"Last War Destroy of Terra"ฟิคเรื่องแรกนะครับ

[Greed]

*หมายเหตุ
ฟิคเรื่องนี้เป็นเรื่องที่แต่งขึ้นเองเนื้อหาบางอย่างอาจผิดเพี้ยนไปจากความเป็นจริงของโลกซัมมันเนอร์ไปหลายส่วนต้องขอโทษอย่างสูงถ้าหากเนื้อเรื่องผิดเพี้ยนจนทำใจยอมรับไม่ได้ถ้าใครเห็นแล้วคิดว่าปล่อยไว้ไม่ได้ช่วยคอมเม้นมาบอกด้วยเพื่อจะได้เป็นหนทางในการปรับปรุงเพื่อความต้องการของผู้ที่เข้ามาชมทุกคนและต้องขอโทษคุณLittle angleถ้าหากเนื้อความบางส่วนอาจไปชนกับของคุณได้ผมก็ต้องกราบขอโทษมานะที่นี้ด้วย
______________________________________________________________________________

บทนำเรื่อง

ทุกสรรพสิ่งต่างมีชะตาที่สามารถกำหนดหนทางของการดำเนินไปด้วยตัวเองได้ถ้าหากว่าไม่มีสิ่งใดไปกระทบหรือก่อความผิดแปลกไปก็ไม่มีทางที่สิ่งนั้นจะหลงทางไปยังหนทางที่ผิดพลาดได้แต่น่าแปลกที่มนุษย์นั้นกลับเป็นสิ่งมีชีวิตที่ชอบออกลู่ทางแห่งความดีงามและความบริสุทธิ์ไปยังหนทางแห่งความต้องการของตัวเองโดยไม่ฟังทั้งคำเตือนที่จะชักนำสู่ทางที่ถูกต้องแต่กลับทำตามความต้องการของใจตัวเองที่โหยหา  ผู้ที่มีหน้าที่ชักนำพาพวกเค้าเหล่านั้นเรียกตัวเองว่า"SIN"ซึ่งพวกเค้านั้นเป็นสิ่งที่ไม่อาจสามารถมองเห็นตัวตนที่แท้จริงได้ว่ากันว่าที่อาศัยของพวกนั้นที่ดีที่สุดคือจิตใจของมนุษย์ที่เป็นสิ่งเปราะบางขอมีเพียงอะไรมากระบทจิตใจเหล่านั้นก็สามารถถูกบงการได้ง่ายราวกับการใช้มือหยิบจับแต่ความต้องการของพวกSINนั้นแม้แต่พระผู้เป็นเจ้าก็มิอาจมาล่วงรู้ได้แต่พระองค์ก็มิอาจดูดายทอดทิ้งมนุษย์เหล่านั้นให้ตกลงสู่หนทางแห่งความมืดนิรันด์ได้แต่พระองค์ก็ทำได้เพียงส่งคำสอนของพระองค์มาให้มนุษย์ได้รู้และสำนึกด้วยตัวเองเท่านั้นแต่แล้วในที่สุดจิตใจของมนุษย์ก็ได้ถูกชำระล้างลงไปแต่สิ่งที่พวกSinได้เหลือไว้ให้นั้นกลับเป็นเหมือนเมล็ดที่ถูกซ่อนตราตรึงใว้ในใจของมนุษย์ที่ไม่สามารถถูกชำระทิ้งไปพร้อมกับพวกSINนั้นได้และสิ่งเหล่านั้นพร้อมที่จะงอกออกมาเพื่อสานความต้องการของเหล่าSINนั้นต่อไป

*เนื้อเรื่องนั้นผมจะขอเริ่มตั้งแต่พรุ่งนี้เป็นต้นไปเลยนะครับวันนี้ผมคงได้แค่เริ่มเรื่องไปเล็กน้อยแค่นี้ต้องขอโทษทุกคนอย่างมากนะครับที่จะขอเริ่มตอนในวันพรุ่งนี้

