SMCB (Summoner Master Card Battle)ภาค: สงครามการ์ดล้างแผ่นดิน

[Pa-5]

สวัดดีครับทุกๆท่านในวันเวลานี้ที่กระผมว่างงงงงงม้ากกมากเพราะจะไปแข่งซัมก็ไม่ได้ติดเรียนบ่อยเหลือหลายจะไปเล่นที่ร.รก็ชอบมีพวกมาก่อกวนจะไปเล่นที่HLก็ไม่รู้วันใหนจะมีคนเล่นเยอะๆกลัวไปเสียเที่ยวเลยมาแต่งนิยายเกี่ยวกับการเล่นซัมซะเลยแก้เจ็บใจไปในตัว

ในเรื่องราวนี้ต้องขอความช่วยเหลือคนอ่านทุกคนที่จะมานำเสนอเด็คที่น่าสนใจเพื่อผมจะได้เอามาใช้ลงเป็นเรื่องราวต่อๆได้นานขึ้นเพราะตอนนี้ระดับเซล์สมองผมก็คิดได้ไม่กี่เด็คแถยังมีจุดบอดเยอะพอสมควรเลยอยากให้ทุกท่านนำเสนอเด็คมากันซักเด็คหรือ2เด็คแล้วถ้าน่ากลัวมากพอผมก็จะจับลงเป็นตัวหลักที่ตัวเอกในเรื่องต้องเจอไปด้วยครับขอบคุณทุกๆท่านที่จะให้ความร่วมมือกับผมครับ

และการ์ดบางใบในนี้ก็ต้องขออนุญาติเสรอมพิเศษซักใบ2ใบแต่ก็ขอบอกว่านี่เป็นเรื่องแต่งนะครับจะไม่เกี่ยวกับบุคคลที่มีอยู่ไม่ว่าใครก็ตาม

----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่1:เริ่มเล่นได้

ในเวลานี้การ์ดเกม Summoner Master ได้กลายสภาพจากเกมกระดาษธรรมดาๆไปเป็นการแข่งขันระดับนานาชาติด้วยจากการได้รับความร่วมมือของเหล่าผู้ปกครองทั่วประเทศที่จะสนับสนุนให้เด็กนั้นได้เล่นSummoner แทนที่จะเอาเวลาไปทำเรื่องไม่มีประโยชน์นานาชนิด ยอดการส่งออกนั้นได้กระจายไปทั่วทั้ง อเมริกา อังกฤษ บราซิล อียิปต์ จีน และอีกเกือบนับได้ว่าทั่วโลก

โดยมีจุดศูนย์กลางอยู่ที่ประเทศไทยที่เป็นต้นตำรับของSummoner นี้

มีการแข่งขันจัดขึ้นตามที่ต่างๆทั่วประเทศและต่างประเทศและงานใหญ่ที่เรียกว่าGT XX ที่จะจัดในปลายปีนี้ก็จะจัดเป็นงานใหญ่ระดับนานาชาติซึ่งปีที่แล้วตัวแทนจากประเทศไทยที่เป็นต้นตำรับSummonerก็ได้คว้าตำแหน่งนี้ไปครองได้ซึ่งภายในวันนี้ทางประเทศของพวกเราก็จะมีการคัดเลือกตัวแทนระดับเขตระดับจังหวัดและระดับประเทศเพื่อจะเข้าร่วมงานโดยหวังว่านักเล่น Sumทุกท่านคงจะตั้งตารอคอยวันๆนี้อยู่อย่างใจจดจ่อทางเราก็หวังว่าพวกคุณจะสามารถสร้างชื่อให้ประเทศโดยการเอาตำแหน่งแชมป์มาได้

"ปิ้ป"

จอทีวีถูกปิดในทันทีโดนเด็กหนุ่มผมตั้งชันเป็นทรงแหลมสีน้ำตาลอ่อนสายตาของเค้าที่มองสำรับการ์ดสีแดงและสีน้ำเงินที่ข้างหลังนั้นมีลงตัวอักศรภาษาอังกฤษว่า Summoner Master

"หึๆตัวแทนระดับประเทศยังงั้นรึ...ความจริงไม่เห็นจะต้องไปแข่งอะไรให้มันเสียเวลาเลยเพราะคนที่จะได้เป็นตัวแทนก็ต้องเป็นฉันคนนี้อยู่แล้ว"

เด็กหนุ่มเหยียบโต้ะตัวเตี้ยกอดอกพูดอย่างภาคภูมิใจในตัวเองอย่างเต็มที่พร้อมหยิบสำรับการ์ดทั้ง2ชุดใส่กระเป๋าตรงอกเสื้อแล้วหยิบสเก็ตบอร์ดแผ่นยาววิ่งลงจากบ้านอย่างรวดเร็วแต่กลับล้มหงายราวกับว่าไปชนอะไรซักอย่างเข้า

"โอ้ย...คุณแม่!!!"
เด็กหนุ่มสะดุ้งสุดตัวหลังจากเห็นผู้หญิงวัยกลางคนที่สวมผ้ากันเปื้อนพร้อมถุงมือและจอบเสียมที่ถืออยู่โดยที่จ้องมองมาที่ตน

"เรียวจังจะไปใหนงั้นหรือจ้ะ"

"คือว่า...แค่ไปเดินเล่นนิดหน่อยเท่านั้นเองครับคุณแม่"
อิซูโมะ เรียว อายุ15ปีกำลังพยายามหลบสายตายิ้มหวานๆแต่แฝงจิตสังหารที่แม้แต่ระเบิดนิวเคลียส์ยังต้องหลีกให้อย่างสุดกล้ำกลืนคิดในใจตลอดเวลาว่า...เราอยู่มาได้ยังไงอย่างปลอดภัยถึง15ปีแบบนี้?

"เดินเล่นงั้นหรือ?...แล้วทำไมต้องเอาสิ่งนี้ไปด้วยล่ะ?"
เรียวมองไปที่องเสื้อของตัวเองสำรับสีแดงกับสีน้ำเงินหายไปจากอกเสื้อแล้วแต่พอมองไปที่มือของหญิงวัยกลางคนตรงหน้าก็ใจหล่นตุ้บเพราะกองการ์ดทั้ง2นั้นไปอยู่ในมือของแม่แทน

"คือว่า...ก็แค่ติดตัวเท่านั้นเอง...งั้นขอคืนนะครับ"
เรียวยื่นมือไปเพื่อหยิบการ์ดคืนแต่แม่ของตนนั้นกลับส่งเสียมมาให้แทน

"ถ้าอยากได้คืนก็ไปช่วยทำสวนซะดีๆ"

"แต่ผมมีนัด..."
เรียวพยายามโต้เถียงแต่พอเยอรอยยิ้มแบบฆาตกรตรงหน้าก็ได้แต่ก้มหน้าอย่างเจ็บใจ

2ชั่วโมงต่อมา...

"ดีมากเรียวจังอ้ะนี่ตามสัญญา"
คุณแม่วางการ์ดทั้ง2ชุดไว้ข้างๆตัวเด็กหนุ่มที่ตอนนี้นอนหมดเรี่ยวหมดแรงอย่างหนื่อยหอบท่ามกลางกองหญ้ามหึมาที่วางเรียงเป็นภูเขาข้างๆตัว

"ฝากไว้ก่อนเถอะครับแม่..."
เรียวไม่พูดอะไรต่อรีบคว้างกองการ์ดแล้วขึ้นสเก็ตบอร์ดไหลกระโดดข้ามกำแพงอิฐสูงไปอย่างรวดเร็ว

"แล้วอย่างกลับเย็นนักล่ะจ้าวันนี้มีทาโกยากิเป็นของว่างด้วย..."
คุณแม่ของเรียวโบกมือลาอย่างร่าเริงก่อนสังเกตไปเห็นซองพัสดุอะไรบางอย่างอยู่ที่ตู้จดหมายของตัวเองพอหยิบขึ้นมาดูก็เห็นจ่าหน้าถึงเรียวพอดีที่หน้าพัสดุนั้นจ่าหน้าจากใครไม่รู้รู้อย่างเดียวว่าส่งตรงมาจากเครื่องบินจากประเทศไทย

"ของเรียวจังงั้นหรือ...อะไรกันน้า..."
หญิงวัยกลางคนเปิดผนึกเล็กน้อยแล้วก็มีการ์ดห่อใสอย่างดีใหลออกมาจากซอง

ทางด้านเรียว

"ดูสิดูๆคุณแม่นะคุณแม่.ช้ากว่าเวลาที่คาดไว้ตั้งชั่วโมงนึงยังจะรับอยู่มั้ยเนี่ย..."
เรียวบ่นไปพลางมองไปที่นาฟิกาข้อมือไปพลางจนตอนนี้มองเห็นกลุ่มคนกลุ่มนึงโดยประมาณเท่าที่เห็นแล้วก็น่าจะ40-50คนได้กำลังต่อคิวเข้ารับสมัครแข่งขันโดยมีป้ายประกาศเป็นตัวอักศรสีแดงขนาดใหญ่ว่า การแข่งระดับเขต

"ทันพอดี...."
เรียวถอนหายใจอย่างโล่งอกแต่พอดูดีๆแล้วกลับเห็นว่าคนพวกนั้นกำลังดูคนอื่นๆเข้าแข่งขันกันอยู่นี่แปลว่า...

"นี่ชั้นมาไม่ทันรึเนี่ย!!!!...."
เรียวโพล่งขึ้นมาเสียงดังก่อนนั่งลงอย่างหมดแรงแต่ขณะที่นั่งหมดแรงอยู่นั้นก็มีเด็กคนนึงยื่นการ์ดหมายเลข7สีแดงให้

"ว่าไงลูกพี่เกือบไม่ทันงานแล้วล่ะสิ"
เด็กหนุ่มผมสีดำสนิทที่กำลังมองเรียวอย่างเหนื่อยใจพน้อมยื่นบัตรคิวให้

"ว่าไงชิน...นี่นายอุตส่าห์ซื้อมาให้ฉันเชียวรึนี่ขอบใจมากนะ"
เรียวคว้าบัตรไปจากมือเด็กตรงหน้าอย่างรวดเร็วแล้ววิ่งไปที่ๆจัดงาน

"ต่อไปหมายเลข7เจอกับ32หมายเลข32มาแล้วหมายเลข7ครั้งที่1หมายเลข7ครั้งที่2ถ้าไม่มาอีกครั้งเดียวเป็นอันว่าหมายเลข7ถอนตัวนะหมายเลข7ครั้งที่สา..."

"มาแล้วครับมาแล้วครับ"
เรียวขานเสียงดัง8หลอดจนโต๊ะอื่นๆที่จับเป็นคู่อยู่ก่อนแล้วต่างค้อนสายตาหันมามองดูโต๊ะตรงคู่ของ เรียว พอดี

“เอาล่ะครับนี่List Cardของผมงั้นผมขอแข่งได้เลยใช่มั้ย”เด็กหนุ่มยื่นกระดาษสีขาวแผ่นยาวที่ลงตัวอักษรเป็นชื่อการ์ดต่างๆหลายสิบชื่อก่อนดึงสำรับการ์ดทั้ง2สีวางไว้ข้างๆตัวอย่างตื่นเต้น

”โอเคค่ะตอนนี้ทุกท่านก็มากันครบหมดแล้วงั้นการแข่งตัวแทนระดับเขต แข่งในยกเดียวใครชนะก่อนเป็นฝ่ายชนะไปเริ่มได้ค่า!!!!”

สิ้นเสียงของกรรมการสาวอวบอั๋นนักเล่นSomทุกคนที่นั่งอยู่ประจำที่ต่างหยิบสลับไพ่ของตัวเองและต่างมีวิธีเพื่อที่จะได้เป็นฝ่ายเริ่มก่อนหลายหลายอย่างบางคนก็เอาอักษรตัวหน้าสุดเป็นตัวบอกหรือบางคนก็เอาเบอร์การ์ดมาวัดกันก็มี

”เอาล่ะนายเลือกเลยว่าเอาฝั่งขวาหรือซ้าย”
เรียวเอาไพ่เบอร์ของตัวเองและฝั่งตรงข้ามวางไว้แล้วให้ฝ่ายตรงข้ามหยิบขึ้นมาด้วยตัวเอง

”เอาใบขวา”
เด็กหนุ่มร่าวโคร่งตรงหน้าหยิบการ์ดฝั่งขวาขึ้นมาดูออกมาเป็นเบอร์7ทำให้เรียวกระโดดลุกดีใจเหมือนได้รางวัลอันดับ1จนคนอื่นๆหันมามองอีกรอบ

”ฉันขอเริ่มก่อนเลยMpของเรามีอยู่5…ขอจ่ายลงEmber 5 Yearตามด้วยHeaven Knight 5 Year เอมเบอร์มีความสามารถเมื่อมีวาคีรี่เข้ามาในสนามนับว่าผ่านไป1รอบซึ่งนับตัวมันเองด้วยดังนั้นขอรองคอมให้เฮเว่นไนท์ 5ปี ไว้ที่At Line จบรอบ”

หลังสิ้นคำพูดของเรียวก็ปรากฏร่างของนางฟ้าในชุดสีดำตัวเล็กที่กำลังโดนดูดเข้าไปในตัวอัศวินปีกสีขาวอร่ามตาในชุดเกราะสีทองประกายออกมาจากบนการ์ดพวกนั้น

”พลังโจมตี10งั้นรึงั้นMp8ขอจ่าย2ลง ฟาดริด หัวหน้าซาโลมเฮดแมนตามด้วยจ่ายอีก2ลง ฉลามลาวา อีก2ตัว และใช้การ์ดมิสติค จากบนมือจ่าย1 Droll of Sold ทิ้ง Pyro Therian ได้จับการ์ดเพิ่มอีก3ใบของจั่วซีล 1 มิสติค2 รวมไปถึงความสามารถของ Pyro Therian จึงของนำTherian 1ตัวลงมาเป็นกรณีพิเศษ ออกมาToxie Therian ขอจบรอบ”

สิ้นคำพูดของเด็กชายร่างโคร่งแล้วก็มี นักรบหนุ่มสวมชุดขาวแต่กลับไม่เข้ากับมือที่หุ้มด้วยกรงเล็บขนาดใหญ่ซักนิดเดียวยืนอยู่ตรงหน้าโดยมี ปลาติดเขาตรงกลางหัว2ตัวว่ายอยู่ข้างหลังและยังมีร่างของสัตว์ประหลาดสีดำที่พ่นควันอย่างน่าสยองผองเกล้า

”ตาฉันล่ะจั่วมิส1ซีล1 ขอจ่าย3ลงลูลิ และจ่ายอีก2ลงอัศวินฟีเลเซีย และ นักฆ่า ฟีเลเซีย อย่างละ1ไว้ที่Df และใช้Twin Star จั่วการ์ดมิสติคเพิ่มอีก2ใบ ขอผ่าน”

”ผ่านง่ายๆโดยไม่ยอมบุกแบบนี้อย่าคิดว่าจะง่ายเกินไปสิ จั่วซีล1มิส1ขอจ่าย1ลงMask doom Therian 1ตัวและให้ฟาดริดรวมร่างกับฉลามลาวา”
ทันทีที่เด็กร่างโคร่งนำการ์ดมาซ้อนกันฉลามลาวาก็สลายร่างไปอยู่ที่แขนของหนุ่มมือกรงเล็บยักษ์จนขยายใหญ่ขึ้นทันตาเห็น
”ขอสั่งให้ฟาดริดสั่งโจมตีจ่ายอีก2ใส่เฮเว่นไนท์ทันทีด้วยความสามารถของฟาดริดทำให้พลังโจมตีเพิ่มตามเลเวลทำให้พลังตอนนี้มี11”
สิ้นคำพูดฟาดริดก็เงื้อมือฟาดอย่างสุดแรงใส่ไปที่อัศวินสวรรค์ร่างน้อยๆ

”จ่าย2Andromeda การ์ดใบนี้ทำให้ฟาดริดเสียความสามารถไปทำให้พลังลดลง ”เรียววางการ์ดหญิงสาวในชุดขาวโดนโซ่รัดพันไปทั่วทั้งตัวในทันนั้นก็มีโซ่หลายสิบสายพุ่งออกมารัดร่างของฟาดริดไว้ทำให้มือที่มีออร่าสีดงนั้นหายไปในทันทีพลังจู่โจมของฟาดริดนั้นก็ลดลงไปอย่างเห็นได้

”จ่าย2Polemos Pike!!พลังของฟาดริดเพิ่มขึ้นมาเป็น11อีกครั้ง ”หอกสีน้ำเงินที่พุ่งมาที่มือของฟาดริดทำให้แรงทั้งหมดพุ่งไปที่หอกนั้นแทนและยังพุ่งไปที่ร่างของอัศวินเกราะทองตรงหน้าด้วย

”งั้นขอเถอะนะIt’s No Joke ”ตัวตลกโผล่ออกมาตรงหน้าHeavenKnightหอกสีน้ำเงินที่กำลังพุ่งเข้ามาที่มือของฟาดริดกลับไปหาเฮเว่นไนท์แทน

”บนมือเรายังมีWorl to Winอยู่ถึงจะทำลายIt’s No Jokeได้พลังของเราก็ชนะอยู่ดี”
เรียวมองการ์ดบนมือพร้อมกระหยิ่มยิ้มย่องอย่างผู้มีชัย

”ขอใช้ Holy Prayerทำลาย หอกโพลีมอส การตัดสินใจของเด็กร่างโคร่งทำให้เรียวถึงกับตะลึงในพริบตานั้นหอกสีน้ำเงินก็สลายหายกลายเป็นฝุ่นส่องแสงไปแต่ไม่ใช่แค่นั้นอัศวินสวรรค์ตัวน้อยกลับใช้หอกแทงตัวเองจนร่างสลายหายไป


”เกิดอะไรขึ้น?...”
”ถ้าหากNo joke เสียเป้าหมายที่เป็นมิสติคที่กำหนดไปแล้วนั้นจะถือว่าซีลที่ติดนั้นต้องถูกโจมตีและพลังของเฮเว่นไนท์นั้นเท่ากับตัวเองพอดีจึงถือว่าทำลายตัวเอง”

”….”

