ข้าเกรงว่าจะตามความคิดของพวกท่านไม่ทัน ฮารีซันพูดพลางหันไปมองเจ้าหญิงที นางกำนัลที และข้ายังไม่เข้าใจว่าข้าพูดอะไรผิดไปหรือ?
โอ... ขออภัย เรื่องเมื่อครู่ท่านอย่าถือสาเลย เจ้าหญิงบอกปัด
ไม่ได้นะเพคะ ไม่มีผู้หญิงฟีเลเซียคนไหนที่ได้ยินคำพูดแบบเมื่อกี้แล้วจะทนเฉยอยู่ได้ เขาจะต้องโดดตบสักฉาดสองฉาดแน่ ๆ แนนเนตออกโรงปกป้องเจ้านายเต็มที่
แล้วเจ้าหญิงไม่ใช่ผู้หญิงฟีเลเซียหรือ? ฮารีซันถามต่อด้วยความสงสัยหนักเข้าไปใหญ่
แนนเนตอ้าปากพูดไม่ออกในขณะที่เจ้าหญิงเรจิน่าหัวเราะลั่น
ข้าเป็นผู้หญิงฟีเลเซีย...ที่ออกจะแปลกกว่าผู้หญิงทั่วไปสักหน่อย
เจ้าหญิงเรจิน่าทรงหยุดคิดชั่งใจกับความลืมตัวของพระองค์เมื่อครู่ แต่เมื่อคิดได้ว่าชาวป่าผู้แทบจะไม่มีจริตมารยาและไม่ได้สนใจในเกียรติยศอันสูงส่งของฟีเลเซียเลยผู้นี้ ก็ไม่มีความจำเป็นใด ๆ ที่พระองค์จะต้องวางตัวราวกับเจ้าหญิงผู้สูงส่งให้เหนื่อยแรง อยู่ในค่ายของฟูดินันโดยไม่ต้องคอยระวังกิริยาท่าทางจากสายตาคาดหวังของชาวฟีเลเซีย ได้มีโอกาสผ่อนคลายอิริยาบถมากขึ้นก็ดีเหมือนกัน เมื่อคิดได้ดังนั้นก็ยิ้มกว้าง
ข้าเป็นคนที่ทำอะไรก็ไวไปหมดเช่นนี้แหละ อีกหน่อยท่านก็คงจะชินไปเอง เจ้าหญิงตรัส เอาล่ะ อีกเดี๋ยวก็ถึงประตูค่ายแล้ว จากนี้ไปเดี๋ยวข้าจะเดินไปเอง ท่านกลับไปทำธุระต่อเถอะ สายันต์สวัสดิ์
อ่า...เออ...สา...สายันต์สวัสดิ์ ฮารีซันเอ่ยตอบงง ๆ มองเจ้าหญิงที่ตัดสินใจอะไรปุบปับจนทำอะไรไม่ถูกอยู่พักหนึ่ง แต่ก็เอ่ยลาในที่สุด
เจ้าหญิงทรงออกเดินต่อไปพลางอดยิ้มขำเมื่อนึกถึงใบหน้าของฮารีซันไม่ได้ แกล้งเขาก็สนุกดีเหมือนกันแฮะ มีเรื่องสนุก ๆ ให้ทำอีกแล้ว
...ทรงนิ่งเฉยอยู่ได้อย่างไรเพคะ? เสียงแนนซี่ดังแว่วเข้ามาขัดจังหวะความคิดของพระองค์
เจ้าพูดว่าอะไรนะ แนนซี่? เจ้าหญิงตรัสถามอีกครั้ง
แนนเนตเพคะ นางกำนัลไม่ลืมทักท้วง หม่อมฉันหมายความว่าพระองค์ยอมให้เจ้าหัวหน้าคนป่านั่นล่วงเกินพระองค์ได้อย่างไร? ช่างพูดจาเกี้ยวพาราสีพระองค์อย่างไม่มียางอาย ถ้าใคร...