[Nihil]

ดีครับ อิงจาก Terra Impression มาดัดแปลงด้วย ชอบ ชอบ แต่งต่อมาอีกนะครับ  ;D

[Greed]

ตอนที่1
จุดเกิดที่เริ่มต้น

ในค่ำคืนที่ดวงจันทร์สาดแสงนวลเต็มดวงท่ามกลางท้องฟ้าในยามรัตติกาลที่พื้นอาณาจักรซาโลมที่มีอาณาบริเวณกว้างขวางแต่ตอนนี้พื้นที่ทั้งหมดในเมอริเซียไม่มีอาณาบริเวณอีกต่อไปแล้วตั้งแต่ที่อาณาจักรใหญ่ทั้ง4อันได้แก่แอนดิซอง ฟูดินัน แฟริเซีย และซาโลมได้ทำสัญญาเป็นมิตรกันรวมอาณาจักรทั้ง4เป็น1เดียวโดยต่างพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันนับว่าเป็นยุคเวลาที่เรียกว่ายุคแห่งความสงบสุขอย่างแท้จริง

ตึกๆ

ภายใต้พื้นทะเลทรายที่อากาศนั้นหนาวเย็นผิดลักษณะกับเมื่อยามกลางวันลิบลับได้มีบุรุษคนหนึ่งที่ตัวนั้นได้คลุมตัวไปด้วยผ้าคลุมเก่าๆสีน้ำตาลเข้มหมวกทรงสูงที่พอปิดหน้าปิดตาซ่อนใบหน้าที่ไม่อาจเห็นได้ข้างหลังบุรุษผู้นั้นมีอีกคนนึงตามหลังมาอย่างติดๆกันซึ่งผู้ที่ติดตามมาด้วยนั้นก็ซ่อนร่างอยู่ในผ้าคลุมสีเทาเข้มที่คลุมหัวจรดเท้าจนไม่สามารถแยกได้ว่าเป็นหญิงหรือชาย

ก้องกิ้กๆ

บริเวณเท้าของบุรุษทั้ง2นั้นมีเหล่าตุ้กตาตัวน้อยที่ถือทั้งปังตอและถือค้อน(Assasin doll  Murderous doll)วิ่งวนล้อมรอบอย่างวกวนไปมาน่าเวียนหัวน่ารำคาญแต่บรุษทั้ง2นั้นกลับไม่แสดงอาการรู้สึกรำคาญพวกตุ๊กตาเหล่านี้เลยกลับท่าทางเหมือนกับรู้สึกบันเทิงเหมือนกับดูการเต้นแบบง่ายๆ

ในขณะที่บุรุษลึกลับนั้นเดินท่ามกลางทะเลทรายที่หนาวเหน็บก็ได้มีแสงคบเพลิงที่วิ่งมาเป็นทางอยู่เบื้องหน้าคบเพลิงเหล่านั้นไม่ใช้อะไรแต่เป็นเหล่าทหารซาโลมขี่นกขนาดใหญ่(Salom Rider)ที่กำลังออกตรวจพื้นที่ตามคำสั่งของซาดีน1ใน4กษัตริย์ของเมอริเซียที่ปกครองพื้นที่ทะเลทรายทั้งหมดจนจบถึงทางตอนเหนือ

"อูยยย...หนาวชะมัดเวลาอย่างนี้ทำไมพวกเราถึงต้องโดนจับมาทำหน้าที่เฝ้าถ้ำบ้าๆแบบนี้ด้วยนะไม่เข้าใจเลย"

"เอาแต่บ่นอยู่นั้นแหละตอนกลางวันก็บ่นร้อนตับจะแตกพอมาตอนกลางคืนก็บอกว่าหนาวจะเป็นจะตายถ้าอยากร้อนงั้นก็ไม่ต้องทำหน้าที่ก็ได้แล้วชั้นจะไปรายงานเรื่องนี้ให้ท่านซาดีนทราบรับรองเจ้าได้รับความร้อนจากพระนางเนริมอร์จนพอใจแน่"คำพูดของทหารซาโลมอีกนายนึงทำให้ทหารที่บ่นตอนแรกถึงกับขนลุกซู่จนตัวสั่นที่ไม่ใช่เพราะความหนาวแต่เป็นเพราะความหวาดกลัวในตัวราชินีของอาณาจักรแห่งนี้