”เรียวได้แต่คิดตะลึงแต่พอมองไปอีกทีกรงเล็บของฟาดริดก็เจาะทะลุร่างของนักฆ่าฟีเลเซียไปแล้วจนสลายหายไปอีกใบนึง”

“เป็นไงล่ะถ้าจะบุกมันต้องให้ถึงใจสุดๆแบบนี้”
“พูดได้ดีนี่งั้นจะขอเอาจริงบ้างล่ะขอจ่าย1ลงอัศวิน ฟีเลเซียไว้ที่At รวมร่างกับอัศวินฟีเลเซียอีกตัวนึงพลังโจมตี9เมื่อเข้ามาในสนามความไว+1เวลา1รอบขอสั่งโจมตีใส่ฟาดริด”

“ฟาดริดยังติดจากผลของโซแอนโดรเมด้าอยู่ทำให้พลังไม่เพิ่มและแพ้Spงั้นขอใช้มิสติคบนมือYin”ในทันนั้นร่างของอัศวินฟีเลเซียลดหดลงไปเล็กน้อยพลังโจมตีเหลือ8

“Mp1จะทำอะไรไม่ได้รึไงกันขอจ่าย0ใช้แส้แห่งแสงเพิ่มพลังโจมตี1ตราบเท่าที่ฝ่ายตรงข้ามมีซีลมากกว่าทำให้พลังกลับมาเท่าเดิม”

“ฉลามลาวาใช้สกิล เสียสละตัวเองทำให้ฝ่ายตรงข้ามแยกร่างซะ”
ในพริบตาร่างของฉลามลาวาก็ไหม้ตัวเองเป็นเถ้าแต่ในกองเพลิงนั้นกลับมีเขาสีเหลืองพุ่งออกมาทะลุอกของอัศวินฟีเลเซียทำให้อัศวินขี่ม้าอีกคนนึงกระเด็นออกไป
“พลังแค่5สวนกลับไปเลยฟาดริด”
หนุ่มมือยักษ์ใช้มือรับดาบของอัศวินฟีเลเซียได้ก่อนที่จะสวนกลับใส่จนร่างของอัศวินแห่งฟีเลเซียขาดสบั้น

“อุ้บ…”
“และยังผลของMask Doom Therian ทำให้ได้จั่ว1ใบขอจั่วมิสติค”

“เป็นไงล่ะตอนนี้Sealของนายมีพลังแค่5 2ตัวกับ7เท่านั้นไม่มีทางสกัดกั้นฉันได้แน่นอน”

“ฉันไม่หมดท่าแค่นี้หรอกขอใช้สกิลของลูริ…”

“!?”

“จ่าย0ขอสละชาร์ท เคาท์เตอร์ ออก3ร่าย ชาลส์ลงมาจับคอมระดับ2”
ในทันทีที่อัศวินร่างเพรียวลงมาในสนามนั้นอัศวินฟีเลเซียก้มเคารพและพุ่งไปที่ร่างของChale จนร่างนั้นโตขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

“อึดจิงนะ...แต่มิสติคแค่ใบเดียวไม่มีทางจะมาหยุดฟาดริดได้หรอกสั่งรวมร่างระดับ3กับฉลามลาวาและMask Doom Therian พลัง11จ่าย3โจมตีChale พลังเพิ่มเป็น13เสร็จแน่”

“ไม่…!!!Whirl to Win”
เรียววางการ์ดผู้หญิงเสื้อแดงถือดาบหันหลังให้กับผู้หญิงเสื้อเหลืองถือโล่ทำให้อาวุธของฟาดริดนั้นสลับไปอยู่ที่มือขวาแทนและพอดาบนั้นฟาดมาถึงชาร์ลกลับใช้ดาบขนาดใหญ่รับไว้ได้แล้วฟันใส่ร่างของฟาดริดจนขาดเป็น2ท่อนก่อนสลายเป็นละอองหายไป

"ยังงี้สิถึงจะถึงใจขอให้Toxie Therianขึ้นไปที่At Lineจบรอบ"

"รอบของฉันขอจั่วมิสติค2ใบขอใช้การ์ดTwin Star จั่วเพิ่มอีก2ใบและจ่ายอีก3ลงLove And Peach ผู้เล่นทั้ง2ไม่สามารถสั่งให้Sealต่อสู้กันเป็นเวลา2รอบผ่าน"
เรียวมือสั่นด้วยความวิตกเล็กน้อยที่ในตอนนี้สถานะการณ์ฝ่ายตัวเองนั้นเสียเปรียบอย่างเห็นได้ชัดมาก

"มือสั่นเลยรึไงกันรอบของฉันล่ะจั่วมิส2ขอลงThree Cheersในทุกรอบนี้ฉันสามารถจั่วการ์ดได้3ใบและขอเรียกเนริมอร์ ราชินีแห่งซาโลมลงมาที่At จบรอบ...ตอนนี้ผลของLove And Peachสามารถใช้ได้อีกแค่รอบเดียวเท่านั้นคิดว่าจะหยุดทัพเพลิงของฉันได้รึไงกัน"

เรียวกำมือแน่นเพราะเหมือนว่าตัวเองนั้นกำลังถูกดูแคลนจากฝ่ายตรงข้ามอยู่แต่ตัวเค้าเองก็สุดที่จะตอบรับเช่นกันเพราะสถานการณ์ในตอนนี้ตัวเรียวนั้นเสียเปรียวเห็นได้ชักถึงSealจะพลังสูงกว่าแต่ก็อาจโดนเล่นงานกลับถึงแพ้ได้

"ขอจั่วมิสติค1และSeal1...ขอให้ได้การ์ดพลิกสถานการณ์ที่เถอะ...Natural Spirit Fairy กับ No Skill ...ขอลงNatural Spirit Fairy เปลี่ยนตัวเองเป็นธาตุลมแล้วขอผ่าน..."

"ตาฉันล่ะขอจั่ว3ใบจากผลThree Cheersขอจั่วมิสติค1และSeal2ใบ ขอจ่าย2ลงMinotaur Trooperและจ่าย3เพื่อลง เนริมอร์ ราชินีแห่งซาโลมอีกใบและลงมือสังหาร ซาโลมทั้งหมดมาที่At ทำให้ Minotaur trooperพลังเพิ่มเป็น11 มือสังหารซาโลมพลัง9และเนริมอร์พลัง9...ขอจบรอบ "

"ตาฉัน...ขอจั่วSeal 1 มิส1ขอใช้Meteor SwarmทำลายLove And Peachจั่วเพิ่มอีก3ใบขอจั่วSeal2มิสติค1 ลงHeavenKnight 5 Year และEmber 5 yearมาคอม รวมทั้งใช้SkillเรียกNatural Spirit Fairy ลงมาเพิ่มที่Dfอีก1ตัวขอผ่าน"

"เข้ารอบของฉันล่ะจั่วซีล2มิส1ทิ้งมิส1ใบขอคอมระหว่างเนริมอร์ และมือสังหารซาโลม แล้วใช้Skillจ่าย3ทำลายHeavenKnight 5year"ในพริบตาที่ชายร่างโคร่งสั่งเนริมอร์ก็ชูมือขึ้นเหนือหัวแล้วก็บังเกิดลูกบอลไฟขนาดมหากาฬขึ้นเหนือร่างอัศวินสวรรค์

"ขอใช้No skillหยุดการใช้Skill"
คทาขนาดเล็กปังลงตรงหน้าเนริมอร์ทำให้ลูกไฟขนาดใหญ่นั้นลดขนาดลงอย่างรวดเร็ว

"จ่าย2 InquestionทำลายNo Skillทิ้ง"

ชายร่างผอมวางการ์ดกระจกสเตนกลาสหลากสีแล้วเกิดแสงหลากสีเป็นรูปนักบวชพุ่งเข้าไปที่คทาขนาดเล็กจนแตกร้าวทีละนิดพร้อมกับลูกไฟที่เริ่มกลับมาขนาดใหญ่เท่าเดิม

"Fallen Spell ขอเลือกMeteor Swermลงสุสานจากกองทำให้สามารถทำลายมิสติค1ใบที่กำลังร่ายได้"
หลุมดำขนาดใหญ่ใต้พื้นดูดแสงหลากสีทีละน้อยทำให้คทาที่กำลังร้าวกลับมามีสภาพเหมือนเดิมและลูกไฟก็เล็กลงไปทีละน้อย

"ขอใช้High Priest Of Ekkesia ทำลายFallen spellซะและถ้าหากใช้สกิลสำเร็จฝ่ายฉันก็ต้องทิ้งSealใบบนสุดลงShineไปด้วย"

นักบวชชราปรากฏร่างขึ้นมาพร้อมท่องบทสวดอะไรบางอย่างทำให้หลุมดำปิดขนาดตัวลงและดาวตกก็กลับเข้าไปในกองเด็คอีกครั้งนึง

"ขอทิ้งSealใบบนสุด...ตุ้กตาซาลามันเดอรี่และทำลายอัศวินสวรรค์ซะ"

วิญญาณสีแดงส่องประกายขึ้นไปที่ลูกไฟที่กลับมามีขนาดใหญ่โตอีกครั้งและพุ่งไปที่อัศวินสวรรค์ร่างน้อยจนแหลกสลายเป็นเพียงเถ้า

"ตอนนี้น่ะฉันมีทั้งSealที่ทรงพลังถึง5ตัวนายไม่มีทางที่จะต้านพลังของSealพวกนี้ได้แน่นอน..."

"ยังไม่แน่เสมอไปหรอก...ขอจั่วSeal1 มิสติค1...ได้แล้ว...ในที่สุดก็จั่วได้เท่านี้เราก็มีโอกาสพลิกกลับมาได้..."

[โด]

”ถ้าหากNo joke เสียเป้าหมายที่เป็นมิสติคที่กำหนดไปแล้วนั้นจะถือว่าซีลที่ติดนั้นต้องถูกโจมตีและพลังของเฮเว่นไนท์นั้นเท่ากับตัวเองพอดีจึงถือว่าทำลายตัวเอง”

เข้าใจไรผิดป่าวครับเนี่ย

ฟาริดเป็นคนตี
Heaven knight ร่ายโจ๊ก แล้ว heaven knight ตีตัวเองได้ไง  ???

[♦♦♣[A]pprentic[€]+♠+[M]agisterMag[ii]♣♦♦]

Quote
”ถ้าหากNo joke เสียเป้าหมายที่เป็นมิสติคที่กำหนดไปแล้วนั้นจะถือว่าซีลที่ติดนั้นต้องถูกโจมตีและพลังของเฮเว่นไนท์นั้นเท่ากับตัวเองพอดีจึงถือว่าทำลายตัวเอง”

เข้าใจไรผิดป่าวครับเนี่ย

ฟาริดเป็นคนตี
Heaven knight ร่ายโจ๊ก แล้ว heaven knight ตีตัวเองได้ไง 

ไม่น่าได้นะครับเพราะ เฮเวนไนท์ยังไม่ได้ตีด้วยซ้ำตามความจริงก็คือ ทำลายเสร็จฟาริดตีต่อและทำลายเฮเวนไนท์เฉยๆ นะครับ

ปล. แล้วพระเอกจะชนะได้ไงว้า หรือจ่าย 5 ร่ายเกนเดครอส โกรท!!! :D

[banz||รักที่สุด||สุดที่รัก]

-*- รู้สึกว่า จะใช้Meteor Swarm ทำลาย Love And Peach
มะได้นะ เพราะ love and peach มันครบ 2เทรินก่อนหนิ-*-

ถ้าแปก ก็ขอโทดด้วย-*-

[SuperJong]

ที่เรื่อง It's no joke  นั้น  คนแต่งคงจะลืมไปว่า  ฟาริดตีไปเอง  ไม่ใช่ Heaven Knight ตี - -"


แต่งถือว่าได้ดีแล้วนะครับบ 
เสียอยู่ 2 อย่างคือ 

1. เขียนชื่อการ์ดบางใบผิด
2. ยังผิด Step อยู่นิดหน่อยย

แต่งเสร็จอ่านทวนอีกที  ก็จะสมบูรณ์แบบแล้วล่ะ  จะคอยอ่านต่อนะ  :D

[Sak, the Inventor]

รู้สึกจาผิดนะ
ตามที่คนอื่นกล่าว

Love and Peach  จแอยู่ในสนาม 2 Turns หรือ 4 Subturns นั่นเอง

เรียว ร่าย,จบ  เหลือ 3 Subturns
???? จบ         เหลือ 2 Subturns
เรียว จบ         เหลือ 1 Subturns
???? จบ         ตก Shrine
เรียว เผาจั่ว   ไม่ทันแล้ว

[Amankris,the Ultimate Evolution]

ชื่อเรื่องซะน่ากลัวเลย :o

[Pa-5]

โอ้วๆๆขอโทษทุกคนหลายๆมากๆครับเพราะผมเองนั้นลืมสังเกตไปก่อนว่าสเต็ปการใช้No jokeนั้นจำผิดไปหน่อยชักเบลอๆแล้วช่วงนี้และTurnของLove and Peachด้วยครับยังไงถ้าใครมีกฏเกี่ยวกับช่วงเวลาTurnของการ์ดอะไรที่ดูเข้าใจยากๆก็ช่วยมาบอกด้วยนะครับผมจะได้ไม่เป็นต้นตอแห่งความเข้าใจผิดอีกตอนนี้ถึงจะเบลอๆไปนิดๆแต่เพราะเครื่องติดแล้วจึงมาขอต่ออีกรอบละกันครับ
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ตอนที่2:ปะทะมังกรแห่งยุคโบราณ

"ขอใช้SkillของLuuliลง Veronica ที่At LineแยกCharleออกแล้วให้อัศวิน ฟีเลเซียตั้งอยู่ที่Atขอผ่าน..."

"รอบฉันล่ะจั่วมิสติค2 Seal1 เจ้าหนูนักวาดตัวนั้นสร้างประโยชน์ให้นายมากงั้นขอทำลายเจ้านั้นก่อนละกันจ่าย4ขอใช้ You Must Die ทำลายลูริซะ"
ยมทูตในชุดคลุมดำปรากฏกายขึ้นเหนือหัวลูริและใช้เคียวขนาดใหญ่บั่นคอของนักเวทย์เด็กตัวเล็กๆจนขาดเป็น2ส่วนอย่างง่ายดาย

"นอกจากนั้นจ่ายอีก1ให้Minotaur Trooper เข้าทำลายอัศวินฟีเลเซีย"
กระทิงในชุดเกราะออกศึกพุ่งใช้ขวานปั่นกลางตัวของอัศวินฟีเลเซียจนตัวขาดไปพร้อมทั้งม้าและอัศวินและสลายเป็นควันสีเขียวไป

"แยกเนริมอร์ออกจากมือสังหารซาโลมซะเปลี่ยนให้มือสังหารไปคอมกับMaskDoom Therianตั้งที่At พลังเพิ่มเป็น10...และขอจ่ายอีก1ลงฉลามลาวาไว้ที่Df ...(เพียงเท่านี้เราก็ชนะแล้วในรอบนี้เรามีอาเทน่าพอฝ่ายตรงข้ามสั่งฝ่านเราก็จะใช้แล้วทำลายฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด...)"
ชายร่างโคร่งนึกในใจตนเองอย่างเพลินใจในชัยชนะที่อยู่ในมืออีกไม่กี่รอบ

"(ถ้ากะจังหวะพลาดนิดเดียวเราต้องเป็นฝ่ายแพ้...ต้องตัดสินในTurnนี้...)"

