ท่านโชคดีกว่าหลายคนในโลก

[tarid]

ถ้าท่านตื่นขึ้นในตอนเช้าและมีสุขภาพดีไม่เจ็บป่วยถือว่า    ท่านโชคดีกว่าคนอีกเป็นล้านที่ไม่มีชีวิตรอดผ่านสัปดาห์นี้ไปได้

ถ้าท่านไม่เคยอยู่ในสภาพสงคราม ไม่เคยติดคุก  ไม่เคยถูกทรมาน ไม่เคยอดอยาก ท่านดีกว่าอีก 500 ล้านคนในโลกนี้

ถ้าท่านอยู่ในสภาพที่ไม่ต้องกลัวว่าจะถูกจับทรมาน  ถูกทรมานหรือถูกฆ่า ท่านโชคดีกว่าคนอีก 3,000 ล้านคนในโลกนี้

ถ้าท่านมีอาหารเก็บในตู้เย็น มีเสื้อผ้าให้ใส่  อาศัยอยู่ใน บ้านที่มีหลังคาและมีที่ให้นอนหลับ ท่านร่ำรวยกว่าคนอีก 75% ของโลกนี้

ถ้าท่านมีเงินในธนาคาร มีเงินในกระเป๋า และมีเศษสตางค์ทิ้งไว้ในถ้วยที่ไหนสักแห่ง ท่านเป็น 1 ใน8%ของประชากรที่รวยที่สุดของโลก

ถ้าพ่อแม่ของท่านยังมีชีวิตอยู่ และยังอยู่ด้วยกันถือเป็นเรื่องประเสริฐที่เกิดขึ้นยากมาก แม้แต่ในอเมริกาและแคนาดา

ถ้าท่านได้อ่านข้อความนี้ ถือว่าท่านโชคดี 2 ชั้นที่มีบางคนคิดถึงท่านและนำเรื่องราวเหล่านี้มาให้ท่านอ่าน และเหนือกว่านั้น  ท่านโชคดีกว่าคนอีก 2,000 ล้านคนในโลกนี้ที่อ่านไม่ออกเลย”

ไม่มีที่มาอ้างอิงว่าข้อมูลนี้เป็นสถิติจากหน่วยงานไหน แต่อย่างน้อยเราก็คงยอมรับได้ว่า  ข้อมูลข้างต้นน่าจะไม่หนีจากความจริง และมันบ่งบอกว่าเราเป็นคนหนึ่งที่ได้เปรียบกว่า และโชคดีกว่า
           
 เวลาที่คนเราเริ่มเปรียบเทียบมักมีทางออกอยู่ 2 ทางคือ รู้สึกดี กับรู้สึกแย่ ดีเพราะมีดีกว่าสิ่งที่เปรียบ แย่เพราะรู้สึกเลวร้าย และย่อหย่อน ไปกว่าสิ่งที่เปรียบโชคดีอาจมีคำว่าโชคร้ายบ้างในบางวัน  เพียงแต่ว่าเราจะเข้าใจ แต่ละฉากชีวิตอย่างไร

credit: เอามาจากคนอื่นอีกทีครับ

[abeabeabe]

รู้อยู่แล้วว่าโชคดี เพราะอ่านข่าวแต่ละทีแล้วเห็นข่าว สงคราม middle east หรือ รัฐบาลเผด็จการ แล้วรู้สึกว่าโชคดีที่ไม่เกิดที่ประเทศนั้น

แต่ก็ยังอยากรวยกว่านี้อยู่ดีเเหละ ถ้ามีเงืนเยอะแบบ Bill Gate ก็คงดี ชีวิตก็ดีขึ้น

[Keitaro, Geo Professer]

พวกเราจะโชคดีกว่านี้  ถ้าการเมืองไทย มันไม่เน่าแฟะ อย่างนี้

[zophos]

พวกเราจะโชคดีกว่านี้  ถ้าการเมืองไทย มันไม่เน่าแฟะ อย่างนี้

  เห็นด้วยนะ เคยดูอเมริกาตอนมันหาเสียงน่ะ
ด่ากันแรงมากๆๆ
แต่พอเลือกตั้งเสร็จดูมันช่วยกันทำงานมากกว่ามากัดกันอ่ะ

[Hanuman & The Poseidon No.17]

ถ้าคิดว่าโชคดีกว่าคนอื่นแล้วพอแล้ว ไม่ต้องพัฒนาตนเองขึ้นไปอีก เออมีแค่นี้พอแล้ว มันก็ไม่ดี

คนเราย่อมต้องการไขว่คว้าหาสิ่งที่ดีขึ้นเพื่อชีวิตตนเอง แต่ทั้งนี้ต้องรู้จักความพอดีและข้อจำกัดของตนเองด้วย

ไม่ทำอะไรเกินตัว แต่ไม่หยุดการพัฒนา และใช้จ่ายอย่างมีสติ เดินตามหลักปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงของในหลวง