รวมเรื่องการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมของคน SMN

อันนี้เอามาจากบร์อดเก่าๆนะครับ เพื่อแสดงให้เห็นความไม่ย่อท้อต่อ Anti Card ของ อาจารย์ นะครับ

ณ วันอังคารที่ 7 กุมภาพันธ์ บุ๊คคุงกำลังเดินเรื่อยเปื่อยด้วยอารมณ์กำลังเศร้าก็ได้พบกับนางมารร้าย มาเรียกตัวไปคุย แล้วจบด้วยการบังคับว่าให้รับสารภาพมาซะดีๆ (บทสนธนา)
นางมาร : นี่เธอเคียดแค้น ชั้นมากใช่ไหม ถึงได้โดดเรียน(ไม่ได้โดด) แล้วก็มาทำลายทรัพย์สินของชั้น มาทำให้ชื่อเสียงชั้นเสียหาย(ยังมีให้เสียอีกรึ?)
บุ๊คคุง : ผมไปทำอะไรหรอคับ?
นางมาร : เธอไม่ต้องมาเฉไฉ กล้องวงจรปิดจับภาพไว้หมดแล้ว ให้เธอสารภาพมาซะดีๆ
บุ๊คคุง : ถ้าอ้างว่ามีภาพ งั้นขอดูหลักฐานหน่อยสิคับ...
นางมาร : ภาพมีแต่ให้ดูไม่ได้ หลักฐานเป็นความลับ(ปกติต้องเอาหลักฐานมามัดตัวคนร้ายมะใช่หรอ?) เธอนะรับสารภาพมาซะดีๆ ชั้นได้เรียกพ่อของเธอแล้วได้คุยกันแล้ววันนี้(จิงๆมันเรียกพ่อของผมมาอ่ะ )
บุ๊คคุง : ...???
ขณะกลับบ้านบุ๊คคุงก็งง+สีหน้าไม่ดี แต่ก็เงียบไม่พูดอาไร.....
วันพฤหัสที่ 8 กุมภาพันธ์
ขณะเวลาช่วงต่อจบคาบ2และเริ่มคาบ3
บุ๊คได้เจออาจารย์หัวหน้าระดับ แล้วเขาก็ซักถาม.... หลังจากนั้นอาจารย์หัวหน้าระดับได้เชิญผมเข้าไปคุย (บทสนธนา)
อาจารย์ : ในกลุ่มพวเธอมีใครบ้าง?
Rosy Chaos : ผมก็ไม่ทราบนะคับปกติจะเรียกชื่อเล่นกัน (จิงๆนะ - -)
อาจารย์ : เอ่อครูอยากจะถามว่า รู้ตัวคนร้ายมั้ย?
Rosy Chaos : คนร้ายไรหรอคับ?
อาจารย์ : รถท่านรอง ผอ. โดนวางระเบิดนะ... คิดว่าในกลุ่มพวกเราจะมีใครทำมั้ย?
Rosy Chaos : (หัวเราะอยุ่แต่เก็บอารมณ์ไว้) แม้ผมพูดไปจะเหมือนการเข้าข้างพวกผมแต่ผมคิดว่าไม่น่าจะมีใครในกลุ่มคนเล่นการ์ดไปทำนะคับ ยังคงไม่มีใครคิดจะทำไรถึงขนาดนั้นหรอกคับ
หลังจากนั้น อาจารย์ก็ถามเหมือนวนคำถามเดิมไปสักพัก ก็ให้นู๋ออกมา
นู๋ก็มาเล่าให้แต่ละคนฟัง ทุกคนฮากันหมด (เย้......)
หลังจากนั้นพวกผมก็ไปตามหาอาจารย์ซึ่งรุ้เหตุการณ์ว่าพ่อของผมมาโรงเรียนแล้วก็ได้รับคำตอบว่า เด็คของบุ๊คอยุ่กับพ่อของผม??? หลังจากนั้นความกังวลก็แทรกเข้ามาทันที ทำอย่างไรดีละถึงจะเอาเด็คคืนจากพ่อผมมาให้บุ๊คได้???
หลังจากกลับไปบ้านบุ๊คก็เล่าเหตุการณ์ให้แม่ของบุ๊คฟัง ซึ่งแม่ของบุ๊คตัดสินใจจะมาเอาเรื่องนังมารตอนบ่ายวันรุ่งขึ้น
วันพฤหัสที่ 9 กุมภาพันธ์
ก่อนคาบเรียนที่ 1 บุ๊คคุงได้ถูกอาจารย์หัวหน้าระดับเรียกเข้าไปคุย พอดีอาจารย์ประจำชั้นบุ๊คคุงมาเห็น
อาจารย์ประจำชั้นของบุ๊ค : อะไรกัน นี่ต้องเข้าไปอีกแล้วหรอ วันๆไม่ต้องเรียนหนังสือกันพอดี โทรเรียกแม่ประภัทรมาสิ!!!