"ขอผ่าน.."

"(ตอนนี้แหละ!!)...ขอใช้มิสติคบนมือก่อนผ่าน...Nike!! "

"การ์ดใบนั้น!!..."
ชายร่างโคร่งโพล่งออกมาอย่างแปลกใจก่อนที่จะมองไปที่สนามฝ่ายตรงข้ามที่มีSealอยู่ที่At อยู่2ตัวคือ Chale กับ
Veronica

"ด้วยผลของการ์ดNike ทำให้ฉันสามารถร่ายมิสติคในรอบของนายได้ทันทีการ์ดที่ฉันจะใช้ก็คือ..."
เรียวดึงการ์ดอีกใบออกมาอย่างรวดเร็วก่อนวางการ์ดผู้หญิงในชุดเกราะสีม่วงแดงที่กำลังกอดอยู่กับชายผมทองส้มยาวประกายในชุดเกราะขนาดใหญ่โดยทั้ง2ต่างโอบกอดกันด้วยสีหน้าที่มองอะไรบางอย่างอย่างมุ่งมั่นไปจุดๆเดียวกัน

"Waltz of Harmony....เมื่อใช้การ์ดใบนี้อัศวิน 2คนที่ไม่รวมร่างสามารถนำค่าพลังมารวมกันแล้วโจมตีใส่Seal1ใบแต่ในสนามฉันตอนนี้มี Charle และ Veronicaอยู่ก็จะนำค่าพลังปกติมารวมกันแล้วรวมพลังกันทำลายSealทั้งหมดใน At Line"

"ค่าพลังของ อัศวินทั้ง2รวมกันเท่ากับพลัง14 SealทุกใบในAt Lineของนาย จึงต้องถูกทำลายทั้งหมด"

"!!!!!?...."

ชายร่างโคร่งถึงกับเปลี่ยนสีหน้าจากเต็มมั่นในชัยชนะกลับเป็นซีดเซียวจนเห็นได้ชัด

"Charle Veronica ทำลายSealทุกใบในสนามฝ่ายตรงข้าม ด้วยWaltz of Harmony"

อัศวินชายถอดเกราะหมวกออกเพื่อแสดงใบหน้าที่งดงามดูคมสันและแข็งแกร่งก่อนชูดาบขนาดใหญ่เฉียงไปทางขวาอัญมณีสีเขียวเปล่งประกายสุกสว่างไปทั่วก่อนที่อัศวินสาวจะชูดาบสีม่วงแดงทั้งเล่มเฉียงไปทางซ้ายซึ่งอัญมนีสีแดงม่วงก็ส่องแสงประกายไปทั่ว..ดาบของทั้ง2ต่างเหมือนรวมเป็น1เดียวกันและทั้ง2ก็ฟาดดาบลงไปเบื้องหน้าก่อคลื่นแสงขนาดใหญ่สีเขียวแดงเกลียวพุ่งไปยังSealฝ่ายตรงข้ามทั้งหมดที่ดูตัวเล็กลงในพริบตา

Boom!!!!

สิ้นแสงและควันSealทั้งหมดที่อยู่ในสนามของชายร่างโคร่งนั้นต่างสลายหายไปหมดแต่กลับมีบทเพลงอะไรบางอย่างขึ้นมาแทนหลังจากที่Sealเหล่านั้นได้สูญสลายหายไป

"ฉัน...แพ้แล้วShine เต็ม15แถมยังทะลุเป้าไปด้วย.....ฮ่าๆๆๆๆยอดจริงๆสนุกมากเลยไม่นึกเลยว่าขนาดถูกกดดันขนาดนี้ยังพลิกกลับมาชนะได้...ขอให้โชคดีล่ะ"
ชายร่างโคร่งหัวเราะปรบมือให้ก่อนยื่นมือไปจับซึ่งเรียวนั้นก็ไม่ได้รังเกียจอะไรยื่นมือไปตอบรับด้วยความเต็มใจและโล่งอก

"เอ้า...นี่บัตรของฉันพยายามต่อไปด้วยล่ะสู้ๆๆ"

"อื้ม..ขอบใจนะ"
เรียวหยิบบัตรก่อนเดินไปที่โต้ะทะเบียนเพื่อบอกผลการแข่งให้รู้

"ลูกพี่เป็นไงบ้าง..."
เด็กตัวเล็กๆผมสีนิลเข้ามาถามอย่างไม่ค่อยจะเป็นห่วงอะไรซักเท่าไหร่...เพราะเพียงดูท่าทางของเรียวแล้วคงไม่ได้ฟังข่าวร้ายแน่

"ก็ชนะแบบหืดจับขึ้นคอไปเหมือนกันแหละแต่ตอนนี้ก็ผ่านมาถึงรอบ16คนสุดท้ายได้แล้วฉันก็ต้องพยายามหน่อยแล้วล่ะ...งั้นไปหาอะไรกินกันเถอะ"

"พูดอะไรเล่าลูกพี่นี่จะแข่งรอบ2แล้วนะ.."

"หา!!!อะไรนะ"
เรียวเหลียวหลังหันไปดูเห็นนักเล่นซัม คนอื่นๆกำลังนั่งตามคนแจกการ์ดรอบ2เพื่อแข่งรอบต่อไป

"ทำไมแข่งเร็วแบบนี้ล่ะฉันเพิ่งแข่งเสร็จไปเองนะ..."

"ไม่รู้ตัวรึไงก็ลูกพี่น่ะใช้เวลานานมากกว่าจะคิดแต่ละทีนี่นารีบไปเถอะเดี๋ยวแข่งไม่ทัน"
เอ็นโด้รีบพลักเรียวให้ไปรวมพลกับกลุ่มผู้ชนะแต่เรียวนั้นเหมือนว่าตัวแข็งเป็นท่อนหินไปก่อนเสียแล้ว

รอบ2

"ตาฉันจั่วมิส1 Seal1...ขอจ่าย1ลงHeavenknight คอมกับ Charlesด้วยผลของPraesidium ที่เข้ามาในสนามจากShineทำให้HeavenKnightมี พลังเพิ่มเป็น11จ่ายอีก5 All !!!!"

อัศวินสวรรค์ในชุดเกราะทองส่องประกายชูปีกขนาดใหญ่บินขึ้นฟ้าแล้วเปล่งแสงประกายเจิดจรัตไปทั่วสนามก่อนปาหอกลงพื้นในพริบตาที่หอกพุ่งถึงพื้นก็เกิดแสงประกายไปทั่วพื้นที่หอกได้ปาลงไปและโพยพุ่งใส่เหล่าแมลงตัวเล็กน้อยใหญ่

"ฉันขอร่ายHerCurageให้กับMega Insectทำให้พลังเพิ่มเป็น13เพื่อต้านทานHeaven Knight"

"ขอใช้Fallen Spell ใช้ Ordonus ทำลายมิสติค1ใบในสนาม"
หลุมดำขนาดใหญ่โผล่เหนือหัวแมลงยักษ์ก่อนมีหอกสีเงินด้ามจับสีแดงพุ่งออกมาทำลายหญิงสาวในชุดสีน้ำตาลที่กำลังขี่อยู่บนหลังแมลงยักษ์จนสลายหายไปและแมลงยักษ์นั้นยังโดนคลื่นแสงของอัศวินสวรรค์จนร่วงลงสู่พื้นพร้อมแมลงตัวเล็กน้อยอีกจำนวนมาก

"เยส…ชนะจนได้…...."
เรียวกำมือแน่นด้วยความดีใจพร้อมฝุบหน้าลงไปแนบกับโต้ะอย่างหมดเรี่ยวแรง

"ผ่านรอบที่2แล้วลูกพี่ชนะอีก3ครั้งเท่านั้นก็ได้เป็นตัวแทนเขตแล้วนะ"

"แค่งั้นหรือ?...ขนาดเจอรอบแรกๆยังเกือบแย่รอบแรกเจอทัพพลังมหากาฬยังโชคดีที่คู่Chale กับVeronicaแล้วไนกี้ช่วยไว้ได้ไม่งั้นคงตกตั้งแต่รอบแรกแล้ว....รอบที่2เจอฝูงแมลงฝูงยิ่งกว่าตั้กแตนอพยบอีกแถมยังเจ้าด้วงดำ(Obsidian) ทำเอาตั้งตัวไม่ออก"

"ไม่เป็นไรน่าลูกพี่ก็เป็นตัวแทนเขตไปแข่งระดับตัวแทนจังหวัดนี่มันก็ต้องมีแต่พวกหินๆแต่แรกอยู่แล้วเอ้าลูกพี่รอบ3จะเริ่มแล้วนะ"

"อีกแล้ว!!!"
เรียวจ้องมองเด็กตัวเล็กๆผมสีนิลเงางามชนิดลูกตาแทบถลนออกมาจากหน้าได้

"ก็ลูกพี่น่าจะแข่งให้เสร็จเร็วๆหน่อยนี่จะได้ไม่ต้องมานั่งโอดครวญแบบนี้น่ะ"

"รู้แล้วน่ารู้แล้วน่า...ไว้รอบหน้าฉันจะชนะแบบเอารวดเดียวจบไปเลยละกันคอยดูล่ะ..."
เรียวลุกขึ้นก่อนเหลียวหลังหันไปทางโต้ะตัวต่อไปที่ตัวเขานั้นต้องแข่งขัน

"เอาล่ะค่ะการแข่งSummonerรอบที่3เริ่มได้เลย"

พอการแข่งขันเริ่มเรียวที่สังเกตเห็นสีหน้าที่ดูหมองคล้ำแปลกๆของฝ่ายตรงข้ามและดวงตาสีฟ้าที่ดูรู้เลยว่าเป็นคอนแทกค์เลนน์แต่ขอบตานั้นคล้ำราวกับคนอดหลับอดนอนมานานยังไงยังงั้น

"เอาล่ะมาจับมิสใกล้Aละกัน"
เรียวเสนอพร้อมจับกองมิสติคขึ้นก่อนโดยไม่รอฝ่ายตรงข้ามถามอะไร

"H...HolyPrayer"

"....Yin..."
ชายหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงเปรยออกมาเบาๆเหมือนกับว่าแม้แต่ปากนั้นยังไม่อยากเปิดออกมาพูดอะไรเลย

"ฉันขอเริ่มก่อนล่ะ...จ่าย2ลงEkklesia Knight of Felasiaและอัศวินฟีเลเซียไว้ที่Dfแล้วจ่าย3ลงCharlesไว้ที่AtLineขอผ่าน..."
อัศวินในชุดเกราะหุ้มทั้งตัวสีเขียวอ่อนและอัศวินที่ใส่เกราะเขียวอ่อนอีกคนต่างลงมาคุกเข่าที่แนวหลังและอัศวินร่างเพรียวบางที่ถือดาบขนาดใหญ่ที่ตั้งแทงดาบลงบนพื้นอย่างองอาจตรงหน้า

"...ขอจ่าย2ลงXerxes 5 yearลงที่Df ขอใช้ความสามารถนำNigradia ทั้ง2 ลงไปที่สุสาน...ตามด้วยจ่ายอีก4ใช้Xerxes The Necromancerมาตั้งที่Atและจ่ายอีก1ใช้สกิลทิ้งSeal1ใบจั่วการ์ดตามค่าร่าย....ขอทิ้งScarlet Reaperแล้วจั่วSeal1และMystic2....ร่ายM dollไว้ที่Dfผ่าน..."

"(ฝ่ายตรงข้ามเตรียมตัวใช้Deathใส่เราแล้วตอนนี้ยังไงก็ต้องหาทางให้Sealของเราหนีสภาพนี้ให้ได้ก่อน)...จั่วSeal1มิสติค1 ...ขอ1..ลงนักฆ่า ฟีเลเซียไว้ที่Df ตามด้วยนำCharlesไปรวมร่างระดับ3ขอใช้การ์ดอาวุธ Kunigundeให้แก่Charlesเพิ่มพลังขึ้นเป็น11รวมทั้งตราบเท่าที่มีSealที่มีSpน้อยกว่าพลังยัง+1และความสามารถเมื่อตัวที่ติดคือCharlesทำให้ฝ่ายตรงข้ามทุกใบDfและSpลบไป2...."

ดาบเล่มสีเทาแตกออกกลายสภาพเป็นดาบสีน้ำเงินขนาดใหญ่...พอCharlesจับดาบนั้นก็มีออร่าสีเขียวหุ้มล้อมรอบตัวCharles

"นอกจากนี้ถ้าหากSealฝ่ายตรงข้ามมีSpน้อยกว่าCharlesก็สามารถตีข้ามไปที่Dfได้ขอจ่าย3ให้Charlesโจมตีไปที่M dollเมื่อChalesต่อสู้กับSealในDfทำให้พลังเพิ่มขึ้นเป็น14..."
พอเรียวสั่งไปแล้วCharlesก็กระโดดสูงเข้าไปฟันเข้ากลางหัวของตุ้กตาสีน้ำตาลพร้อมๆกับฟันใส่เงาดำข้างหลังตัวตุ้กตาตัวนั้นก่อนกระโดดกลับไปยืนตำแหน่งเดิม

"ขอใช้การ์ดJugging Clownส่งSeal1ใบบนมือกลับกองแล้วสามารถจับได้2ใบขอจับมิสติค2ใบผ่าน..."
เรียวมองSealฝั่งตนเองอย่างมีชัยเพราะตอนนี้Sealของตนเองมีพลังมากกว่าฝ่ายตรงข้ามละถึงฝ่ายตรงข้ามคิดจะAllหรือตีธรรมดาการ์ดทุกใบบนมือก็สามารถแก้ได้หมด

"จั่วSeal1 มิส1...ขอใช้Curnning ClownสลับSealทั้ง2....และให้Xerxes 5 year คอมโจมตีใส่นักฆ่าฟีเลเซีย"
นักเวทย์ชุดดำหัวโตถือคทาสีดำแน่นมือก่อนพุ่งเข้าทะลวงนักฆ่าฟีเลเซีย

"ขอจ่าย2เพื่อใช้Balavee Gauntletป้องกันตัวเองจากธาตุมืด1Turn "
ในทันนั้นโล่ขนาดใหญ่ก็เข้ามาติดที่แขนของนักฆ่าฟีเลเซียจนทำให้คทาที่นักเวทย์ชุดดำพุ่งใส่โดนปัดกลับไป

"ขอจ่ายmpอีก3ลงThanyx (ทาลิมืด)และลงFive Eyes Wyvernไว้ที่Dfขอผ่าน"

"(ทาลิมืดความสามารถคืดสามารถทำลายSealฝ่ายตรงข้ามโดยแลกกับการทิ้งจากมือหรือโม่งั้นต้องทำลายทาลิมืด ก่อนรวมไปถึงต้องหาทางทำลายXerxesตัวเด็กนั้นด้วย...)ขอจั่วSeal1 มิสติค1"

"ขอจ่าย3ให้Charlesโจมตีไปที่ ทาลิมืด"
ชาร์ลกระโดดเงื้อดาบฟาดใส่มังกรดำจนสุดแรงแต่พอควันจากหางไปตรงหน้ากลับมีโล่ขนาดใหญ่มาปัดป้องกันทำให้ดาบโจมตีไม่ถึงตัวทาลิมืด

"งั้นขอเปลี่ยนเป็นเจ้าลูกมังกรดำนั้นละกัน"
ชาร์ลเบี่ยงตัวเลี้ยวไปฟันใส่Five eye Wyvernจนตัวขาดเป็นท่อนๆ

"จ่าย3ขอลง เวโรนิก้า ไว้ที่Dfผ่าน"

"จั่วมิส1ใบขอแยกร่างXerxes...และขอใช้ Xerxes The Necromancer ทาลิมืด และ Xerxes 5year เป็นเครื่องจุติเพื่อการเติบโต..."
ในพริบตาที่ชายหนุ่มผมน้ำตาลแดงวางการ์ดลงตรงหน้าเรียว ทาลิมืด Xerxes ทั้งร่างเด็กและร่างโตต่างกลายเป็นวิญญาณสีม่วงดำลอยขึ้นไปเหนือฟ้าในทันที...