"ว่าแต่ว่าเถอะข้าล่ะอิจฉาท่านซาดีนซะจริงๆเวลานี้น่ะพวกท่านทั้ง3(ซาดีน เนริมอร์ อิสฮาน)กลับได้รับเชิญไปงานเลี้ยงสานสายสัมพันธ์ของอาณาจักรทั้ง4ที่แอนดิซองแต่พวกเรากลับต้องมาวิ่งตรวจตราพื้นที่แบบนี้ทุกปีเลย"

"นี่เจ้าพูดอะไรออกมากันแน่รู้มั้ยว่านี่เป็นเกียรติขนาดใหนเพราะสถานที่แห่งนี้ท่านซาดีนเป็นผู้ออกคำสั่งโดยตรงให้พวกเรามาเฝ้าในอาณาบริเวณที่นี้ได้ปกติจะมีแต่มือสังหารซาโลม(Salom Headman)ที่มีระดับสูงกว่าพวกเราหลายขุมแต่พวกเรายังได้รับโอกาสที่น้อยคนนักจะได้มีเจ้าไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องที่เยี่ยมยอดบ้างเลยรึไงกัน"ทหารขี่นกคนนึงพูดท้วงด้วยน้ำเสียงดังก้องไปทั่ว

"เจ้านี่ช่างภักดีต่อท่านซาดีนมากเลยนะแต่คิดดูสิไองานที่ต้องให้มือสังหารซาโลมทำเป็นประจำแต่คราวนี้กลัวมาให้วพกเราทำแทนนั้นมันน่าสงสัยอยู่นะ"

"นี้เจ้าคิดบังอาจสงสัยกษัตริย์แห่งซาโลมเชียวรึนี่รึว่าเจ้าคิดจะเป็นกบฏต่อราชบัลลังกันแน่?"ชายอีกคนที่เข้ามาแทรกการพูดของทั้ง2พูดด้วยน้ำเสียงที่ออกแนวตลกๆไม่ค่อยสร้างความน่าหวาดระแวงซักเท่าไหร่

"เดี๋ยวก่อนดูตรงนั้นสิ"ทหารขี่นกยักษ์นายนึงพูดและชี้ไปทางบุรุษในผ้าคลุมที่ขาดฝ่อนเป็นแนวยาว

"ท่าทางของคนๆนั้นดูแปลกตามากแต่งตัวก็แปลกๆถึงอากาศจะหนาวยังไงการห่มผ้าคลุมด้วยผ้าคุลมเก่าๆขาดๆแบบนั้นก็พิลึกอยู่ดี"

"คงเป็นประเภทขอทานแบบแต่งตัวน่าสงสารไปขอชาวบ้านเค้ากินละมั้ง"

"ยิ่งไปกว่านั้นดูที่เท้าของเจ้าคนนั้นสิ"ทหารนายนึงชี้ไปที่เหล่าตุ๊กตาที่วิ่งวนรอบๆ

"เจ้าพวกนั้นมันน่าจะเป็นตุ๊กตานักฆ่าทั้งหลายที่เป็นสมุนของเจ้าอาชญากรลึกลับที่สร้างความหวาดหวั่นให้กับอาณาจักรในขณะนี้ก็ได้"

"เจ้าพูดถึงเรื่องอะไรกัน?"

