ในทันทีทันใดนั้น ซาดินก็ชักซาลามันเดอล่าตรงเข้าหาโรน่าทันที โรน่ารีบตวัดปลายหอกปัดป้องกระบองของซาดินพลางชักเปกาซัสคู่ใจหมุนอ้อมหลบอย่างรวดเร็ว บรรดาอัศวินเปกาซัสที่บินโฉบอยู่โดยรอบพยายามหาจังหวะเข้าจู่โจมซาดินอย่างเต็มกำลัง แต่ทว่าซาดินกลับใช้ซาลามันเดอล่าพ่นเปลวเพลิงขับไล่ไม่ยอมให้ใครเข้ามาใกล้ได้เลย แล้วการต่อสู้ระหว่างกษัตริย์ซาดินแห่งซาโลมและโรน่าแม่ทัพเปกาซัสแห่งฟีเลเซียจึงเริ่มขึ้น โรน่าซึ่งแม้พละกำลังจะเทียบเท่าซาดินไม่ได้เลย แต่ก็อาศัยความปราดเปรียวว่องไวกว่าคอยพุ่งโฉบเข้าจู่โจม ในขณะที่ซาดินแทบจะไม่เป็นฝ่ายบุกเอาเสียเลยเพียงแต่คอยตั้งรับการจู่โจมในแต่ละครั้งเท่านั้น ความว่องไวของโรน่าดูจะทำให้ซาดินเกือบเพลี่ยงพล้ำและเปิดช่องให้แม่เสือสาวสามารถเข้าโจมตีในระยะประชิดอยู่หลายครั้ง แต่แล้วซาดินก็กลับสามารถรับการโจมตีได้ทุกครั้งเช่นกัน
จอมทัพ ชาร์ล คลาแรนซ์ ผู้ซึ่งจับตาดูการประมือของทั้งสองอยู่ตั้งแต่ต้นกลับมองการต่อสู้ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด คิ้วขมวดแน่น แววตาเต็มไปด้วยความฉงน อากัปกริยาทั้งท่วงท่าในการออกอาวุธในแต่ละครั้งของกษัตริย์เถื่อนผู้นี้ดูช่างไม่ต่างกับนักล่าที่กำลังสนุกสนานกับการหยอกล้อเหยื่อของตน
S
ภายในเมืองเอรีมเวลานี้ทุกฝ่ายต่างก็กำลังสาละวนอยู่กับการพยาบาลทหารที่บาดเจ็บ และเร่งซ่อมแซมเมืองเป็นการด่วน ทุกคนดูจะวุ่นวายและไม่มีเวลาหยุดพูดคุยเรื่องไร้สาระหรือแม้จะพักมือจากหน้าที่การงานของตน ชาวฟีเลเซียมีลักษณะโดดเด่นที่ดีอีกอย่างก็คือพวกเขาจะฟื้นฟูบ้านเมืองได้เร็วเพราะพวกเขาไม่ยอมให้เวลาเสียไปโดยเปล่าประโยชน์ ทั้งหญิงและชายจะแบ่งหน้าที่กันอย่างเป็นระบบและลงมือปฏิบัติทันทีที่ได้รับมอบหมายงาน
ขณะที่ซิกมันต์ออกตรวจงานต่างๆภายในเมืองเรียบร้อยแล้ว และกำลังขี่ม้ากลับเข้าวังที่ประทับ มหาดเล็กนายหนึ่งก็รีบวิ่งเข้ามารายงาน
ฝ่าบาท หน่วยค้นหาแจ้งว่ายังไม่พบซากของแม่ทัพฝ่ายซาโลมเลยพ่ะย่ะค่ะ
สั่งค้นหาต่อไป ต่อให้ต้องพลิกสนามรบก็ต้องหาให้เจอ ซิกมันต์ ขมวดคิ้วเข้าหากัน สั่งเสียงเฉียบทันที ก่อนจะชักม้าบ่ายหน้าเข้าที่พัก
ฝ่าบาท มหาดเล็กร้องทัดทาน ซึ่งทำให้ซิกมันต์ต้องชักม้าหยุดและหันมามองอย่างสงสัย
หน่วยสอดแนมจากเมืองวอลเนียมาขอเข้าเฝ้าเพื่อแจ้งข่าวด่วนพ่ะย่ะค่ะ
เขาอยู่ที่ไหน ซิกมันต์ถามอย่างรวดเร็ว แม้ความประหวั่นจะเริ่มก่อตัวขึ้นในใจ
รออยู่ที่ท้องพระโรงแล้วพ่ะย่ะค่ะ
ได้ฟังเพียงเท่านั้นซิกมันต์ก็รีบควบม้ามุ่งหน้ากลับเข้าปราสาททันที
เมื่อกษัตริย์ซิกมันต์เสด็จไปถึงท้องพระโรงก็ได้พบว่าบรรดาแม่ทัพระดับสูงอยู่กันพร้อมหน้าแล้ว ทุกคนล้วนอยู่ในอาการเคร่งเครียด