"ขอจ่าย5เรียกMornius the Portentous Dragonมาที่AtLine...ตามด้วยจ่าย1ลูกมังกรมืด"
หลังจากที่วิญณาณทั้ง3ดวงได้ลอยขึ้นฟ้าแล้วก็มีพายุหมุนเกิดขึ้นบนพื้นสนามทั้งสายฟ้าขนาดเล็กๆและรอยร้าวบนพื้นสนามก่อเกิดเงาขนาดใหญ่โผล่ขึ้นมา....มังกรดำขนาดใหญ่ปีกสีดำสนิทมืออันใหญ่โตและเล็บสีแดง...พลังของSealตัวนี้นั้นแค่ภาพตรงหน้าก็แสดงให้เห็นแล้วว่าพละกำลังมหาศาลขนาดจนมีออร่าสีเหลืองประกายออกมาจากตัวราวกับว่าจะทำลายทุกสรรพสิ่งทิ้งจนหมด

"มังกรดำที่ผลิตออกมาเพียง8ตัวในญี่ปุ่นตอนนี้นี่....ต้องทำลายเจ้านี่ให้ได้ก่อนจั่วSeal1...ขอให้Charles!!!โจมตีไปที่มังกรดำตัวนั้น!!!!"
ชาร์ลกระโดดสูงเงื้อดาบขึ้นไปกลางหัวของมังกรดำตัวนั้นและฟาดดาบใส่อย่างเต็มแรงแต่ในพริบตาที่ดาบจะถึงตัวแล้วนั้นดาบกลับหยุดไปชั่วขณะ...

"นั้นมัน..Love and Peach!!!...ทำไมถึงมีการ์ดใบนั้นในสนามตอนนี้ได้ก็ไม่น่า..."
พอเรียวมองดูไปที่ฝ่ายตรงข้ามที่มีการ์ดไนกี้อยู่บนสนามก็เข้าใจอย่างชัดเจน

"ขอจ่าย5ลงEmberและHeaven Knight 5yearไปที่Atรวมร่างระดับ2ผ่าน..."

"จั่วSeal1มิส1 เรียก ซาลามันเดอรี่ดอล ออกมา2ตัวของผ่าน"

"จั่วซีล2จ่าย6ลงHeavenknightและEmber ให้HeavenKnightรวมร่างระดับ3กับHeavenknight5yearและเวโรนิก้าและให้Emberรวมร่างระดับ2กับEmberผ่าน..."

"ก่อนผ่านขอติดเทพีแห่งสงคราม อาเทน่า...เพื่อป้องกันมิสติคฝ่ายตรงข้าม.."

"(เสร็จกัน...ไม่มีมิสติคยิง...Turnหน้าEmberและนักฆ่าฟีเลเซียต้องเสร็จมันแน่..ชิ..)"

"จับซีล1มิส1ขอจับMornius รวมร่างแบบระดับ3ใช้Skill...นำซาลี่ดอลทั้ง2ออกจากเกมทำลายSealทุกใบในสนามที่มีพลังน้อยกว่า13...."
มังกรดำใช้มือไปจับตุ้กตามังกรแดงก่อนบีบจนร่างนั้นแตกสลายหายไปเป็นฝุ่นผงและออร่าสีเหลืองของมันนั้นเปล่งประกายเป็นสีแดงส้มจนสว่างจ้าไปทั่วพื้นสนามก่อนจะลอยขึ้นไปสลายร่างตัวเองให้กลายเป็นฝุ่นผงและพุ่งมาใส่เหล่ากองทัพSealทั้งหมดของเรียวSealทุกใบเริ่มมีท่าทางทรมานกันหมดชาร์ลถึงกับทรุดตัวลงพื้นและร่างค่อยๆเหลวละลายเป็นเหมือนโคลนรวมไปถึงEmber และนักฆ่าฟีเลเซียและแม้แต่HeavenKnightก็ยังเอามือบีบคอตนเองอย่างทรมาน

"ถ้าSealทุกใบในสนาม...ถูกทำลายจนหมดShineของแกก็จะ15พอดี...."

[Pecca Zelus, the Sin of Envy]

โอ้ จอร์จ พึ่งเคยอ่านเรื่องสนุกอย่างนี้เป็นครั้งแรก  :D

[Pa-5]

มาต่อแล้วขอประทานโทษจริงๆที่ทิ้งไปนานพอควรแต่ก็ต้องทำให้ผิดหวังกันอีกซ้ำซ้อนเพราะต่อไปได้แค่นิดเดียวแต่ยังไงก็อย่าลืมติดตามกันนะครับ

ตอนที่3:ผู้ชนะ...

"ขอจ่ายMp5พร้อมสังเวยซาลี่ดอลเพื่อให้MorniusทำลายSealฝ่ายตรงข้ามทั้งหมด..."
เด็กหนุ่มผมน้ำตาลแดงชี้ไปที่Sealทุกใบของเรียวและมังกรดำร่างยักษ์ก็เปล่งแสงพร้อมไอสีดำปกคลุมไปทั่วทั้งสนามเหล่าอัศวินของเรียวเริ่มร่างกายละลายไปทีละน้อยๆไม่ว่านักฆ่าฟีเลเซีย ชาร์ล และ Ember แม้แต่เฮเว่นไนท์นั้นเกราะสีทองก็เริ่มมีสีเขียวคล้ายราเกาะตามเกราะ

"ขอใช้Polemos Pikeเพิ่มพลังให้เฮเว่นไนท์..."
หอกสีน้ำเงินพุ่งเข้าที่มืออีกข้างของเฮเว่นไนท์ทำให้พลังเพิ่มขึ้นเป็น14จนคราบเขียวๆตามเกราะหลุดร่วงไปแต่เหล่าSealรอบๆตัวนั้นกลับต้องละลายหายไปจนหมดสิ้น

"ตาฉันล่ะขอจั่วมิสติค2....(ในตอนนี้พลังของเฮเว่น สามารถปราบMorniusลงได้แต่ค่าร่ายของเราจะเหลือแค่2สามารถต้านได้แค่ใบเดียวฝ่ายตรงข้าม...มีมิสติคถึง5ใบถ้าเราเข้าไปสุ่มสีสุ่มห้ามต้องโดนทำลายในพริบตาและShineของเราก็จะเป็นฝ่ายแพ้อย่างแน่นอน...จะลงSealเพิ่มก็ไม่ได้เราจะเสียShineไปมากกว่านี้ไม่ได้...แต่รอบของเฮเว่นก็เหลือไม่มากแล้ว)...ขอใช้การ์ดno Skillใส่ที่Morniusแล้วลงเฮเว่นไนท์ 5yearเพิ่ม...ขอผ่าน..."

คทาสีขาวพุ่งเข้าไปปักกลางอกของมังกรยักษ์ก่อนมีวงแหวนมากักขังตัวไว้ทำให้ท่าทางที่บ้าเลือดของมันั้นสงบลงไปชั่วขณะ

"ขอจั่วSeal1 Mystic 1ขอทิ้งมิสติค1ใบตามด้วยลงลูกมังกรดำNovhothลงไป1ตัวFirngollo1ตัวและใช้Take back Magicนำมิสติค1ใบในShineขึ้นมือขอเรียกCurning Clown1ใบขึ้นมือผ่าน..."

"จั่วมิสติค2ใบขอจ่าย3นำHeavenKnightขึ้นมือจากกองการ์ดแยกHeavenknight ออกใช้Swapping Spellสลับมิสติค1ใบในมือกับในShineขอทิ้งมิสติค1ใบแล้วนำหอกPolemosขึ้นมือแทนและให้เฮเว่นไนท์Five yearคอมกับเวโรนิก้าแทนขอสั่งผ่าน..."
ในทันทีที่เรียวสั่งผ่านเฮเว่นไนท์ก็นำปีกมาคลุมรอบไปทั้งตัวก่อนลอยขึ้นฟ้าไปตามแสงที่สาดส่องลงมา

"ก่อนผ่านขอใช้Transmigrate Pendantแก่Morniusการ์ดที่เลือกคืออาเทน่า...จั่วมิสติค2...ฉันจะไม่ทำลายSealของนายทั้งหมดหรอกแต่จะขอสนุกกับการจัดการกับนายก่อน...จ่าย4ให้Morniusโจมตีไปที่HeavenKnight5 year  No future..."
มักรดำง้างหมัดขนาดยักษ์ใส่ร่างของอัศวินสวรรค์เต็มแรงจนปีกขนนกของHeavenKnight 5yearกระจุยไปละทิศละทางแต่พอควันสลายหายไปนั้นกำปั้นของมังกรยักษ์นั้นกลับหยุดชะงักตรงหน้าของอัศวินสวรรค์...

"ในพริบตาที่นายสั่งโจมตีฉันขอใช้การ์ดบนมือHasty Volunteer การ์ดนี้สามารถนำSeal1ใบบนมือลงมาในสนามได้..."
ท้องฟ้าเปิดแสงตะวันฉายเจิดจ้าลงมายังสนามก่อนที่เฮเว่นไนท์อัศวินสวรรค์ที่กระจายปีกจนปกคลุมทั่วทั้งดวงตะวันจะเปิ่งตามองมาที่มังกรดำตรงหน้า

"แต่ถึงยังไงค่าพลังของMorniusก็มากกว่าไม่มีทางที่จะกันได้หรอก..."

"ด้วยผลของPraesidiumที่อยู่ในสุสานเมื่อมีเฮเว่นไนท์เข้ามาก็สามารถนำมาติดได้ทันทีและเพิ่มค่าโจมตีอีก2...จงมาPraesidium..."
หอกยาวพุ่งเข้ามายังมือของเฮเว่นไนท์อย่างมั่นคงพร้อมเปล่งออร่าสีทองประกาย...

"แต่พลังของMorniusก็มีถึง13พลังของเฮเว้นไนท์มี12ยังไงฉันก็ชนะอยู่..."

"ไม่...ฉันนี่แหละที่จะตัดผ่านเจ้ามังกรตัวนั้นไปให้ดูด้วยการ์ดใบนี้...Bastedด้วยผลของการ์ดใบนี้ทำให้สามารถใช้การ์ดในกองชนิดพีเอสได้1ใบการ์ดที่จะเลือกคือ...Paris a.Helen...เมื่อใช้การ์ดใบนี้ทำให้สามารถรวมร่างSealได้1ตัวขอให้เวโรนิก้าและเฮเว่นไนท์5Yearรวมร่าง...พลังเพิ่มขึ้นเป็น14...ตัดความมืดของมังกรปีศาจตัวนั้นให้เป็นชิ้นๆไปเลย...ด้วยแสงอันศักดิ์สิทธิ์(Holy Light)....."

ปีกทั้ง2ของเฮเว่นไนท์เปล่งประกายถึงขีดสุดก่อนสาดแสงเจิดจรัดจนกลบร่างของมังกรดำทีละน้อยและหายไปทีละส่วนจนสลายหายไปสิ้น

"อุ้บ...เก่งมากที่ปราบมอรินุสได้แต่ฉันยังไม่แพ้หรอก...ขอผ่าน..."

"เกมพลิกกลับแล้ว...ขอจั่วมิส1ใบและขอผ่านไปเลย..."

"ยอดไปเลยลูกพี่สามารถปราบมังกรดำที่มีเพียง8ใบในญี่ปุ่นนี้ได้สุดยอดจริงๆ"
เด็กผมสีนิลตัวเล็กได้แต่พูดเสียงดังก้องออกมาอย่างตื่นเต้นแต่พอเด็กหนุ่มผมน้ำตาลแดงหันดวงตาเย็นชามาสบตาเข้าก็ราวกับว่าร่างนั้นถูกน้ำแข็งเกาะตามตัวจนไม่สามารถขยับได้แม้ริมฝีปาก

"ขอจั่ว...Seal1ใบ...ขอตั้งลูกมังกรดำแล้วผ่าน..."

"หมดใจแลยรึไงกันงั้นขอจั่วSeal1ทิ้งมิสติค1ใบบนมือ(...เท่านี้เราก็ผ่านได้แล้ว)"เด็กหนุ่มยิ้มอย่างเย็นใจก่อนสลับHeavenknight5yearไว้ที่Atline "ขอให้เฮเว่นไนท์5yearโจมตีใส่ลูกมังกรดำ"

เฮเว่นไนท์พุ่งเข้าไปเสียบากลางอกจนร่างของลูกมังกรดำสลายเป็นเพียงฝุ่นผง

"ขอใช้HeavenKnightจ่ายอีก4ตีมังกรน้ำ..."
อัศวินสวรรค์กระจายปีกอีกรอบก่อนใช้แสงที่ลอดผ่านปีกโพยพุ่งเข้าใส่มังกรน้ำตัวน้อยแต่ก่อนที่ลำแสงที่ตรงมาที่ลูกมังกรน้ำนั้นจะถึงตัวก็กลับมีเกล็ดนำแข็งพัดแสงไปเรื่อยๆจนท้องฟ้านั้นมีเมฆดำมาปกคลุมพื้นที่ไปแทน..

"อะไรกัน...?"
เรียวอุทานออกมาอย่าแปลกใจ

"...นายมันน่าอิจฉาจริงๆ..มีคนคอยเป็นห่วงเป็นใยรออยู่ที่บ้าน...มีเพื่อน...มีสหายรู้ใจ...ทำไมกัน...แล้วทำไมฉันถึงต้องมาให้คนอย่างนายดูถูกด้วย...คิดว่าฉันคงจะถอดใจล่ะสิ...ไม่มีวัน!!!!!"
เด็กหนุ่มพูดด้วยเสียงเกรี่ยวกราดผมสีน้ำตาลแดงกลายเป็นสีน้ำเงินเข้มแทนและท้องฟ้าที่มือมนนั้นก็มีร่างของSealตัวนึงบินลงมาท่ามกลางเมฆที่พัดอย่างบ้าคลั่ง...สิ่งมีชีวิตคล้ายนก...แต่บนตัวน้นกลับมีผ้าคลุมดำคลุมตัวอยู่ร่างกายสีน้ำเงินที่เปล่งแสงจนเห็นชัดเจนแต่ใต้ผ้าสีดำนั้นกลับมีแสงดวงตาสีขาวจางๆออกมาเท่านั้น

"นั้นมันตัวอะไรกัน...!?"

"จงรับรู้ซะด้วยการ์ดบนมือของฉัน!!!!....Pecca Zelus Sin of Envy"
เสียงเกรี้ยวกราดของเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินดังก้องไปทั่วแต่เหมือนมีเพียงเรียวคนเดียวที่ได้ยินเสียงนั้น...

"การ์ดใบนี้สามารถจ่ายMp4เพื่อลงมาในสนามและใช้Freeze ALLฝ่ายตรงข้าม1รอบ..."

"แต่เฮเว่นไนท์นั้นมีความสามารถยกเลิกอยู่ดังนั้นไม่มีทางที่จะลงไปที่DfLine"

"ใครบอกล่ะว่าฉันจะต้องการให้ติดFreezeแต่การ์ดที่น่าใช้ไปเมื่อรอบที่แล้วคิดว่ามีคนเดียวรึไงฉันขอใช้Paris a.Helenรวมร่างPecca Zelus Sin of Envyกับลูกมังกรน้ำพลังเพิ่มเป็น10.."

"แต่พลังของเฮเว่นไนท์ก็มี14นายไม่มีทางจัดการได้หรอก..."

"คิดงั้นหรือ"เด็กหนุ่มผมสีน้ำทะเลกระหยิ่มออกมาก่อนที่ร่างของSin of Envyจะเปล่งออร่าสีน้ำเงินทำให้กล้ามตามแขนนั้นปูดโบนขึ้นมาและร่างของสัตว์แปลกตรงล่างเติบใหญ่ขึ้นอย่างเห็นได้ชัด

"...ความสามารถอีกอย่างของSealตัวนี้คือเมื่อสู้กับSealที่กันCurseจะ+พลังโจมตีอีก3ป้องกัน2ความเร็ว1..."

"พลังก็เพียง13..."

"งั้นดูการ์ดใบนี้ให้ดี...ด้วยผลที่มีSinเข้ามาในสนามก็สามารถนำการ์ด1ใบCrying Angel Graveเข้ามาในสนามได้เป็นกรณีพิเศษพลังของSinก็เพิ่มเป็น14ทำให้Sealทั้ง2พลังเท่ากันจึงต้องถูกทำลายทั้งคู่แต่ค่าShineของนายก็จะเติมพอดี..."