"เจ้าไม่รู้รึไงว่ากันว่าตอนนี้มีเรื่องราวที่น่าอกสั่นขวัญหายเกิดขึ้นในทวีปนี้อยู่เกี่ยวข้องกับนักฆ่าที่ใช้พวกเจ้สตุ๊กตาตัวเล็กๆเหล่านั้นจัดการสังหารผู้คนจำนวนมากไม่ว่าทั้งแอนดิซอง แฟริเซียแม้แต่ฟูดินันก็ยังโดนไปแล้วแถมจำนวนผู้คนที่มันสังหารไปนั้นได้ยินว่ามีมากถึง675ศพจำนวนนี้ทำให้มันมีค่าหัวสูงลิบลิ่วฟ้า"

"งั้นถ้าพวกเราสามารถจัดการเจ้านั้นได้การเลื่อนตำแหน่งก็ไม่ไกลเกินเอื้อมน่ะสิดีล่ะ"ทหารซาโลมนายหนึ่งจับหอกไว้แน่นและควบนกยักษ์พุ่งตรงปี่เข้าไปหาบุรุษลึกลับนั้น

"อ้ากกกก!!!!!"ทหารซาโลมที่บุกตะลุยร้องเสียงดังสนั่นพร้อมทิ้งร่างลงร่วงกับพื้นโดยที่ภายตรงหน้าสร้างความอกสั่งขวัญหายให้ทหารซาโลมอีกกว่า200นายที่ดูภาพตรงหน้าเพราะมือของบุรุษลึกลับนั้นถือหัวของทหารซาโลมที่ชุ่มโชกเลือดคนเมื่อกี้ที่ตอนนี้หัวหลุดออกจากกาย

"แกบังอาจสังหารทหารซาโลมพวกเราบุกเข้าไปฆ่ามันเลย"ทหารนายนึงพูดขึ้นพร้อมควงหอกวิ่งควบไปพร้อมทหารหลายร้อยนายที่วิ่งตามกันไป

เหล่าตุ๊กตานั้นก็กระโดดใช้ปังตอของตัวเองฟันกระชากหัวของทหารซาโลมไปได้จำนวนมากและเหล่าตุ้กตาที่ถือค้อนยิ่งน่ากลัวกว่าเพราะพวกนั้นใช้น้อตตอกเข้าที่หัวและงัดเอากระโหลกของทหารหลุดมาทั้งท่อน
จนทหารซาโลทเริ่มๆล้มตายไปทีละนายจนหมดสิ้น

"895...896...อีก4อัน"

บุรุษลึกลับนับเหล่าหัวของทหารซาโลมทั้งหัวและกระโหลกที่หลุดออกมาที่ชุ่มโชกไปด้วยโลหิตสีแดง

[Nihil]

ซาโลม = Zalom ใช้ตัว Z นะครับ
และ ฟีเลเซีย = Felasia นะครับ


ตรง 2 ตุ๊กตา A & M วิ่งวนรอบนี้ขำแฮะ

[Greed]

วันนี้แต่งได้แค่แปปเดียวนะครับเพราะมีงานอื่นต้องทำ

ตอนที่2
กระโหลก900อัน

"เจ้านาย....ข้าว่าท่านไม่น่าเสียเวลามาทำเรื่องไร้สาระแบบนี้นี่....แค่หัวของสิ่งมีชีวิต900อันตัวข้านั้นไปหามาให้ท่านเองก็ได้นี่"ผู้ติดตามข้างหลังออกขอรับหน้าที่แทนระหว่างที่บุรุษชุดดำกำลังเก็บหัวกระโหลกทหารซาโลมที่พึ่งจัดการไปด้วยเสียแข็งไม่แหบทื่อหรือใสแต่อย่างใด

"...."สายตาที่เปล่งแสงใต้ผ้าคลุมดำสนิทส่งไปเป็นเหมือนคำตอบให้ผู้ติดตามข้างหลังรู้เองโดยที่บุรุษผู้นี้ไม่ต้องพูดปริปากซักคำนึง

