหน้านิ่งเงียบก็ยิ้มกระหย่องอยู่ในใจ
วัดใจกันดูว่าคนที่กวน...กับคนที่รอคอยใครจะหงุดหงิดและเสียสมาธิมากกว่ากัน
แต่ถ้าหากคุณเล่นกับคนดีที่ไม่ได้กวนแล้วยังคิดนานอีกละก็ (หมายถึงคิดนาน ไม่ใช่พยายามคิดนาน)
ก็ขอให้คิดแบบนี้ครับ
คือคุณกำลังสั่นคลอนสมาธิของเขา โดยที่คุณไม่ได้เจตนา
คิดซะว่ามันเป็นพรสวรรค์ ทั้งๆที่คุณไม่ได้ทำอะไรเลยแต่กลับบั่นทอนสภาพจิตใจคู่ต่อสู้ได้
ความรู้สึกทางด้านจิตใจเป็นสิ่งสำคัญของนักรบครับ
และวิธีรบโดยการบั่นทอนสภาพจิตใจคู่ต่อสู้ก็มีมายาวนานตั้งแต่ในอดีตแล้ว ใครหน้าไหนจะปฏิเสธก็คงไม่มีใช่มั้ยครับ
แต่ละคนก็มี "ดาบ" ที่แตกต่างกันออกไป ผมไม่คิดดูถูกวิธีการของใครหรอก
แม้นผู้คนเหล่านั้นจะเลือกชัยชนะที่ไม่เท่ มากกว่าความสำเร็จอันขาวสะอาดก็ตาม
แต่ถึงยังไง ในการแข่งเล็กๆก็อยากฝากให้คุณจัสต์ทั้งหลายหูไวตาไวกันหน่อยนะครับ
เพราะเดียวนี้นักโกงก็ร้ายกาจเหลือเกิน ถึงผมจะไม่รังเกียจแต่ก็สู้ลำบากอยู่เหมือนกันนา..