กลุ่มเพื่อนๆ : ตอนนี้เลยหรอคับ/ค่ะ?
หลังจากนั้นก็โทรไปหาแม่ของบุ๊คคุง คุยสักพักก็ส่งสายให้อาจารย์ประจำชั้นของบุ๊คคุง สักพักมีอาจารย์ผ่านมาเห้นก็เล่าเรื่องให้ฟัง อาจารย์ที่เดินผ่านมาก้พูดแค่ว่า "โดนซึนามิพัดเข้าไปแล้วหรอ?" หลังจากนั้นทั้งกลุ่มก็ฮาแตก...
สักพักก็แยกตัวไปเข้าห้องเรียนเพราะคาบที่1เริ่มแย้ว แล้วก็คุยกันว่าจบคาบแล้วแวะมาดูบุ๊คหน่อย ซึ่งคาบของข้าพเจ้าเปง2คาบติดเลยมาดูมะได้แต่ก็มีผู้เล่าเหตุการณ์ให้ฟังว่า
นางมาร : ลูกคุณแม่(เวลาเจอผู้ปกครองมันจะใส่หน้ากากคับ)มาทำลายทรัพย์สินของครู....
แม่ของบุ๊คคุง : (เขาแขนพาดไปที่ผนักเก้าอี้)ลูกชั้นนะชั้นเลี้ยงมาตั้งแต่เด็ก รู้นิสัยเขาดี เขาไม่ทำเรื่องแบบที่เธอกล่าวหามาหรอกนะ!!!
นางมาร : ....(หน้าซีด)
หลังจากนั้นมันก็เปลี่ยนเรื่อง.....
พอออกมาหลังจบคาบ 2 ก็เหงแม่ของบุ๊คในมือถือกล่องเด็คบุ๊คอยุ่ กำลังคุยกับอาจารย์ประจำชั้นบุ๊คด้วยอารมณ์ไม่พอใจเกี่ยวกับกับนางมารร้าย
พวกเราก็ไปคุยกันตอนเที่ยงขณะกินข้าว แล้วก็ให้บุ๊คโทรหาแม่ว่าคุยอะไรกับนางมารไปบ้าง ก็ได้ความมาว่า บุ๊คโดนมันจะให้โทษทัณฑ์บนให้ไปกราบขอโทษมัน พลันคุยเสร็จ ก็ปรึกษากันว่าหลังกินข้าวต้องไปหาอาจารย์หัวหน้าระดับ จากนั้นก็วิ่งไปตามหา พอพบอาจารย์ก็บอกว่า "เรื่องนี้ผู้ใหญ่เขาคุยกันจบแล้ว พวกเธอมาเกี่ยวอะไรด้วย แล้วก็เรื่องนี้ครูมะได้เข้าไปคุยด้วยนะ"
หลังจากนั้นทุกคนก็ลาอาจารย์แล้วกะว่าจะไปตามหานางมารร้าย
หลังจากนั้นห้องของบุ๊คคุงก็ได้ยกห้องไปประท้วงที่ห้องฝ่ายกิจการนักเรียน(ห้องปกครอง) ....
วันรุ่งขึ้น ก็ได้ตามไปคุย....จนทำให้รุ้ว่าบุ๊คไม่ต้องโทษรับทัณฑ์บน .......
จบเรื่องราว............................. ขอบคุณที่ติดตามอ่านครับ .......