"...."บุรุษปริศนาไม่พูดอะไรพร้อมยื่นถุงที่ใส่หัวกระโหลกจำนวนมากให้ผู้ติดตามและกระหยิ่มยิ้มโดยที่มองไปที่ซากศพกองทหารซาโลมที่ต่างนอนล้มตายหัวขาดกระจุยเลือดเจิ่งนองจนพื้นทรายสีเทากลายเป็นสีแดงดำเพราะความมืดในยามค่ำคืนพร้อมก้าวเท้าเดินต่อโดยเหล่าตุ้กตาตัวน้อยต่างทยอยเดินตามกันไป

ภูเขาไฟแห่งนึงแถวแคว้นลาซาล

ก้าซซซ
เหล่ามังกรซาลามันเดอร่าขนาดใหญ่ที่นับว่าเป็นสิ่งมีชีวิตที่อันตรายและร้ายกาจเป็นอันดับต้นๆของทวีปต่างส่งเสียงกรีดร้องดังลั่นแต่เหล่าทหารที่คอยนั่งคุมกลับไม่รู้สึกหวาดระแวงหรือหวาดกลัวอะไรกับเจ้ามังกรตัวยักษ์ตัวนี้เลยเพราะพวกเค้าเหล่านี้ต่างต้องเจอกับมังกรพวกนี้ทุกวัน

"ฟู่...วันนี้หนาวจริงๆทำไมนะท่านเยฮีซานถึงต้องให้พวกเรามานั่งฝเที่แบบนี้ในเวลาอากาศหนาวๆแบบนี้แถมยังต้องมาคอยฟังเสียงที่น่าปวดหัวของเจ้ากิ้งก่ายักษ์แบบนี้ด้วย"เหล่ามือสังหารซาโลมที่นั่งเฝ้าหน้าถ้ำประมาณ2-3นายบ่นเปรยต่อเนื่องถึงอากาศที่หนาวและอาการของมังกรยักษ์ที่อาจช้อตได้ตลอด

"เฮ้พวกเจ้ามาดูนี่สิ"มือสังหารเรียกเพื่อนทั้ง2ที่นั่งผิงไฟอยู่ให้เข้ามาหาทั้ง2ต่างเดินเข้าไปหากุมมือสั่นไปพร้อมๆกัน

"การติดต่อจากเหล่าทหารซาโลมที่ให้ไปเดินยามหายไปน่ะ"

"เจ้าพวกนั้นสงสัยโดดทำงานไปนั่งดวดเหล้ากันหมดแล้วมั้ง"

"ไม่หรอกน่าถึงยังไงถ้าขาดการติดต่อเจ้ามังกรน้อย(Ash Dragon)มันก็จะมาส่งข่าวให้ถ้าเจ้าพวกนั้นมันไปกินเหล้ากัน"

"ที่พวกเจ้าพูดถึงน่ะคือเจ้านี่หรือเปล่า"เสียงแข้งกระด้างดังขึ้นเบาๆทั้ง3ทั้ง3ต่างหันหน้าไปแบทพร้อมกันและมองเห็นซากมังกรตัวแดงตัวเล็กที่นอนตายท้องแยกเป็นผ่าซีก

"เจ้า!!"มือสังหารคนนึงพูดขึ้นพร้อมยกกรงเล็บขนาดใหญ่ขึ้นอย่างรวดเร็ว

"กึก!!"สิ่งมีชีวิตที่พูดเสียงแข็งยื่นมือออกไปหนีบหัวของมือสังหารซาโลมและยืดออกไปใกลจากตัวตนเองและบุรุษปริษนาซึ่งจากสภาพของมือที่เห็นได้ลางๆในความมืดก็พอรู้ได้ว่าไม่ใช้มนุษย์แน่นอน

"แกทำอะไรน่ะปล่อยเพื่อข้านะ"มือสังหารอีกคนวิ่งเข้าไปยกกรงเล็บยักษ์ขึ้นแต่ขณะวิ่งนั้นหัวเขาก็ไร้สติไปโดยสิ้นเชิงและชายที่ดดนเครื่องบีบหัวอยู่นั้นก็หัวแตกกระจายจนแยกตาหูไม่ออก