"ยังหรอก!!!งั้นก็ต้องลดพลังของมันซะขอใช้Yinให้Sealของนาย..."

"อย่าคิดว่านายจะจบสวยตลอดสิความรู้สึกที่นายมุ่งมั่นนั้นฉันจะทำลายทิ้งพร้อมอัศวินที่นายภูมิใจนั้นด้วยขอใช้การ์ดบนมือFallen Spellนำการ์ด1ใบลงShineการ์ดที่เลือกคือAlternationทำให้สามารถคุมมิสติคพีเอสได้1ใบและขอให้การ์ดใบนั้นไปติดที่เฮเว่นไนท์ของนายซะเพราะการ์ดใบนี้เป็นของนายทำให้เฮเว่นไนท์ต้องรับการโจมตีของPecca Zelus Sin of Envyเข้าไปเต็มๆ...."

Sin of Envyยกคทาสีน้ำเงินสูงก่อนปล่อยแสงสีน้ำเงินเข้มเป็นประกายเจิดจรัดใส่ร่างในเกราะสีทองประกายของอัศวินสวรรค์จนน้ำแข็งนั้นเกราะตามตัวเฮเว่นไนท์...ก่อนแตกสลายไปทีละส่วนท่ามกลางสายตาของเรียวที่ได้แต่เพียงมองร่างของอัศวินสวรรค์ของตัวเองนั้นต้องเป็นธุลีลอยขึ้นสู่ฟากฟ้าที่ไร้ซึ่งดวงตะวันเฉิดฉายแต่มีเพียงเมฆสีทมิฬและพายุหิมะที่พัดโหมกระหน่ำเท่านั้น

"นี่ฉัน...แพ้..."
เรียวทรุดลงพร้อมการ์ดบนมือที่ร่วงลงพื้นกระจายเป็นใบๆเหมือนการเย้ยหยันตัวเองว่าได้แพ้ลงตรงนี้เท่านั้น

[^ ^ poohkao ^ ^]

โอ้วว มันส์ๆ 

[MENN' !*]

พระเอกแพ้แล้ว วี้ดวิ้ว~~~

[~+*_KiTTy_AzAr_*+~]

กำลังแต่งถึงอนาคตของSMNอยู่รึ ฮุๆๆ

เขียนดีนะ แต่ขอไม่ติดตามละกัน(กำลังหลงใหลในศิลปฆาตกรรม)

[SMN-KUNG]

พวกขยันพิมพ์ ยาวจริงแท้ครับ :)

[- Cloudy Wolf -]

Fallen Spellนำการ์ด1ใบลงShineการ์ดที่เลือกคือAlternationทำให้สามารถคุมมิสติคพีเอสได้1ใบ

Alternation ย้ายมิสติกPS1ใบ ในสนามมะใช่หรอครับ "Yin กำลังร่าย" Alternation ย้ายเป้าหมายได้หรอครับ
แป๊กขออำภัยน้า แต่งสนุกดีน้า แต่เรื่องสเต็ปกับชื่อการ์ดยังเพี้ยนๆอยู่นะครับ เป็นกำลังใจให้ละกานนะ

[Karn, The Commander of Blackwood]

อ้าวพระเอกแพ้ซะแระ ยังมีต่ออีกมั้ยเนี่ย

[Pa-5]

เกือบลืมไปนานเลยเพราะได้เล่นซัมบ่อยขึ้นเลยไม่ได้มาแต่งเพิ่มเลยแต่ยังไงก็อย่าพึ่งรำคาญฟิคของผมนะครับ
เพราะตอนนี้ผมจะมาขอต่อแล้ว

ตอนที่4
การเดินทางครั้งใหม่

"นายบอกลานักรบสวรรค์ตัวเก่งของนายได้เลยZelusทำลายHeaven Knightให้สิ้นซาก"
เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินประกายเข้มพูดเสียงเกรี้ยวกราดลั่นไปทั่ว
พร้อมกับปีศาจร่างน้ำเงินใต้ผ้าคลุมดำที่ปลดปล่อยพลังคลื่นไอเย็นอย่างเต็มแรง
จนทำให้เฮเว่นไนท์ที่ยืนอยู่อย่างสงบนิ่งร่างได้แตกสลายไป
แต่พอเรียวจ้องมองดูที่มือของตัวเองนั้นกลับเห็นว่าที่แตกสลายไปนั้นไม่ใช่เพียงเฮเว่นไนท์เท่านั้น
แต่ร่างของเขานั้นก็มีน้ำแข็งเกาะและแตกกระจายไปทีละน้อยๆแล้ว

"ม่ายยยยย....!!!!!!!!"
เด็กหนุ่มร้องตะโกนสุดเสียงก่อนที่ร่างนั้นจะร่วงลงไปยังหลุมที่มืดมิดที่ไม่มีแสงส่องถึง

"ฮ้า!!!!..."เด็กหนุ่มดวงตาเปิดโบ่งกว้างเหงื่อซึมตามทั่วทั้งตัวและใบหน้าทั้งที่เครื่องปรับอากาศนั้นก็เปิดอยู่
พอรู้สึกตัวอีกทีก็เห็นว่าตนเองนั้นได้อยู่บนเตียงที่บ้านของตนแล้ว
...ใช่แล้วที่เห็นนั้นคือความฝันแต่ความฝันที่เห็นนั้นก็เป็นจริงกว่าครึ่งเพราะเค้าแพ้
และเฮเว่นไนท์คู่หูตัวเก่งของเขานั้นก็แพ้อย่างน่าอนาถเพราะความวู่วามของเขาเอง

".....ขอโทษนะ...เฮเว่นไนท์..ถ้าชั้นไม่วู่วามใจร้อนนายก็คงไม่ต้องลงShineไปทั้งๆแบบนั้นหรอก..."
เรียวพูดพร้อมกับมองไปที่โต๊ะเขียนหนังสือของตัวเองพร้อมมองเด็คอยู่ห่างๆ
และเดินเข้าไปดูการ์ดใกล้ๆอีกทีนึงแต่พอมองดูดีๆแล้วตาของเด็กหนุ่มก็โพล่งออกมาอีกรอบด้วยความตกใจ

"เด็คSealของฉันหายไปใหนแล้ว!!!!...บ้าน่ะก็จำได้ว่าวางไว้ในชุดนี้นี่นา!?แล้วหายไปได้ไง"
เด็กหนุ่มพูดเสียงดังเหมือนคนสติแตกและก้มลงไปดูทั่วโดยยังไม่คิดแม้แต่จะเปิดไฟมองหาดูอะไรเลย

"ที่หาน่ะคงเป็นนี้สินะ..."เสียงผู้หญิงคนนึงดังมาจากหลังห้อง
พอเรียวหันไปมองก็เห็นเฮเว่นไนท์ของตนถูกบรรจุอยู่ในกล่องปริซึมใส
พร้อมกับการ์ดใบอื่นๆอีกหลายใบทุกใบนั้นถูกบรรจุอยู่ในกล่องเดียวกันหมดทุกใบยกเว้นเพียงมิสติคเท่านั้นที่ยังอยู่บนโต๊ะ

"นี่คุณแม่เอาไปหรือ?...ทำไมต้องเอาไปด้วยล่ะ..ขอผมคืนเถอะ..."
"ไม่ได้..."หญิงวัยกลางคนตอบสั้นๆคำเดียวแต่คำพูดนั้นกลับทำให้เด็กหนุ่มยิ่งมีสีหน้าไม่ค่อยจะพอใจมากขึ้น
"งั้นก็ได้...แต่ถ้าลูกเอาออกมาได้นะ..."

เรียวไม่รอช้ารีบเข้าไปคว้ากล่องมาและพยายามเปิดกล่องอย่างสุดชีวิตแต่ยังไงๆก็ไม่สามารถเปิดได้
เลยจึงหันไปมองไม้เบสบอลที่อยู่ข้างๆแล้วเอากล่องวางลงพื้นอย่างรวดเร็วก่อนฟาดเข้าไปดัง
ผัวะ เต็มแรงแต่แม้แต่รอยบุบหรือรอยแตกก็ยังไม่มีซักนิดเดียว

"ไม่มีประโยชน์หรอกด้วยการออกแบบมาอย่างดีของPhenomenon party
ที่ได้ออกแบบกล่องรุ่นใหม่เพื่อกันคนมาขโมยการ์ดไปได้
จึงได้สร้างกล่องการ์ดที่แม้แต่รถถังมาทับยังไม่แตกเลย...ถ้าลูกอยากได้การ์ดคืนก็มี2วิธีเท่านั้น"
พอหญิงวัยกลางคนพูดถึงวิธีจะเอาการ์ดออกมาจากกล่องแล้วเรียวก็หันมามองทันที
"1...วิธีนี้ลงทุนเยอะหน่อยแต่เปิดออกชัว
คือเอารถถังรุ่นใหม่ของสหรัฐอเมริกาที่บรรจุกระสุนปืนใหญ่ทะลวงสูงราคาประมาณ2ล้านเหรียญมายิงใส่"

พอเด็กหนุ่มได้ฟังวิธีเปิดสุดพิศดารของแม่ของตนถึงกับแทบนอนฝุบ

"วิธีที่2...ก็เอากุญแจมาไขแค่นั้นเอง"
"งั้นแม่ก็เอากุญแจมาให้ผมหน่อยสิ...คุณแม่ก็รู้นี่นาว่านี่มันเป็นของสำคัญสำหรับผมแค่ใหนกัน
ถ้าแม่ต้องการให้ผมทำอะไรผมยอมทุกอย่างเลย...ขอกุญแจให้ผมเถอะครับ..."

เด็กหนุ่มก้มลงตรงพื้นแต่แม่นั้นกลับเข้ามาจับใหล่ให้เด็กหนุ่มนั้นลุกขึ้นมายืน
"ถ้าลูกต้องการสิ่งใดลูกต้องทำด้วยตัวเองจ้ะ..."
เรียวแปลกใจเล็กน้อยกับคำตอบของแม่แต่ก็ยังฟังอย่างตั้งใจเพราะรู้ดีว่าทุกคำที่พูกนั้นมักจะมีความผมายแฝงอยู่เสมอ

"ในตอนนี้น่ะลูกจำพีคุงได้ใช่มั้ย?"

"พีคุงอืม....อ๋อ!!...พินนเรศที่เป็นคนไทยใช่มั้ยครับ"

"ถูกต้องแล้ว...ตอนนี้น่ะพ่อแม่ของเค้ากำลังไปพักผ่อนที่ต่างประเทศ
แต่ตัวเค้าน่ะติดที่ว่าสามารถผ่านรอบคัดเลือกประจำจังหวัดได้แล้ว
และต้องไปแข่งเพื่อเป็นตัวแทนประเทศอยู่ก็เลยไม่ได้ไปด้วย
แต่พ่อแม่ของเค้าก็เป็นห่วงก็เลยขอให้แม่พอลูกไปอยู่เป็นเพื่อนเค้าหน่อยน่ะสิ..."

"นี่แปลว่าเค้าจะให้ผมไปประเทศไทยเพื่อไปอยู่เป็นเพื่อนพีคุงงั้นหรือครับ"

"ถูกต้องแล้วจ้า...แต่ลูกรู้อะไรมั้ยว่าประเทศไทยน่ะเค้ารับสมัครตัวแทนประจำจังหวัดละ2คนนะ
และถ้าลูกไปไทยคราวนี้ก็เท่ากับว่าลูกยังมีโอกาสได้เป็นตัวแทนอยู่ด้วย.."

"จริงหรือครับ"
เรียวตาโตเบิ่งกว้างด้วยความตื่นเต้นเพราะเท่ากับว่าเค้ายังมีโอกาสได้เข้าร่วมงานใหญ่ระดับนี้อยู่อีก

"จริงสิแล้วจะไปมั้ยล่ะ?"
"ไปครับไปไปให้ผมไปเถอะ"
เรียวพูดราวกับคนถูกสลากรางวัลใหญ่แต่พอมองไปเห็นเด็คอีกทีนึงก็จ๋อยลงไปชั่วขณะ

"แต่...เด็คของผมน่ะ...ไม่สามารถเอาไปแข่งได้นี่ครับ..."
หญิงสาวที่เห็นท่าทางของลูกที่เซื่องซึมผิดไปจากปกติก็ได้ยื่นของชิ้นนึงให้

"นี่มัน...อะไรหรือครับแม่..."
เรียวพูดพร้อมยื่นมือไปจะรับของแต่กลับโดนดึงซองของกลับไป

"นี่เป็นเด็คของในสมัยที่พ่อลูกยังมีอายุประมาณเท่าลูกอยู่เลย..."

"เด็คของพ่อ?"
"ใช่จ้ะ..เมื่อก่อนพ่อของลูกน่ะเป็นคนที่เก่งมากในเรื่องSumน่ะนะเรื่องอื่นก็งั้นๆ
แต่พอแม่เห็นว่าเค้าตั้งใจขนาดใหนเวลาได้เล่นในแต่ละครั้งแล้วเค้าเล่มเต็มที่ไม่งออะไรง่ายๆ...
ดังนั้นนี่แหละที่ทำให้แม่รู้ว่าเค้านี่แหละที่ใช่เลย...ถึงบางครั้งจะเพี้ยนๆไปหน่อยก็เถอะ..."

เรียวแอบขำไม่ได้เพราะเค้ายังจำได้ดี
ถึงเรื่องราวของพ่อเค้าถึงจะมีไม่มากนักแต่ก็รู้ว่าเวลาที่ได้เล่นSumกับพ่อนั้นเป็นช่วงเวลาที่สุนกมากๆ
และตัวเค้านั้นมักจะแพ้พ่อของเค้าเป็นประจำ

"ถ้าลูกอยากจะไปแข่งละก็เอาเด็คนี้ไปแข่งละกัน
แล้วถ้าหากลูกได้รู้ถึงความสนุกที่แท้จริงของSumเมื่อใหร่แล้ว
ลูกก็ค่อยไปเอากุญแจจากพ่อแม่ของพีคุงเพื่อเอาของของลูกคืน..."
เรียวยื่นมือรับอย่างทะนุถนอม
ก่อนเปิดซองดูก็เห็นการ์ดหลายใบถึงจะมีรอยที่หน้าการ์ดบางใบ
แต่หลังการ์ดนั้นกลับใหม่ราวกับว่าพึ่งออกมาจากซอง

"ความจริงแม่ว่าแม่ก็อยากซ่อมรูปการ์ดทุกใบให้อยู่ในสภาพที่ใหม่
แต่แม่คิดว่าปล่อยไว้แบบนี้ดีกว่าแล้วเพราะจะได้จำได้ว่าพ่อของลูกนั้นได้ใช้การ์ดนี้เล่นเป็นประจำในอดีต"

"สมเป็นแม่จริงๆเลยนะครับฮึฮึ..."
เรียวหัวเราะเล็กน้อยซึ่งแม่ของเด็กหนุ่มนั้นก็หัวเราะด้วยทั้ง2ต่างหัวเราะอย่างเบิกบาน

2วันต่อมา

"รักษาตัวด้วยนะเรียวจัง!!!!...."
หญิงวัยกลางคนโบกมือให้เด็กหนุ่มซึ่งเด็กหนุ่มนั้นก็โบกมือตอบพร้อมขึ้นบันไดเลื่อนเพื่อเข้าไปสู่เครื่องบิน

"คุณแม่ก็เหมือนกันครับ...พอไปถึงแล้วผมจะส่งข่าวมานะครับคุณแม่ครับ...."
แม่ของเด็กหนุ่มมองลูกด้วยสายตาอ่อนโยนและยิ้มไม่ยอมหุบ
"คุณคะ...ชั้นคงไม่ได้ทำผิดไปสินะ...ตอนนี้เรียวจังก็กำลังเดินไปในเส้นทางเดียวกันกับคุณ
แล้วถ้าเป็นเรียวจังละก็ต้องเป็นเหมือนคุณได้แน่นอนค่ะ..."

แม่ของเด็กหนุ่มอารัมพ์บทในใจไปจนเครื่องบินลำที่ลูกของตนได้นั่งอยู่ในนั้นได้บินขึ้นสู่ท้องฟ้า
ท่ามกลางเมฆสีขาวที่ลอยอยู่บนท้องฟ้าสีฟ้าใส

เรียวที่อยู่ในเครื่องก็ได้มองสนามบินที่แม่ของเขาคงกำลังยืนอยู่ในนั้น
ก่อนที่ภาพจะลับสายตาไปและเขาก็ได้นำเด็คของพ่อของเขานั้นใส่ในกระเป๋าคาดเอวติดตัวไว้
และวางมือไว้บนเด็คนั้นอย่างอุ่นใจราวกับมีพ่อของเขานั้นอยู่ข้างๆด้วย

"....ประเทศไทยงั้นหรือ...."