ผมในฐานะผู้ร่วมเหตุการณ์นะคับ ขอมาอธิบายเรื่องราวฉบับย่อลงหน่อย อาจจะมีความคลาดเคลื่อนจากการจดจำของกระผม ขออภัยด้วยนะครับ
ณเช้าวันพฤหัสบดีที่ 26 มกราคม 2549 ขณะช่วงเวลาเช้าอันแสนร่มรื่น บรรยากาศหนาวพัดพาอากาศให้สะท้านไปทุกอณู....(ปั๊ก ผัวะ บึ๊ก ไหนบอกว่าย่อไงฟระ - -" ย่อจิงๆแล้วค้าบ) รองผอ. รัชนิดา ชิดสิน เดินเข้ามายังซุ้มศาลาประจำถิ่นชาวการ์ดเกมส์ทั้งหลาย แล้วก็ซักถามข้อความไร้สาระ สรุปจบด้วยเขายึดการ์ดเกมส์ไปทั้งหมดด้วยเหตุผลว่า..."การ์ดเกมส์พอมีชุดใหม่ออกมาเราก็ต้องหาเงินไปซื้อ ซึ่งถ้าเราไม่มีเงินเราก็อาจจะไปขโมย หรือทำร้ายร่างกายพ่อแม่ บังคับผู้อื่น ฯลฯ เพื่อให้ได้มาซึ่งเงินมาซื้อการ์ดและครูได้โทรไปถามทางกระทรงศึกษาธิการแล้วว่าอณุญาตให้เล่นการ์ดเกมส์ได้มั้ย แล้วทางกระทรวงก็ตอบว่าไม่ เป็นคำกล่าวอ้างของรองผอ.ท่านนี้" เนื่องด้วยขณะนั้นท่านกำลังแสดงอำนาจ ไม่ว่าเหล่าผู้เคราะห์ร้ายจะพยายามทุกวิธีทางหรือแม้กระทั่งเสียศักดิ์ศรี ทางฝ่ายรองผอ.ก็ไม่ทำการคืนเด็คมาให้แก่เหล่านักร่ายเวทย์ โดยเขาได้ทิ้งทวนประโยคไว้ก่อนจากไปว่า"ถ้าต้องการคืนให้เรียกผู้ปกครองมาแล้วครูจะคืนให้"และ"ขอบัตรนักเรียนของพวกเธอด้วยนะ" เช้าวันรุ่งขึ้นซึ่งเป็นวันศุกร์ที่ 27 เหล่านักร่ายเวทย์ก็มาประชุมกันแบบเดิมเพียงแต่ไม่ได้นำการ์ดมาเล่นแบบปกติ ท่านรองผอ.ก็เดินมาหาผู้โชคร้ายแล้วถามว่า"ทำไมพวกเธอไม่มาเอาคืนไปซะทีละ"และ"เสียใจมั้ยที่ครูยึดไป"ผู้โชคร้ายตอบว่า"เสียใจครับ"หลังจากนั้นท่านรองผอ.ก็เดินจากไปโดยไม่มีแม้แต่คำพูด ทิ้งไว้เพียงกลิ่นอายแห่งความเจ็บใจไว้แก่ผู้เคราะห์ร้ายเหล่านั้น เมื่อเหตุการณ์ดำเนินต่อไป ทางเหล่าผู้เคราะห์ร้ายพยายามหาทางเพื่อนำมาซึ่งเด็คคืนแต่กลับ โดนกับดักแสนร้ายของรองผอ. เมื่อเขาบอกให้เขียนใบสารภาพผิดโดยมีบังคับใจความของหนังสือที่เขียนไว้ด้วย และให้หาหัวหน้าระดับมาเซ็นรับรอง แล้วครู(อาจ)จะคืนเด็คให้ ทำไมกัน?เราทำอะไรผิดถึงต้องมานั่งเขียนใบรับสารภาพ เป็นคำถามที่เกิดขึ้นในจิตใจของแต่ละคน แถมใจความสำคัญยังให้กล่าวอ้างอิงถึงนักร่ายเวทย์ท่านอื่นว่าเล่นกันบริเวณไหณ?มีใครบ้าง? ซึ่งเหล่าผู้เคราะห์ร้ายก็กำลังวิตกหนักกับการเขียนลงไป หากเขียนไปแล้วทำให้เกิดมีแพะรับบาปคนต่อๆไปละ มันจะคุ้มกันแน่หรือ? เหล่าผู้เคราะห์ร้ายพยายามพูดกล่าวอ้างถึงเหตุผลต่างๆอีกครั้ง แต่ก็จบด้วยคำพูดเพียงว่า"พวกเธอก็มองในมุมของพวกเธอไม่ได้มองในมุมอื่นๆ" จากนั้นเหล่าผู้เคราะห์ร้ายก็ต้องประสบกับการกลายเป็นแพะรับบาป เหล่าผู้เคราะห์ร้ายต้องนั่งอยู่บริเวณห้องกิจการนักเรียน(ห้องฝ่ายปกครอง) ตลอดทั้งวันเพื่อรอพบหัวหน้าระดับเพื่อให้ลงชื่อในเอกสารสารภาพผิด