"ราอัน..มาโอแกบังอาจ!!"มือสังหารคนสุดท้ายที่ตะโกนเรืยกชื่อเพื่อนที่หัวขาดหลุดจากบ่าด้วยฝีมือของตุ้กตาที่ถือมีดพร้อมเอามือขนาดใหญ่ตะบบเข้าแต่ผู้ติดตามกลับใช้มือยาวโคร่งของตนรับไว้ได้สบาย

"เสร็จกัน!!...."มือสังหารคนสุดท้ายพูดจบก็ล้มตัวนอนเพราะโดนตุ้กตาเอาน้อตมาตอกหัวและดึงกระโหลกหลุดออกมาทั้งอันแต่ขณะนั้นมังกรซาลามันเดอร่าที่เห็นเหตุการณ์ก็กระชากเชือกแล้วพ่นเปลวไฟสีแดงส้มใส่เหล่าตุ้กตาที่หลบไม่ทันก็โดนไฟเผานอนแน่นิ่งบางตัวที่หลบทันก็พยายามเข้าไปเอามีดฟันแต่ด้วยขนาดตัวที่ใหญ่โตของซาลามันเดอร่าทำให้มีดและค้อนไม่สามารถทำอันตรายอะไรกับผิวที่เหนียวแข็งของมังกรยักษ์ตัวนี้ได้

"นายท่านระวัง"ผู้ติดตามพูดเสียงดังขึ้นกว่าปกตินิดนึงแต่บุรุษนิรนามก็ใช้มือหยุดฝ่าเท้าของมังกรทีวิ่งบ้าคลั่งกระโจนเข้ามาทับได้ด้วยฝ่ามือเดียว

"..............."บุรุษปริศนาท่องมนตร์เป็นภาษาที่แปลกผิดมนุษย์จนแม้แต่ผู้ติดตามก็ไม่สามารถฟังออกได้ว่าเป็นภาษาอะไร

"ก้าซซซซซซ"มังกรซาลามันเดอร่ากรีดร้องดังลั่นไปทั่งและหน้าผากของมันก็มีเส้นเลือดขอดใหญ่โตไปทั่วทั้งหัวและมังกรยักษ์ก็ค่อยๆทิ่งร่างที่เลือดกระอักออกจากปากจมูกและหูและดิ้นทุรนทุรายอย่างทรมาน

"........"เขาเริ่มท่องมนตร์อีกบทและใต้ท้องสีแดงอ่อนของมังกรยักษ์นั้นก็มีบางสิ่งกระตุกเคลื่อนใหวภายใต้ผิวหนังที่บอบบางผิดกับหนังส่วนหลัง

"ก้าซซซซฮู้มมมมม"มังกรซาลามันเดอร่าร้องกระอักเลือดสีแดงฉานและท้องก็ฉีกขาดออกมาเป็นเหล่าตุ้กตาหลากหลายชนิดหลายแสนตัวที่ต่างทยอยเดินออกมาจากท้องของมังกรยักษ์

"หัวมือสังหารอีก3...และกระโหลกซาลามันเดอร่าอีก1หึหึหึฮ่าๆๆๆๆอีกไม่นานแล้วชาวเมอริเซียเตรียมใจมีความสุขไว้ให้พร้อมเถอะเพราะพวกเจ้าจะได้มีชีวิตนิรันด์ที่ๆข้าจะเตรียมไว้ให้"

[Greed]

หายไปนานเลยครับตอนนี้เลยขอมาต่อก่อนแต่ก็ไม่ค่อยจะยาวซักเท่าไหร่นะครับ

ตอนที่3
จุติเกิดใหม่

ในถ้ำแถวแคว้นลาซาลบุรุษในผ้าคลุมผู้ที่พึ่งสังหารมังกรยักษ์ไปอย่างง่ายดายเหมือนกับเล่น
ของเล่นเดินเข้าไปในถ้ำที่ภายในนั้นทั้งอากาศชื้นและกลิ่นอับของหยดน้ำที่ใหลติ๋งๆตลอดทางถึงความร้อนจากภูเขาไฟจะมากแต่ถ้าเทียบกับความชื้นที่มีอยู่ด้วยยิ่งทำให้อากาศยิ่งไม่น่าอยู่