***************************************************************************************
ตอนนี้อาจยังไม่มีการดวลอะไรมาก
แต่ตอนหน้าผมจะพยายามให้มีแน่นอนครับ
และขอบคุณทุกคนที่มาคอมเมนต์ให้ผม
ขอขอบคุณ   พี่ภูเขา   ล่วงหน้าที่จัดเด็ค7ดาวไว้เด็คนึงที่ผมสนใจ
เพราะเป็นประโยชน์ในการแต่งนิยายของผมในตอนต่อๆไปมากครับ

[0กระโดดจั่ว]

สรุป3ตอนเเรกเเค่ฝันหรอ ???

[Pecca Zelus, the Sin of Envy]

ที่ติดตามกันมา 3 ตอน ฝันไปละ เราก็คิดว่าตอนที่เราอ่าน ก็อ่านในฝันละกัน 

[Karn, The Commander of Blackwood]

โอ้...เรานี่เก่งจิงๆอ่านฝันคนอื่นได้ด้วย

[~:[D]eath [S]onata:~]

มันไม่ใช่ว่าเก็บเอาเรื่องที่แพ้มาฝันอีกรอบเหรอ

[Sir@wit]

รีบต่อครับ     สนุกดี เหอะๆ  อ่านตาแฉะเลย 

[~*hodini*~]

จริงเฮเว่นไนท์ไม่แพ้หรอกคับเพราะเฮจังตอนแปะหอกซิลที่ต่อสู้ด้วยสูญเสียskillและability
ซินน้ำก็ไม่+atไม่ใช่เหรอคับ

[HiNaKo Shijo]

สนุกๆเดียวจะแต่งมั้ง อิอิ

[AZul Master [I'm Kamilia]]

เพิ่งมาอ่าน  รู้สึกว่าสนุกได้ใจมากเลย  ผมชอบที่คุณเอาการ์ดที่ไม่นิยมมาใส่ในเด็คมาใช้ครับ อย่างเช่น Hasty Volunteer

ปล. แต่งต่อเร็วๆนะครับ

[ХeЯхe$-КunG АррЯeйтiсЕ $Аiйт]

หนุกมากงับแต่อยากให้ปรับปรุงนิดหน่อยคือตรวจทานเสต็บให้ดีกับช่วยบอกด้วยนะครับว่าร่ายซีลไหนไว้ไลน์ไหนเพราะบางอันลงมาโดดๆไม่ได้กำหนดไลน์ ;D

[Pa-5]

ลืมไปเลยว่าหอกเฮเว่นทำให้ซินน้ำสูญเสียSkillและAbility :'(
ขอโทษทุกๆคนอย่างแรงมากๆแต่ผมสัญญาเลยว่าคราวหน้าจะศึกษาการ์ดทุกใบให้ดีกว่านี้แน่นอนครับ

ตอนที่5
เด็กเด็กเด็ก

"ก็ตามแผนที่มันคือทางนี้นี่นา?..."
เด็กหนุ่มผมสีเปลือกไม้กำลังเดินถือแผนที่เดินวนไปวนมาในห้างขนาดใหญ่ที่มีผู้คนต่างเดินพุ่งพล่านไปมา

"สงสัยจะหลงทางเอาซะแล้วมั้ง...เรา..."
เรียวปลงเล็กน้อยก่อนพยายามกวาดสายตาไปรอบๆแต่ที่เห็นก็มีเพียง
ร้านKFC  แมคโดนัล และภัตตาคารต่างๆเรียงรายหลายสิบร้านแต่เขานั้นกลับหาร้านที่ต้องการไปไม่เจอ

"HLอยู่ข้างหลังโรงหนังและมีร้านเน็ตอยู่...ตรงใหนฟะ..."

"นี่ๆพี่ชาย...ผมหลงทางช่วยตามหาแม่ผมให้หน่อยสิ"
เสียงใสๆของเด็กชายน้อยๆคนนึงทำให้เด็กหนุ่มเหลียวไปมองพอมองแล้วก็ตะลึง
กับท่าทางและรูปลักษณ์หน้าตาที่ชวนให้อ่อนใหวตามไปด้วยของเด็กท่าทางจะมีอายุเพียง7-8ขวบเท่านั้น
แต่ดูจากการแต่งตัวแล้วก็ไม่น่าจะมีอายุเท่าที่เห็น

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
*คำบอกเล่าจากผู้แต่ง
ไม่ต้องแปลกใจไปนะครับที่ว่าทำไมตัวเอกที่เป็นคนญี่ปุ่นถึงฟังภาษาไทยออกได้
เพราะในเรื่องนี้การเดินทางผ่านไปแต่ละประเทศที่สายการบินเค้าก็จะมีการมอบหูฟังแปลศัพท์
สำหรับประเทศนั้นๆจึงสามารถทำให้พูดคุยหรือฟังกันได้เป็นภาษาที่ตัวเองฟังออก
และในระดับสากลมากกว่านั้นก็จะมีหูฟังระดับใหญ่ที่แม้เอาคนจากหลายประเทศมาอยู่รวมๆกันทุกคน
ก็จะสามารถฟังเป็นภาษาเดียวกันกับที่ตัวเองสามารถแปลได้หมดแม้แต่ภาษาสัตว์ก็ตาม
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

"แล้วครั้งสุดท้ายที่แม่ของน้องคือตอนกี่โมง?"
เรียวก้มตัวลงวางกระเป๋าถือลายซัมมันเนอร์ไว้ข้างๆ
ไปเอามือวางไว้บนหัวเด็กตรงหน้าอย่างเบามือและอ่อนมือมากที่สุดเท่าที่จะทำได้

"ไม่รู้เหมือนกันครับ...แต่พี่ช่วยไปตามหาแม่ผมเป็นเพื่อนได้มั้ย.."

"แต่พี่..."
"นะครับ"
พอเจอลูกอ้อนน้ำตาซึมเล็กๆจากเด็กตัวน้อยๆแบบนี้ทำให้คำพูดปฏิเศษที่จะกล่าวออกมานั้นถึงกับพูดไม่ออก

"กะ...ก็ได้แต่รอเดี๋ยวเดียวนะพี่ขอหยิบกระเป๋าก่อน"
เรียวกล่าวจบก่อนหันหลังไปเพื่อหยิบกระเป๋าใส่ของๆตัวเอง
แต่พอมองไปที่มุมๆตรงหน้าดีๆแล้วกระเป๋าใบตรงหน้าก็หายไปซะแล้ว

"กระเป๋าฉัน!!!หายไปหนายยยยยย!!!!"
เด็กหนุ่มร้องตะโกนเสียงดัง8-9-10หลอดชนิดดังสะท้านไปทั่ว
แม้จะมีสายตาคนรอบข้างมองตามๆกันแต่เด็กหนุ่มผิวเหลืองคนนี้ก็ไม่ได้แสดงท่าทีว่าอายอะไรเลยซักนิดเดียว

"หายไปใหนหายไปใหน?..."
เรียวเปลี่ยนท่าทางจากคนปกติเป็นโหมดคนโดนวิญญาณสิงทันที
โดยเขาเริ่มจากการคลานไปตามพื้นเหมือนจิ้งจกที่ออกโฆษณาฝาเพดานบ้านเพื่อหากระเป๋าประจำตัว


"อยู่ใหนๆๆๆ"
หลังจากเป็นคนโฆษณาให้ฝาบ้านแล้วก็ยังไม่เจอ
จึงเปลี่ยนโหมดไปเป็นเหมือนเดิมแล้วจ้องมองไปตามที่ต่างๆ
ไม่ว่าที่นั่ง โต้ะ ร้านค้าต่างๆแต่จนท้ายแล้วก็ยังหากระเป๋าไม่เจอ
แต่เด็กที่ตามมาด้วยนั้นก็ดูท่าทางขำกับท่าทางกระวนกระวายของเขาหลือเกิน

"นี่น้อง...พี่กลุ้มจริงๆน้า...ขืนของหายไปที่พี่มาที่นี่ก็สูญเปล่าหมดพอดีไม่ใช่แค่นั้ชีวิตของพี่ก็มีหวังจะหาไม่ด้วยเพราะ...โอ้พระเจ้าจอร์ท.....กระเป๋าฉานนนนหายไปหนายยย"
เรียวกลับไปโหมดเดิมอีกรอบและควานหากระเป๋าไปทั่วตามพื้น
แต่เด็กน้อยนั้นกลับมีท่าทางจะสนุกสนานกับท่าทางของเขาที่กระวนกระวายแบบนี้มาก

"นั้น..."
เด็กหนุ่มซูมสายตามองไปที่เด็กคนนึงที่ถือกระเป๋าที่มีลายโลโก้ซัมมันเนอร์เด่นชัดและที่เด่นยิ่งกว่าคือมี...พวกกุญแจรูปอิสฮานตัวจ้อยตากลมโตใสแป๋วและวานาอันหัวโตตากลับใสอยู่คู่กันแบบนั้นด้วย

"หยู้ดดดดดดด!!!!!!!"
เสียงของเด็กหนุ่มดังไปทางเด็กน้อยวัยประมาณ10ขวบคนนึงพอเด็กน้อยคนนั้นหันมาทางเรียวก็รีบวิ่งหนีทันที
จึงยิ่งทำให้มั่ยใจว่ากระเป่านั้นต้องเป็นของเรียวแน่นอน

แต่ที่เด็กน้อยคนนั้นหนีไม่ใช่เพียงเพราะโดนสงสัยเท่านั้นแต่เพราะหน้าตาราวคิวคองผสมกับลิงบาบูนที่วิ่งมาเร็วจี๋เหมือนเสือชีต้ายิ่งทำให้เด็กน้อยรีบวิ่งหนีเป็นการใหญ่

"หยุดนะ...เจ้าหนูหยุด.."

เด็กหนุ่มวิ่งเอื้อมมือไปหมายจะจับคอเสื้อของเด็กน้อยตรงหน้าให้จงได้
และดูเหมือนว่าจะได้ผลเพราะเรียวนั้นสามารถจับเด็กน้อยตรงหน้าได้อย่างแน่นมือ
ไม่มีทางจะดิ้นได้เลยแม้นิดเดียว

พอจับเด็กผู้ต้องสงสัยได้แล้วเรียวก็จัดการพามาที่มุมด้านหลังของโรงหนัง
ที่มีร้านนวดอยู่ใกล้ๆเพื่อเป็นการสะดวกในการพูดคุย

"เอาของๆฉันคืนมาซะดีๆ"

"ไม่...กระเป๋าใบนี้เป็นของผม...และการ์ดกับของในนี้เป็นของผมด้วย"

"เดี๋ยวนี้คนไทยเค้าโกหกกันแล้วรึไง?"
คำพูดของเด็กน้อยที่มีท่าทางสะอึกสะอื้นตอนแรกแต่ในตอนนี้กลับมีคำพูดที่แข็งกร้าวและดูมีพลังยิ่งนัก

"ก็พูดจริงนี่...ของในนี้...ปะ..ปะ..เป็นของผม"

"ใหนของดูหน่อยสิ..."
เด็กน้อยที่ยืนอยู่ข้างๆเรียวกระชากกระเป๋าออกมาจากมือเด็กร่างโคร่งตรงหน้าอย่างไม่เกรงใจอะไรเลย

"นี่ไงกางเกงไซต์ขนาดนี้แปลว่านายจะเอาตัวขนาดนี้รองรับของๆนายรึไงกัน"
เด็กน้อยดึงกางเกงในที่อยู่ในกระเป๋ามาโชว์อย่างไม่อายอะไรเพราะไม่ใช่กางเกงในของตัวเอง

"เดี๋ยวๆหนูน้อย"
เรียวอึ้งสุดตัวเมื่อเด็กน้อยตรงหน้าเอา กกน ของตนมาโชว์ให้คนอื่นมองกันแบบนี้

"และต่อมา...แผ่นเพลงเพื่อชีวิตหนุ่มบาวกับสาวปานแบบนี้นะที่เด็กอย่างนายจะฟัง.."
เด็กหนุ่มเริ่มไม่กล้าเงยหน้าด้วยความอายที่มีคนมายุ่งกับรสนิยมของเขาที่แม้แต่แม่ยังไม่รู้

"นี่แหละเด็ดสุด....แก้วน้ำสายชิซูกะแบบนี้น่ะถ้าเป็นสมัยนี้พวกเราส่วนมากจะเป็นลายโดราเอม่อน
หรือไม่ก็โดเรมี่แล้วแต่นี่นายจะกล้าใช้แก้วเชยๆแบบนี้อีกเรอะไง"

ทั้ง2คนต่างพูดไม่ออกทั้งเด็กหนุ่มและเด็กน้อยแต่ทั้ง2ก็มีเหตุผลที่พูดไม่ออกแตกต่างกันไป

"ถึงของข้างในจะแปลกแต่...ถ้าเป็นการ์ดSumนี้เป็นของผมแน่นอน"

"แน่ใจอ่ะ..."
เด็กน้อยร่างสมส่วนผมสีน้ำตาลเข้มมองจนทำให้เด็กร่างผอมบางผิวคล้ำนิดๆถึงกับตัวสั่น

"ถ้างั้นนายมาดวลกันเลย...ถ้านายชนะก็ถือว่ากระเป๋านั้นเป็นของนายไป...และจะไม่เอาความกันอีก"
เรียวชักงงเล็กน้อยเขาเป็นเจ้าของกระเป๋าแท้ๆ
แต่กลับต้องมาเป็นคนดูเหมือนเด็กตีกันแบบนี้แทนที่จะเป็นคนตัดสินใจว่าจะทำยังไง

"พี่ชายไม่ต้องห่วงเดี๋ยวผมจัดการให้เองนะ..."
เด็กน้อยหันมายิ้มให้เรียวและหยิบกล่องใสออกมาจากกระเป๋ากางเกงส่วนเด็กที่ยังสั่นนิดๆด้วยความกลัวก็หยิบกล่องการ์ด1ชุดออกมาจากกระเป๋า

"เอาล่ะพี่ชายผมของยืมดิสซัมมูเลชั่นนี่หน่อยนะ"
เด็กที่เป็นประจานเขาให้อายสุดบรรยายหยิบแผ่นใสยาวออกมาจากกระเป๋าสะพายของเขา
ก่อนกางลงอย่างชำนาญและบรรจงเสียงต่อเชื่อมต่างๆจนเสร็จสรรพ

"เอาล่ะมาเริ่มกันเลย..."

"ดะ...ได้.."
เด็กน้อยพูดเสียงตื่นตระหนกมากขึ้นเล็กน้อยแต่ก็ยังดึงการ์ดใบในสุดออกมาและเปิดกองมิสติคใบล่างสุดก่อน

"B...Beam Gun Arm"
เด็กน้อยอีกคนหลังจากสับกองของตัวเองเสร็จแล้วก็เปิดมิสติคใบล่างสุด
"A...Athena"
เทพธิดาแห่งสงครามน่าจะยิ้มโปรยชัยให้ฉันแล้ว...
เด็กน้อยยิ้มอย่างพอใจก่อนดึงSealออกมา5ใบจากสำรับ
"ฉันขอให้นายเป็นคนเล่นก่อน..."
ทั้งเด็กร่างบางและเรียวได้แต่แปลกใจ
โดยปกติแล้วเกือบทั่วไปคนส่วนมากจะอย่างเริ่มก่อนเสมอแต่เด็กคนนี้กลับจะขอเริ่มทีหลัง

"ขอจ่ายMp3ลงClaroria , Martin's Adjutant 1ใบที่AtLine
และด้วยความสามารถเมื่อเข้ามาในสนามของClaroria จึงขอนำมิสติค1ใบในกองลงมาติดที่Sealใบนั้น
ขอเลือกผ้าคลุมขนนกมาตินมาติดที่Claroria
ด้วยผลของผ้าคลุมนี้ถ้าSealที่ติดนั้นคือM(Matin)ก็จำทำให้สามารถนำPS มิสติค1ใบในกองมาติดที่Claroria ได้
ขอเลือกดาบมาตินมาให้แก่Claroria "

พอสิ้นชุดคำพูดของเด็กน้อยผมน้ำตาลเข้มแล้วก็ปรากฎร่างของหญิงสาวในชุดเกราะเต็มสูบ
ที่ร่างนั้นห่อด้วยผ้าคลุมขนนกที่ดูแล้วเข้ากันกับชุดเกราะของเธอเป็นอย่างดี
และที่มือนั้นก็ถือดาบยาวท่าทางทะมักทแมงยิ่ง

"ตามด้วยขอจ่ายอีก2ให้Valanciaและ Cocka-Cมาที่Df Lineหมดรอบ"
สิ้นคำประกาศก็มีหุ่นไก่สีแดงและยางฟ้าชาวโผล่ออกมาที่หลังของนักดาบหญิง

"รอบของฉัน...ขอเรียกEscopetus The Wandering Gunneด้วยMp2rมาที่Df Line
และตามด้วยจ่ายMp2 Zuleika The Lazal Princessที่AtLineและยังของลงMask Doom Therianไว้ที่DfLine"

"Escopetusนั้นมีAbilityที่จะมีCharge Caunterเพิ่มขึ้นเมื่อมีการร่ายมิสติคชนิดRelicและSealประเภทหุ่นยนต์
จึงขอเรียกM-dollอีก1ตัวที่Df-Lineและขอใช้TwinStarจั่วมิสติคเพิ่มอีก2ใบหมดรอบ..."