เจ้าหญิงทรงยกมือขึ้นบีบจมูกแนนซี่จนต้องหยุดพูดในทันที เมื่อรออยู่นานแต่ก็ยังทรงบีบจมูกไม่ปล่อย นางกำนัลก็เริ่มจะทนไม่ไหวและต้องใช้ปากหายใจแทน
อืม...หยุดพูดแล้ว เจ้าหญิงทรงปล่อยขณะพูดไปยิ้มไป ข้าเห็นเจ้าพูดเยอะแยะเหลือเกิน จนข้านึกว่าเจ้าพูดได้โดยไม่ต้องหายใจเสียอีก
ฝ่าบาทอ่ะ แนนซี่ยกมือขึ้นลูบจมูกป้อย ๆ
เขาดูไม่ได้มีเจตนาจะเกี้ยวพาราสีข้าเสียหน่อย ใบหน้าเขาก็ดูซื่อ ๆ ไม่มีอะไรแอบแฝง ข้าคิดว่าเป็นอุปนิสัยของพวกเขามากกว่าที่คิดอะไรก็พูดออกมาอย่างนั้น ไม่มีมารยา
พระองค์ทรงคิดอย่างนั้นหรือเพคะ? นางกำนัลยังคงเคลือบแคลงด้วยนิสัยของชาวฟีเลเซียที่ไม่ยอมไว้ใจคนแปลกหน้า
เจ้าก็รอดูไปแล้วกันว่าจริงอย่างที่ข้าพูดรึเปล่า? เจ้าหญิงเรจิน่าตรัสขณะที่เดินไปถึงม้าสีขาวปลอดสองตัวที่ทรงผูกไว้ที่หน้าค่ายพร้อมกับแนนซี่ ทรงเหวี่ยงตัวขึ้นบนหลังม้า ไปเถอะ ได้เวลากลับกันเสียที
s
[/b]
การพบปะระหว่างกษัตริย์ซิกมันต์ที่สามแห่งฟีเลเซียและฮารีซันแห่งฟูดินันกินเวลาล่วงเลยไปกว่าหนึ่งชั่วยามแล้ว ฮารีซันเลือกเซนทอร์ทราเฮิร์นมาเข้าเฝ้าด้วยเท่านั้น เพราะด้วยคำแนะนำของเจ้าหญิง เขาแน่ใจว่าหากนำดามิก้าและคาร์นมาด้วย ปฏิกิริยาที่ทั้งสองฝ่ายจะมีให้กันคงจะรุนแรงยิ่งขึ้น
แม้การเข้าเฝ้าจะล่วงเลยไปถึงช่วงวางแผนการรบแล้ว แต่ทุกคนที่เข้าร่วมประชุมต่างก็เห็นพ้องต้องกันว่ากษัตริย์ของพวกชาวป่ายังสร้างความประทับใจใด ๆ ให้แก่กษัตริย์ซิกมันต์ผู้เย่อหยิ่งได้ไม่มากนัก พระองค์ดูจะยังคงไม่พอใจการแต่งตัวรวมไปถึงมารยาทต่อชนชั้นสูงของเขา กระนั้นก็ดี ด้วยความช่วยเหลือของเจ้าหญิงเรจิน่าและจอมทัพชาร์ลจึงทำให้การประชุมยังคงดำเนินต่อไปได้
ดังที่ท่านเห็นจากสนามรบจำลองนี้ ชาร์ลอธิบายถึงผังเมืองของเมืองโครีธาและการวางค่ายของพวกซาโลม โดยที่สายตาของฮารีซันและทราเฮิร์นดูจะตื่นตากับสนามรบจำลองที่ดูเหมือนเมืองจริง ๆ ที่ถูกย่อขนาดลง หากเป็นการรบที่เผ่าของพวกเขา อย่างดีก็คงเป็นแค่แผนที่หนังสัตว์ที่มีตัวหมากหินหรือไม้สลักแทนค่ายและกองทัพของศัตรูเท่านั้น เสียงกระแอมของชาร์ลที่พยายามจะเรียกความสนใจของคนทั้งสองให้กลับมาอยู่ที่การอธิบายของเขาทำให้เหล่านายพลแห่งฟีเลเซียต้องแอบหัวเราะด้วยความขบขันคนป่าทั้งสอง ในขณะที่กษัตริย์ซิกมันต์ซึ่งนั่งเท้าแขนอยู่บนบัลลังก์ก็ทรงเค้นเสียงหัวเราะขึ้นจมูกอย่างดูแคลน
ขอโทษนะ ข้าเพียงแต่คิดว่าแบบจำลองสนามรบพวกนี้ดูสวยงามและสมจริงมาก เชิญท่านพูดต่อเถอะ ฮารีซันพูดตามตรงด้วยรอยยิ้มที่เจืออยู่บนใบหน้าทำให้ชาร์ลเองรู้สึกผิดคาดอยู่เหมือนกัน เพราะเขาคาดหวังว่าจะได้เห็นความกระดากอายหรือไม่ก็ความโกรธเคืองตามแบบฉบับชายชาตินักรบที่ถูกดูถูก