เกิดอะไรขึ้น ซิกมันต์ถามขณะที่หย่อนตัวลงบนบัลลังก์
ทูลฝ่าบาท เวลานี้กองทัพผีนรกครึ่งแสน พร้อมทั้งฝูงมังกรไฟนับพันตัว และทหารซาโลมอีกเกือบแสน กำลังยาตราทัพเข้าประชิดเมืองวอลเนียแล้วพ่ะย่ะค่ะ
ซิกมันต์รู้สึกเย็นวาบไปทั่วร่างพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ ดวงเนตรเบิกกว้างขึ้น แววแห่งความตื่นตระหนกฉายชัดก่อนที่จะรีบเก็บซ่อนความรู้สึกนั้นไปอย่างรวดเร็ว
ทำไมถึงเพิ่งแจ้งข่าว? ซิกมันต์เอ่ยออกมาในที่สุด
ท่านบิชอปส่งคนเดินสารมาสามครั้งแล้วพ่ะย่ะค่ะ แต่ทุกคนล้วนเงียบหาย คาดว่าคงโดนกำจัดระหว่างเดินทางมาที่นี่ ข้าพระองค์ใช้เส้นทางอ้อมเมืองมาทางทิศใต้จึงสามารถมาแจ้งข่าวแก่พระองค์สำเร็จ ตอนที่ข้าพระองค์ออกเดินทาง กองทัพซาโลมก็ยกทัพมาเกือบประชิดเมืองแล้ว ไม่รู้ว่าตอนนี้จะเป็นอย่างไรบ้าง
สั่งการลงไป ทัพนก และทัพมังกรทั้งหมด จงเร่งยกทัพไปช่วยเมืองวอลเนียเดี๋ยวนี้ ซิกมันต์ประกาศก้อง
ขอประทานอภัยฝ่าบาท แม่ทัพมังกรเอ่ยขึ้น ข้าพระองค์เห็นว่าเราไม่สามารถยกทัพไปได้ทั้งหมด เพราะเวลานี้เป็นที่แน่นอนแล้วว่าเราไม่พบศพของแม่ทัพซาโลม มีเพียงแค่ซากมังกรดำที่ถูกตัดหัวขาดเท่านั้น ดังนั้นหากคิดในแง่ดี พวกทหารซาโลมคงจะนำศพแม่ทัพของตนกลับไปด้วย แต่หากในแง่ร้ายละก็ แม่ทัพทมิฬยังมีชีวิตอยู่และอาจกำลังหาโอกาสโจมตีครั้งใหม่ ดังนั้นจึงสมควรอย่างยิ่งที่เราจะต้องแบ่งกำลังไปเพียงบางส่วนเท่านั้น มิฉะนั้นกำลังพลทางนี้อาจจะไม่เพียงพอพ่ะย่ะค่ะ
ซิกมันต์ทุบที่วางแขนอย่างแรง มือกำแน่นจนเส้นเลือดปรากฏขึ้นชัดเจน ทำไมซาโลมจึงโจมตีเมืองวอลเนีย เมืองนี้ไม่มีความสำคัญใดๆในทางการเมืองหรือเป็นจุดยุทธศาสตร์ที่สำคัญของอาณาจักรแม้แต่น้อยมีแต่สถานที่สำคัญทางศาสนาเท่านั้น ทั้งยังไม่ใช่เมืองที่จะเอื้อประโยชน์ต่อการรุกเข้าเมืองหลวงเลยเมื่อเทียบกับเมืองอื่นๆที่กองทัพฟีเลเซียวางกำลังไว้ หากแต่การบุกเมืองวอลเนียนั้นเปรียบเสมือนการโจมตีหัวใจของฟีเลเซียเพราะเป็นเมืองสำคัญทางศาสนา ดังนั้นจึงทั้งน่าตกใจและน่าประหลาดใจไม่ใช่น้อยที่ซาโลมยกทัพใหญ่ไปที่เมืองวอลเนีย ซิกมันต์คำรามเสียงกร้าวด้วยความขุ่นเคือง
ข้าน่าจะฆ่าแม่ทัพนั่นได้สำเร็จแล้ว ถ้าไม่ใช่เพราะไอ้มังกรสารเลวนั่นมาทำให้ข้าเสียจังหวะ และต้องหันไปบั่นคอมันแทน กษัตริย์แห่งสายลมขมวดคิ้วแน่น สีหน้าครุ่นคิดอย่างหนัก ความลำบากใจหนักอึ้งอยู่เต็มอกด้วยว่าการตัดสินใจของเขาจะชี้เป็นชี้ตายให้แก่เมืองอีกหลายเมืองในอาณาจักรทีเดียว ซิกมันต์กล่าวแก่คนนำสารเจ้าไปพักผ่อนได้ มหาดเล็กจะจัดที่พักให้เจ้าเอง เมื่อข้าหารือกับแม่ทัพทั้งหลายแล้วจะเร่งแบ่งกำลังพลและส่งไปช่วยเหลือทันที