"ตาฉัน...จั่วMystic1และSeal1เพราะซูไลก้าอยู่ในสนามจึงไม่สามารถทำให้ฉันโจมตีใส่ได้
ในตอนนี้จึงขอลงSealจอมทัพออกมาTempla Knight General"

สิ้นเสียงที่ตื่นเต้นของเด็กคนนี้แล้ว
ก็ปรากฎร่างของอัศวินในชุดขาวร่างใหญ่หนวดเคราแสดงถึงความองอาจอย่างมาก

"และให้Claroriaรวมร่างกับValanciaตามด้วยจ่าย2ใช้Galahadแก่Claroria
เพิ่มพลังโจมตีให้ทำให้Claroriaมีพลังโจมตี12และของลงCocka-cอีก1ใบจบรอบ"

"ตาฉัน...จั่วSealและมิสติคอย่างละใบขอจ่าย1ใช้SkillของMaskdoomขอทิ้งSeal1ใบเพื่อจั่วการ์ด1ใบจากAbilityของMaskdoomและขอจั่วSeal1ใบรวมไปถึงขอดูการ์ดทุกใบในมือของนายด้วยจากSkillของMaskDoom "

"..."
เด็กน้อยร่างบางโชว์การ์ดทุกใบในมือ

"Mystic Power upกับYinหรือ...ดีล่ะงั้นขอเล่นแบบนี้"

"ขอจ่าย2ลงAdapted Pestol
ด้วยความสามารถของการ์ดใบนี้ทำให้Gunnerที่ติดสามารถตีข้ามไปที่Dfได้
และยังทำให้พลังโจมตีเพิ่ม1และลบDfกับMp1
ขอมอบปืนกระบอกนี้ให้Escopetusและให้รวมร่างกับM-dollเพื่อโจมตีไปที่Cocka-C...จ่าย2โจมตี11ไปที่Cocka C"

สิ้นคำพูดของเด็กน้อยแล้วมือปืนชุดเข้มถือปืนสีน้ำเงินคู่ยิงใส่หุ่นไก่จนร่างนั้นแตกสลายระเบิดไปในนัดเดียว

"และขอลงVivianแฟรี่แห่งโชคมาที่DfLineพร้อมกับMaskdoomหมดรอบ"

"รอบของฉันจั่วมิสติค1ใบและSeal1
นายประมาทไปแล้วที่ให้ซูไลก้ายังคงยืนอยู่ที่At -lineแบบนี้ขอจ่าย2ให้Claroiaโจมตีใส่ซูไลก้า"
Claroria ยกดาบขึ้นสูงก่อนวิ่งเข้าไปกระโดนฟันใส่ซูไลก้า
แต่พอดาบยาวนั้นกำลังจะถึงร่างของซูไลก้าร่างของซูไลก้าก็สลายกลายเป็นฝุ่นผงไปก่อนแล้ว
และเป้าหมายการโจมตีนั้นกลับมาเป็นที่Escopetusแทน

"อะไรกันน่ะ?"
เด็กน้อยร่างบางได้แต่งงแปลกใจรวมไปถึงเด็กหนุ่มเองก็แปลกใจไน้อยกว่ากันด้วย

"ซูไลก้านั้นร่างสลายไปจากผลของการ2ใบนี้คือไนกี้และSeer’s Dealด้วยการสังเวยซูไลก้า
ทำให้สามารถหามิสติค1ใบจากกองและด้วยAbilityของMaskdoom2ตัว
ทำให้จั่วได้อีก2ใบขอนำมิสติคขึ้นมือและจั่วSeal2ใบ"

"แต่ถึงจะไม่สามารถทำลายซูไลก้าได้
แต่พลังของClaroriaก็มี12ถึงมือปืนนั้นจะติดอาวุธไว้แต่พลังก็มีเพียง11ไม่มีทางชนะSealของฉันได้หรอก"

"ด้วยผลของแฟรี่แห่งโชคทำให้พลังของมือปืนทุกใบ+1"

"ถึงยังงั้นSpของฉันก็มากกว่าอยู่ดี"
เด็กน้อยผมน้ำตาลอ่อนแสยะยิ้ม

"ขอจ่าย1ให้Escopetus พลังเพิ่มขึ้น2โดยเสียCharge1"
มือปืนยกปืนขึ้นบังตัวจากคมดาบของClaroriaและใช้ปืนอีกข้างยกจ่อที่หน้า

"ขอจ่าย2เพื่อติดแอนโดรเมด้าแก่Escopetusmeทำให้พลังโจมตีไม่เพิ่มขึ้น"
โซ่เหล็กโผล่ขึ้นมาจากใต้ดินและมัดร่างและแขนขาของมือปืนตรงหน้าไว้
และทำให้Claroriaบิดตัวและง้างดาบได้อีกรอบ

"ขอใช้สกิลของMaskdoomจ่าย1ทิ้งวาเลนเซียทำให้แอนโดรเมด้าถูกทำลาย"
สัตว์ประหลาดอ้าปากกว้างก่อนมีหอกสีเงินมาพุ่งเข้าทำลายโซ่ที่รัดมือปืนไว้จนแตกกระจาย

"งั้นขอใช้Mystic Power Upเพิ่มพลังให้Claroriaอีก2แต้ม"

"อย่าหวังให้Maskdoomอีกตัวจ่าย1ทิ้งValanciaอีก1ใบทำลายทิ้ง"
Escopetusmeโยนปืนขึ้นฟ้าชักดาบจากข้างหลังสะบัดดาบของClaroriaออกไปจนกระเด็น
และเก็บดาบอย่างรวดเร็วก่อนเอามือทั้ง2รับปืนไว้และยิ่งใส่อย่างรวดเร็วจนทะลุเกราะของClaroriaจนร่างสลายหายไป

"ชิ...."

"ร้ายกายเจ้าหนูนี่เป็นใครกันแน่?"
เรียวถึงกับตะลึงกับแผนการที่บ้านบิ่นกล้าได้กล้าเสียของเด็กน้อยคนนี้เป็นอย่างมาก
และมีข้อสงสัยเกี่ยวกับเด็กคนนี้เพิ่มมาอีกหลายอย่างทีเดียว

[Pa-5]

ตอนนี้ขข้อนข้างจะสั้นมากไปหน่อยเมื่อเทียบกับตอนอื่นๆ
ผมก็จะขอแบ่งตอนที่6ออกเป็น2ช่วงนะครับแล้วอีกช่วงนึงจะมาต่อในวันหลัง
ตอนที่6
จิ๋วแต่แจ๋ว

เริ่มรอบการต่อสู้ได้เพียง2-3รอบเด็กตัวน้อยๆทั้ง2ก็ผลัดกันรุกรับอย่างไม่วางแผนอะไร
ต่างคนต่างส่งกองทัพรุกไล่กันไปผลัดกันโจมตีและใช้สกิลของมิสติคสวนกลับกันไปอย่างชำนาญ

"รอบของฉัน...จั่วมิสติค2"
เด็กหนุ่มร่างบางมีMartinที่ถือดาบประจำตัวและคอมอยู่กับวาเลนเซียเป็นทัพหน้าเพียงตัวเดียว
แต่ก็มีทัพหลังที่ช่วยหนุนคือClaroriaอยู่2ตัวและCocka-c2ตัวกับTreetop tango Fairy
รวมไปถึงมิสติคบนมืออีก1ใบกับที่จั่วเพิ่มและSealอีก1ใบรวมเป็น4ใบพอดี
และSealในShineที่มีก็Claroria 1 Valancia1 Anita1 Cocka-C 1และTempa Knight1 รวม10เลเวล

ในขณะที่เด็กผมน้ำตาลก็ยังมีEscopetusที่ตั้งมาตั้งแต่รอบแรก
และยังมีMaskdoomเหลืออีก1ตัว ฉลามลาวา1 กับแฟรี่แห่งโชคที่สามารถช่วยเพิ่มพลังให้มือปืนอยู่อีกถึง3ตัวในDFLine

"ขอจ่าย2ให้มาร์ตินโจมตีข้ามไปที่masdoomซะ"
อัศวินชุดขาวกระโดดข้ามหัวมือปืนคลุมน้ำเงินไป
แล้วง้างดาบปักเข้ากลางหัวของสัตว์ประหลาดที่มีขนเหมือนเส้นผมที่หลังหัวจนทะลุและสลายหายไป

"และเพราะSealที่ติดดาบของมาร์ตินนั้นคือมาร์ตินดังนั้นจึงทำให้สามารถโจมตีได้อีก1ครั้งโดยไม่ต้องจ่ายMpเพิ่ม"
มาร์ตินกระโดดง้างดาบเข้าไปฟันใส่แฟรี่แห่งโชคจนทั้งปืนและร่างนั้นสลายเป็นผงสีแดงไป

"อึ้ก...ชิ.."
เด็กน้อยผมน้ำตาลชะงักเล็กน้อย
เพราะเขาต้องเสียSealไปจำนวนมากเพราะการโดดโจมตีข้ามไปที่DfLineแบบนี้หลายต่อหลายครั้ง
ทั้งM-doll Maskdoomทั้ง2ตัวและยังมีแฟรี่แห่งโชคอีก
รวมSealในShineแล้วก็มีValancia2Maskdoom2แฟรีแห่งโชค2 M-doll 2 ซูไลก้า1 รวมแล้วShine10เลเวลเท่ากัน
แถมปืนที่ใช้โจมตีไปที่DfLineก็โดนทำลายไปแล้วจึงต้องตั้งรับอยู่แบบนี้ไปก่อนจนกว่าจะหาโอกาสสวนกลับได้

"คิดว่าฉันจะจบรอบแล้วล่ะสิ...แต่ยังไม่หรอกเพราะหลังจากดูเด็คนี้แล้วยิ่งทำให้รู้เลย
ว่าเด็คนี้ยังมีความสามารถในการสังหารSealฝ่ายตรงข้ามได้อีกหลายวิธี"

"เป็นเด็คที่ขโมยมาแล้วยังมาพูดมาก..."
เด็กผมน้ำตาลบ่นเล็กน้อย

"เงียบไปเลยเพราะในพริบตาที่ชนะนายก็ต้องรักษาสัญญาที่จะไม่พูดอะไรมาก..."

"ฉันเป็นลูกผู้ชายพอที่จะรักษาสัญญา"
คำพูดที่หนักแน่นนั้นแต่กลับทำให้เด็กหนุ่มแดนปลาดิบเครียดกว่าเดิม
ก็เพราะเด็กคนนี้ไม่ได้มีอะไรมาเสี่ยอยู่แล้วนี่จึงพูดได้แต่ของๆนั้นมันของเขาทั้งดุ้นเลย

"แต่ฉันเองก็จะรักษษสัญญาที่ให้ไว้กับพี่ชายคนนี้เหมือนกัน
เพื่อตอบแทนที่เขาทำท่าจิ้งเหลนดิ้นพล่านให้ฉันขำได้โดยไม่อายใครหรือสายตาคนรอบๆเลยซักนิดเดียว"
ยื่งฟังเรียวยิ่งไม่กล้าสู้หน้ามากยิ่งขึ้นเพราะยิ่งเด็กคนนี้พูดเท่าไหร่ยิ่งเหมือนการประจานตัวเองมากขึ้น
ทั้งที่ถ้าเจรจากันดีๆอาจจบเรื่องได้ง่ายกว่านี้โดยไม่ต้องเสี่ยงอะไรก็เป็นได้

"ไว้ดูแล้วนายจะรู้ได้เองขอใช้ความสามารถในการTwinklingของSealใบนี้Fairy Paladin"
เด็กร่างบางดึงSealใบเดียวที่อยู่บนมือออกมาเป็นนางฟ้าผมสาวในชุดเกราะที่คลุมอยู่ทั้งตัว

"ด้วยการจ่ายMp5และส่งSealใบนี้ไปในShine
จะทำให้Seal1ใบของฉันและนายยกเลิกผลของSkillของSealทุกใบที่ไม่ใช่แฟรี่พาลาดิน
และยังทำให้ผลของมิสติคหายไปด้วยถึงจะเสียดาบไป
แต่ก็ทำให้Sealของฉันกับนายต้องต่อสู้กันโดยใช้พลังจากอบิลิตี้ของตัวเองกับคนอื่นเท่านั้น
พลังของมาตินมี7เมื่อ+กับClaroriaอีก2จึงมีพลัง9
ส่วนมือปืนของนายจะมีพลัง6ถึงจะบวกไปอีก2จากแฟรี่แห่งโชคแล้วก็ยังน้อยกว่า
และไม่มีมิสติคที่ใช้ได้ด้วยจึงทำให้Sealของนายถูกทำลาย"

มาตินดึกดาบออกมาจากฝักและพุ่งวิ่งเข้าไป
แต่มือปืนของเด็กผมน้ำตาลนั้นก็พยายามใช้ดาบหลังโต้กลับ
แต่ด้วยพลังที่ต่างกันทำให้ดาบของมาร์ตินนั้นไปถึงร่างของEscopetusก่อนและสลายหายไป

"อุ้บ!!...."

"ด้วยพลังของแฟรี่พาลาดินและMartinทำให้Shineของนายเพิ่มเป็น12
ยังไม่จบแค่นั้นจ่ายMp1ให้Claroriaโจมตีใส่แฟรี่แห่งโชคอีกใบ"
นักดาบสาวชูดาบวิ่งเข้าไปฟันใส่เทพธิดาตัวเล็กจนร่างนั้นขาดไปพร้อมกับปืนกระบอกเล็ก

"ตอนนี้Shineของนายก็มี13แล้วถึงShineของฉันจะมี12แต่รูปการไม่ว่าดูยังไงชัยชนะก็ต้องเป็นของฉันไม่หนีไปใหน"
เด็กร่างบางเริ่มพูดมากขึ้นกว่าตอนแรกที่แทบจะไม่ปริปากอะไรเลย
แต่เด็กผมน้ำตาลนั้นกลับมีสายตาราวกับว่าเชื่อมั่นอะไรบางอย่างจึงไม่มีท่าทางจะยอมเลยแม้แต่น้อย

"ฉันน่ะ..เคยได้ยินว่าSumเป็นแค่ไพ่ใบๆ...ก็อาจจะจริงก็ได้..."
เด็กร่างบางแปลกใจคำพูดของเด็กตรงหน้าเล็กน้อยไม่รู้ว่าเด็กคนนี้ต้องการจะบรรยายถึงอะไรกันแน่
แต่ความรู้สึกที่ไม่ยอมแพ้นั้นกลับรู้สึกได้ถึงจะบางเบาไปมาก

"แต่ถ้าหากว่าเราเชื่อมั่นในการ์ดของเราละก็Sealทุกใบของเราก็จะยอมที่จะตอบรับคำขอร้องของเรา...
นายน่ะมีมั้ย?..ความเชื่อมั่นในSealของตัวเอง..."
เด็กร่างบางอึ้งไปเล็กน้อย
เขาย่อมรู้ตัวดีว่าเด็คนี้ไม่ใช่ของๆเขาดังนั้นเขาก็ไม่มีทางที่จะมีความเชื่อมั่นแบบที่เด็กตรงหน้านี้พูดได้หรอก

"ถึงนายจะมาพูดอะไรในตอนนี้ก็ไม่มีประโยชน์แล้วเพราะชัยชนะก็กำลังจะอยู่ในมือของฉันอีกหยิบเดียวแล้ว...
รีบจั่วซะแล้วประกาศยอมแพ้ซะเถอะ..."