เหตุการณ์ล่วงเลยมาจนถึงเวลาเลิกเรียนแต่ก็ยังหาข้อสรุปมิได้ว่าจะจบลงเช่นไร หากได้เด็คคืนมาแต่กลับต้องมีแพะรับบาปต่อไปเล่า เราจะทำอย่างไร? เพื่อไม่ให้มีใครต้องมารับเรื่องราวแบบนี้อีก และโดยที่เรานั้นเองก็ปลอดภัยด้วย ก็จบลงตรงนี้นะครับ ผมพยายามตัดส่วนรายละเอียดเช่น ฉากบุ๊คร้องไห้ คำพูดที่เหมือนเยาะเย้ย และอื่นๆออกไปนะคับ
ปล.ถ้าอ้างถึงผมผมก็ไม่ได้ว่าไรหรอกนะ อย่างที่ได้บอกกันไปแล้วที่โรงเรียนว่าพวกเราก็เพื่อนกัน ถ้าเล่นก็เล่นด้วยกันเลิกก็ด้วยกัน
ปลล. รองผอ.ท่านไม่เพียงแต่ต่อต้านการ์ดเกมส์เท่านั้น อุปกรณ์กีฬาต่างๆท่านก็ไม่ให้นำมาหากไม่มีเรียนวิชานั้นๆและหากไม่ได้ใช้กระเป๋าที่ทางโรงเรียนผลิตใส่อุปกรณ์นั้นๆ เช่น นำแร็คเก็ตเทนนิสมาซึ่งก็ทราบดีว่ามันมีขนาดใหญ่ และไม่สามารถใส่ลงในกระเป๋านักเรียนได้ ก็อาจจะถูกหักคะแนนความประพฤติ 5 คะแนนได้(มีในกฏของโรงเรียนว่าห้ามนำอุปกรณ์กีฬามาโรงเรียนแต่นี่มันเพียงแตกต่างในกรณีไปเล็กน้อย) (คะแนนนี่ทุกคนมีเต็ม100 หากลดลงไปเหลือ60ก็จะถูกเรียกผู้ปกครอง 20ก็จะถูกเชิญออกจากโรงเรียน หากค่าคะแนนผิดขออภัยคับไม่ค่อยอยุ่ในกฏโรงเรียน)
---- เพื่อนคือผู้ร่วมทุกข์และสุขด้วยกันหากไม่แล้วก็ไม่อาจนับว่าเป็นเพื่อน ----
คนบางคนเวลาเค้ามีอำนาจ แล้วเค้าจะหลงตัวเอง คิดว่าตัวเอง คิดว่าตัวเองทำอะไรก้อได้ อย่าไปยอมครับ มันไม่ได้มีเหตุผลอะไรเลย การที่เค้าอ้างว่าเค้าโทรศัพท์ไปถามกระทรวง เค้าอาจจะบอกว่า "เด็ก เล่นไพ่" ก้อเป็นได้นะครับ ถ้าจะห้ามแม้แต่อุปกรณ์กีฬานี่ก้อไม่รู้จะร้องเพลงอะไรดีแล้วล่ะครับ พวกเนี้ย ดีแต่ใส่เสื้อผ้าไหม ปลูกผักชีไปวัน ๆ เท่านั้นเอง คนเล่นการ์ดเค้าย่อมรู้งบประมาณตัวเองดีล่ะครับ ไม่มีใครเค้าไปบังคับพ่อแม่ไถเอาเงินหรอก รวมพลังมหาชนครับ ทำเรื่องไปเลย เสนอหาคนที่ใหญ่กว่าเค้า ( เขตการศึกษาเลย ) ว่า เค้าไม่มีความเหมาะสมในการเป็นผู้บริหารโรงเรียน ไม่มีวิจารณญาณในการจัดการปัญหา ถึงเค้าจะเอาเหตุผลว่าการเล่นการ์ดเกมทำให้เปลืองเงิน เค้าควรจะทำตามระเบียบ( ที่ควรจะเป็น ) ก่อนนั่นก้อคือ ตักเตือนด้วยวาจา และการยึดอุปกรณ์กีฬานี่ยิ่งไร้สาระเข้าไปใหญ่ ติงต๊อง idiot อย่างแรงเลย อย่าปล่อยให้คนแบบนี้เป็นแม่พิมพ์ของชาติเลยครับ วงการครูจะได้ไม่เสื่อมเสีย และแปดเปื้อนเพราะคนแบบนี้ โอ๊ย อ่านแล้วอารมณ์เสียอย่างแรง
ขอแสดงความเห็นอกเห็นใจ และเป็นกำลังใจให้คุณบุ๊คมาที่นี้ด้วยนะครับ คนคนหนึ่งที่น่าจะรุ้ว่าคือใคร

	Author	Topic: รวมเรื่องการต่อสู้เพื่อความยุติธรรมของคน SMN (Read 6536 times)
0 Members and 5 Guests are viewing this topic.