ผู้ติดตามของบุรุษลึกลับก็เดินตามนายของตัวเองไปติดๆโดยไม่ได้สนใจเหล่าฝูงหนูไฟหรือค้างคาวตัวอ้วนกลมที่บินว่อนไปว่อนมา(Curesd Ahriman)รอบๆหัว

"ในที่สุด"
พอทั้งคู่เดินมาถึงจุดนึงพื้นที่ตรงนั้นๆมีความกว้างกว่าทางเดินที่ผ่านๆมามากมายหลายเท่านั้นและยังมีพื้นที่ๆให้แสงจันทร์จากข้างบนลอดผ่านลงมาได้อีกพื้นที่ตรงนั้นถูกห่อหุ้มด้วยขอบเขตแดนศักดิ์ศิทธ์ที่มีอาคมสีขาวทองกางวางเอาไว้อย่างแน่นหนารอบๆและตรงที่แถบนั้นพวกสัตว์ต่างๆไม่ยอมเข้าไกล้พื้นที่ตรงนั้นเลยซักตัวเดียว


"หึ..แค่อาคมกระจอกๆอย่ามาขวางการใหญ่ของข้อเลย"บุรุษคนนั้นพูดพร้อมเอามือไปฉีกเชือกที่กั้นพื้นที่นั้นอย่างง่ายดายจนแสงสีขาวทองนั้นยิ่งสองแสงสว่างจ้ายิ่งๆขึ้นปรากฎร่างมังกรสีขาวตัวเล็กกว่าซามันเดอร่าเล็กน้อยแต่ก็นับว่าขนาดตัวใหญ่มากๆมีกายสีขาวบริสุทธิ์มีระยางสีเหลืองทองส่องประกายและปีกสีน้ำทะเลเข้ม(Divine Dragon)แค่ขนาดของหัวของมันนั้นก็พอที่จะขย้ำตัวของบุรุษลึกลับได้อย่างสบาย

"แค่มังกรเฝ้าทางอย่าริคิดมาขวางข้าผู้นี้เลย"
บุรุษลึกลับพูดดูถูกพร้อมชี้นิ้วไปที่มังกรกายขาวตรงหน้าแต่มังกรแห่งพระเจ้าที่อยู่ตรงหน้านั้นกลับสงบเสงี่ยมผิดกับขนาดตัวแต่พอไปซักระยะนึงมังกรตัวนั้นกลับมีแสงสีฟ้าอ่อนนวลจากปากและพุ่งตรงไปที่บุรุษลึกลับแต่บุรุษลึกลับก็เบี่ยงตัวหลบทันแต่ขณะที่คิดว่าทั้งนั้นแสงที่ลงพื้นไปกลับวิ่งตามพื้นไปต่อหมายจะปลิดชีวิตของผู้นั้น

"..."บุรุษลึกลับไม่ว่าความอะไรมากเขาวิ่งไปตรงหน้ามังกรแห่งพระเจ้าแล้วมังกรตัวนั้นก็พ่นแสงสีฟ้าใส่เค้าอีกรอบแต่เค้ากลับกระโดดหลบและแสงที่พ่นไปตอนแรกนั้นกลับวิ่งมาโดนมังกรขาวจนชะงักไปครู่นึง

"ฮู้มมมมม"มังกรขาวร้องเสียงดังก้องไปทั่วภูเขาจนบุรุษลึกลับต้องเอามือปิดหูดิ้นไปมาแต่ผู้ติดตามก็ไม่ได้แย่เฉยกลับกระโดดขี่เหนือหัวจับระยางสีทองอร่างเอาไว้แน่นและใช้มือหนีบระยางพวกนั้นจนมังกรขาวสะบัดดิ้นตัวไปมาจนผู้ติดตามร่วงลงมาแต่ก็พลิกตัวลงพื้นได้อย่างปลอดภัย