"ตัวนายน่ะคงไม่ได้ยินล่ะสิเสียงคร่ำครวญของSealทุกใบในShine
ที่ต้องมาตายไปโดยที่ไม่สามารถที่จะรับใช้เจ้านายของตัวเองอย่างเต็มที่...
ไม่สามารถสู้เพื่อเจ้านายของมันได้ถ้านายเป็นเจ้าของเด็คจริงก็น่าจะได้ยินนี่.."

"งั้นหรือไม่เห็นได้ยินซักนิด"เด็กร่างบางทำเงี่ยงหูฟังท่าทีกวนโอ้ย
แต่สายตานั้นกลับจ้องมาที่Sealของตนเองที่จ้องมองมาที่เขาอย่างชิงชัง
แต่พอดูดีๆแล้วSealเหล่านั้นกำลังยืนหันหลังให้เขาต่างหาก
แปลว่าเขานั้นไม่ได้รับการยอมรับว่าเป็นเจ้านายของพวกมันเลย

"เรื่องแบบนั้นต้องให้ผู้ชนะจะเป็นผู้สรุปเองรีบๆจั่วแล้วลงมาได้แล้ว
ถ้าความเชื่อมั่นในSealของนายที่ว่ามีมากขนาดใหนก็ลองแสดงออกมาให้ดูสิ"

"...ฉันเชื่อในสำรับนี้แม้จะเป็นเวลาสุดท้ายก็ตาม...Sealใบหลักของเราที่จะพลิกสถานการณ์นี้ได้เราได้ยิน...เสียงของมัน...เราเชื่อว่าSealใบต่อไปต้องเป็นมันแน่นอน"

"รอบของฉันจั่ว!!!มิสติค1และSeal1"
เด็กผมน้ำตาลดูการ์ดก่อนยิ้มเล็กน้อย

"นายจะบอกว่าขอดูใช่มั้ยความเชื่อใจในเด็คของตัวเองงั้นฉันจะแสดงให้ดูในตอนนี้เลย"

"ขอจ่าย3เพื่อลงVivian Law..."
มือปืนสาวถือปืนกระบอกใหญ่
ที่ผ้าคลุมของเธอนั้นก็ห้อยไปด้วยกระสุนปืนขนาดประมาณเท่ากับจรวดนำวิธีที่ใช้ทำสงคราม
และท่าทางสายตาของเธอนั้นก็มองอย่างเด็ดเดี่ยวไม่แพ้บุรุษเพศแม้แต่น้อย

"อะไรกันแค่Sealมือปืนหญิงพลังโจมตี7...แค่นั้นจะสู้มาตินของฉันได้รึไง..."
เด็กผมน้ำตาลแสยะยิ้ม
"ด้วยความสามารถของแฟรี่แห่งโชค...ถ้าหากมีการ์ดใบนี้อยู่ในShineหรือในสนาม
จะทำให้Vivian Lawมีพลังโจมตีเพิ่มขึ้น
และก็จะจ่ายMpลดลงไปตามจำนวนของแฟรี่ตัวนี้
ด้วยพลังโจมตีของVivianLawจึงมีถึง12และขอรวมร่างให้Vivian Lawรวมร่างกับฉลามลาวาพลังเพิ่มเป็น15"

"ถ้างั้นก็เข้ามาได้เลย...บนมือของเรามีNoAttackและยังมีการ์ดYInอีก2ใบถึงโจมตีเข้ามาก็ยังทำลายไม่ได้หมดหรอก
และถึงจะทำลายClaroriaไปก็ยังไม่ทำให้ฉันแพ้หรอกดังนั้นถ้าจะชนะได้ต้องทำลายมาตินเท่านั้น"

"ขอใช้SkillของVivian Lawยอมทิ้งหุ่นยนต์1ใบในมือเพื่อทำลายSeal1ใบในAtLineที่มีพลังโจมตีน้อยกว่าVivian Law
จ่ายMp0เสียสละm-dollลงไปในShineแล้วให้Vivian Lawทำลายมาตินซะ"

"ขอจ่าย2ใช้HodiniผนึกVivian Lawซะ"

"นายไม่สามารถหลีกหนีชะตานี้พ้นได้หรอกขอใช้พลังของงูเทพNehebkau
เพื่อยกเลิกskillของSealใบอื่นและยังรักษาคำสาปต่างๆได้ด้วย"
โซ่ตรวนที่จะมารัดร่างของมือปืนสาวนั้นแตกสลายไป
ด้วยการลงมาจุติของงูเทพสีทองที่มาวนอยู่รอบๆร่างของมือปืนสาว
ก่อนที่Vivian Lawจะดึงกนะสุนปืนใต้ผ้าคลุมใส่กระบอกและเล็งอย่างแน่นหนาก่อนยิงใส่ร่างของมาติน

BOOMMMMMMMM

ร่างของมาตินแหลกสลายไปเป็นผงในพริบตาเหลือเพียงหมวกเท่านั้นก่อนจะสลายหายไปไม่เหลือแม้แต่ซากฝุ่น

"เป็นไปได้ยังไงชัยชนะ...ชัยชนะอยู่ในมือของฉันแล้วแท้มันไม่น่า"

"...เพราะการ์ดยังไงล่ะ...ถ้าการ์ดต้องไปอยู่ในมือของคนอื่นที่ไม่ใช่เจ้าของมันเอง
มันก็คงต้องการเป็นเพียงวิญญาณในโลกของSummonerมากกว่า...นายน่ะ...แพ้แล้วทั้งตัวนายและจิตใจนายด้วย..."

"...."

"ตามสัญญาฉันขอกระเป๋านี้คนให้พี่ชายคนนี้รวมทั้งเด็คด้วย"
เด็กหนุ่มได้เพียงยืนอึ้งถึงการพลิกกลับมาชนะได้ทั้งที่มีโอกาสแค่รอบเดียวเขาเจอเรื่องแบบนี้มาเยอะในการ์ตูนไพ่ยูกิแต่เขามาได้เห็นเองแบบนี้นับว่าไม่ธรรมดาจริงๆที่จะเกิดเรื่องเหลือเชื่อแบบนี้ได้...

"หึๆๆๆฮ่าๆๆๆๆฮ้าๆๆๆๆๆ"
เด็กร่างบางหัวเราะลั่นเหมือนคนเสียสติและจ้องมองมาที่เด็กน้อยและเด็กหนุ่มด้วยสายตาที่ไม่เหมือนเดิม

(เดี๋ยวมาต่อนะครับ)

[ХeЯхe$-КunG АррЯeйтiсЕ $Аiйт]

เด็กน้อยผู้นี้เก่งเวอร์เกินไปเกินกว่าจะมีในโลกของความเป็นจริง(7-8ขวบ-*-)

"ตัวนายน่ะคงไม่ได้ยินล่ะสิเสียงคร่ำครวญของSealทุกใบในShine
ที่ต้องมาตายไปโดยที่ไม่สามารถที่จะรับใช้เจ้านายของตัวเองอย่างเต็มที่...
ไม่สามารถสู้เพื่อเจ้านายของมันได้ถ้านายเป็นเจ้าของเด็คจริงก็น่าจะได้ยินนี่.."

Shine แปลว่าวิหารไม่ใช่หลอ แบบนี้มันน่าจะเป็นพักผ่อนมากกว่าตายนะงับ^^

[Pa-5]

จะบ้าตายแต่งไปตั้งเยอะเจอไฟดังไปฟึ่บเดียวหายหมด...ดังนั้นตอนนี้อาจสั้นหน่อยนะครับและเพราะเหตุนี้จึงตอนที่6ก็จบไปตั้งแต่ตอนนั้นเลยแล้วขอมาต่อตอนที่7ต่อเลยละกันคราวนี้จะแบ่งเป็น2สวนจริงๆครับ
ตอนที่7
เริ่มแห่งลางลึกลับ

"ใช่ๆๆๆๆนายนี่แหละคนที่เราตามหาสนใจมาร่วมมือกันกับพวกเรามั้ย?"

"ไม่..."
เด็กตัวน้อยๆตอบปฏิเศษอย่างไม่ต้องใช้ความคิดอะไรมากแต่คำพูดนั้นช่างเด็ดขาดและไร้ซึ่งความสับสนในสิ่งต่างๆ

"ยังงั้นหรือ...ช่วยไม่ได้..."เด็กร่างบางหยิบของบางอย่างออกมาจากอกเสื้อท่าทางนั้นซึมไปเล็กน้อยแต่พอเห็นสิ่งของที่เด็กร่างบางคนนั้นหยิบขึ้นมาก็คือการ์ดSumและท่าทางจะเป็นSealเพราะมีปกหลังเป็นสีน้ำเงิน

"ถ้างั้นฉันจะให้นายยอมรับเอง..."
เด็กร่างบางยิ่มแสยะปากฉีกกว้างตาโหลงน่าขนลุกยิ่งนักและในทันนั้นก็บังเกิดลมพัดในพื้นที่ๆทั้ง3กำลังตกลงกันอยู่โดยลมนั้นไม่ได้มาจากนอกหน้าต่างหรือมาจากเครื่องปรับอากาศข้างในห้างMBKแต่ราวกับว่าลมนั้นออกมาจากการ์ดใบนั้นนั่นเอง

"ในเมื่อขอดีๆไม่ได้ก็ต้องใช้วิธีอื่นช่วยหน่อยแล้ว..."
เรียวได้แต่แปลกใจทำอะไรไม่ถูกแม้แต่เด็กน้อยเองก็เริ่มมีท่าทีลุกลนเล็กน้อยผิดกับตอนแรกแต่พอมองไปรอบๆกลับเห็นว่าบรรยากาศรอบๆตัวนั้นมีลมพัดไปทั่วและเริ่มมีเมฆสีม่วงๆมาคลุมรอบๆเขาจำความรู้สึกนี้ได้...มันช่างเหมือนกับ..เหมือนกับ...เหมือนกับ...

"ฟิ้ว!!!!"
ในพริบตาที่เรียวจะนึกออกนั้นกลับมีการ์ดสีน้ำเงินอีกใบมากระแทกการ์ดบนมือของเด็กร่างบางคนนี้ที่พอสังเกตดีๆแล้วใบหน้านั้นไม่ใช่หน้าจริงแต่เป็นการมาสหน้ามาอีกทีนึงพอดูรูปลักษณ์สีดวงตาผิวพรรณสีผมแล้วก็บอกได้ทันทีว่าไม่ใช่คนไทยแน่นอน

"เชอะ..มาขวางทำไมกัน...เฮนเบิร์ต"
สิ้นเสียงของเด็กที่แปลงโฉมมานั้นก็มีเด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลแดงเข้มเดินออกมาลักษณะการแต่งตัวนั้นท่าทางบอกเลยว่าเป็นผู้ดรมากขนาดใหนเพราะเสื้อที่ใส่นั้นไม่ใช่ชุดเสื้อยืดแบบคนทั่วๆไปแต่เป็นสูทและที่ข้อมือนั้นก็มีนาฬิกาเรื่องทองประดับด้วยเพชรนาๆเม็ดจนประกายไปหมดและท่าทางสายตาที่เชิดหยิ่งนั้นก็ดูไม่น่าคบหาด้วยเลยและการ์ดที่ลอยไปกระแทกการ์ดนั้นก็วนกลับมาบนมือเขาเหมือนเดิม

"เล่นสนุกพอรึยังฝีมือแกนี่ยังอ่อนหัดเหมือนเดิมถึงกับต้องใช้สิ่งนั้นเพื่อทำหน้าที่เลยรึไงกัน?"

"พูดมาก...ถ้านายไม่ใช้สิ่งนั้นก็คงหยุดไม่ได้เหมือนกันแหละ..."

"ของแค่นั้นฉันไม่ต้องอัดพลังให้เต็มที่หรอกแค่ใช้เสี้ยวพอรู้ว่ามีพลังอยู่ก็หยุดแกได้แล้ว...อย่างแกน่ะมันก็ทำได้แค่นี้แหละถ้าเป็นฉันละก็คงสามารถจัดการพวกกระจอกแบบนั้นได้อย่างง่ายดายไปแล้ว"

"พวกกระจอก..."ทั้ง2(เรียวและเด็กตัวน้อยๆ)เริ่มรู้สึกหงุดหงิดในใจมากขึ้นหลังจากมาโดนใครไม่รู้ที่วางมาดเป็นผู้ดีเหยียดหยามให้แต่ก็ยังพออดทนไว้ได้

"งั้นมาเจอกันเลยมั้ยล่ะตอนนี้เลยก็ได้ยังไงคราวนี้ฉันก็จะต้องชนะนายแน่"

"พูดแบบนี้เสมอ...อ้างมาตอลดว่าดวงไม่ดี....การ์ดไม่ขึ้นแต่เพราะฝีมือแกมันห่วยเองต่างหากแล้วจะมาสู้กับฉันได้รึยังไงกัน?..."

"เงียบไปเลยแกน่ะ..."
เด็กที่มาสหน้าไว้เริ่มเก็บอารมณ์ไว้ไม่อยู่แต่พวกของเรียวนั้นก็ยังดูสถานการณอยู่ใกล้ๆแต่จากสภาพการณ์ในตอนนี้แล้วถึงทั้ง2จะยังไม่ได้ต่อสู้กันแต่กลับมีความรู้สึกบางอย่างกดดันอย่างมากจนรู้สึกได้ชัดเจน

แต่ก่อนที่ทั้ง2จะลงมือทำอะไรไปมากกว่านี้กลับมีคนๆนึงเดินเข้ามาอย่างช้าๆและดึงการ์ดที่เหมือนกับของทั้ง2(แต่ความจริงก็ต้องเหมือนกันหมดอยู่แล้วเพราะSealมีปกหลังเป็นสีน้ำเงินเหมือนกันหมด)ก่อเกิดแสงสีเหลืองและการ์ดของทั้ง2คนนั้นต่างก็มีเยื่อสีเหลืองมาหุ้มไว้และชายที่ออกมาหยุดทั้ง2ไว้นั้นก็หายตัวไปโดยที่เรียวนั้นไม่ทันจะได้มองหน้าให้ชัดเจนแต่ความรู้สึกที่จับได้นั้นช่างเหมือนกับ2คนแรกมาก

"เชอะ...เจ้านั้นมาตามแล้วรึ...ช่วยไม่ได้เราแยกย้ายกันไปก่อนเถอะแล้วถ้ามีปัญหากอะไรก็มาจัดการกัน...ไอ้กระจอก"
ชายหนุ่มผู้ดีเดินไปอย่างท่าทางนิ่มนวลแต่เสียที่คำพูดสุดท้ายนั้นสุดแสนจะยั่วโมโหเสียจริงเพราะน้ำเสียงนั้นจงใจพุ่งตรงมายังที่พวกของเด็กน้อยผมน้ำตาลและที่เรียวซึ่งดูเหตุการณ์อยู่ใกล้ๆ

"อะไรกันเจ้าพวกนั้น...แต่นี่หนูน้อยแล้วตกลงพวกนั้นเป็น..."
พอเรียวหันมามองเด็กน้อยคนนั้นก็หายไปจากหน้าของตนเสียแล้วแต่กลับมีเพียงจดหมายฉบับนึงวางอยู่ใกล้ๆกระเป๋าของตัวเขาเอง

"...ถึงพี่ชาย...ตอนนี้ก็เรียบร้อยแล้วผมพอนึกที่ๆนัดเจอกับแม่ผมออกแล้วและถ้าพี่จะไปHLก็ไปตามทางนี้เลยนะครับจากแผนที่ที่ผมเขียนมาให้น่าจะไปได้ง่ายกว่า...ปล.แผนที่ที่พี่ใช้นั้นเป็นของเมื่อหลายปีแล้วครับเง่ามากจนเกินบรรยาย"
พอรู้อย่างนี้เรียวถึงกับหน้าแตกที่ต้องให้เด็กมาสอนทั้งๆที่ตัวเองนั้นอายุปาไป17แล้วแต่ต้องมาโดนเด็กราวน้องมาสอนอย่างนี้อีก

"เอาเถอะ...ยังไงก็ไปHLก่อนดีกว่า..."
เด็กหนุ่มนึกในใจจบแล้วก็นำกระเป๋าไปและเดินไปตามทางในแผนที่อย่างสบายใจ
(ต่อช่วงที่2)