"พวกเจ้ามาทำหน้าที่กันหน่อยเร็ว"ผู้ติดตามพูดหลังจากนั้นก็มีเหล่าเครื่องจักรพิลึกที่มีขาวเดียวหน้าตาคล้ายเป็ดสีแดง(Bomber Machine)ต่างยืนมาเป็นกระดานตั้งพอมังกรขาวเข้ามาไกล้เครื่องจักรพวกนั้นมีมือยื่นออกมาดึงเอาเหล่าตุ้กตาไปทีละตัวและพวกเครื่องจักรเหล่านั้นต่างรุมยิงกระสุนใส่มังกรขาวอย่างรุนแรงจนควันคุ้งไปทั่ว

"ก้าซซ"มังกรขาวที่ย่างเท้าออกมากลับมีบาดแผลเล็กน้อยแต่ก็อ่อนแรงกว่าตอนแรกอย่างเห็นได้ชัดแต่มันก็เอาเท้าขนาดใหญ่เหยียบย่ำเหล่าหุ่นยนต์ตัวจ้อยหายไปหมดในการเหยียบครั้งเดียว

แปะๆ
เสียงปรบมือจากบุรุษลึกลับทำให้มังกรขาวหันไปมองด้วยสายตาที่ไม่เหมือนตอนแรกที่เป็นมังกรสงบเสงี่ยม

"แกเก่งมากข้าประทับใจจริงๆ...แต่แกก็ขัดขวางข้ามากเกินไปแล้วน่าสงสารจริงๆเก่งกาจแต่กลับไปรับไช้พวกเทพ..จงตายซะ"

บุรุษลึกลับพูดจบก็เสกบอลสีดำแล้วบอลนั้นก็แตกออกเป็นร่างกายของบุรุษที่สวมเสื้อคลุมสีดำหมวดกว้างผ้าคลุมยาวและสวมกำไลขนาดใหญ่ที่แขนนั้นคือผู้ควบคุมวิญญาณมังกร(Dragon Necromancer)

"นายท่าน...ต้องการให้ข้าปราบมันค่าคิดราคาแพงนะท่าน"บุรุษนี้พูดด้วยเสียงเจ้าเล่ห์น่ารังเกียจแต่บุรุษลึกลับก็เอามือกรีดเลือดตัวเองราดลงพื้นเป็นแอ่ง

"เท่านี้คงพอนะ"
ผู้ควบคุมมังกรพยักหน้าและลอยตัวขึ้นฟ้าชูมือขึ้นปรากฏร่างของมังกรตัวเขียวขี้ม้าขนาดใหญ่กว่าตัวของมังกรแสงมากแรงกดดันจากมังกรเขียวโคลน(Lomenian The Dragon of Terror)ตัวนี้ทำให้มังกรขาวเห็นก็ชะงักไปชั่วครู่

"ก้าซซซซซซซ"มังกรตัวเขียวเข้าไปชนมังกรขาวติดชิดกำแพงและใช้เขาอันยาวของมันแทงซ้ำขนมังกรขาวไม่ทันได้รองก็ขาดใจตายลงไปทันที

"ฮู่ม"มังกรเขียวน้ำลายยืดและมีควันออกมาจากรูจรูกทำให้บุรุษลึกลับรู้สึกคลื่นใส้เล็กน้อยแต่ก็ไม่ลืมหันไปก้มหัวขอบคุณให้ผู้ควบคุมมังกร

"วันนี้ก็งานง่ายเหมือนเดิมวันหลังท่านก็ช่วยหางานที่ยากกว่านี้ให้ข้าหน่อยล่ะแล้วมังกรตัวนี้ข้าให้ท่านละกัน"ผู้ควบคุมมังกรพูดจบร่างก็หายไปกลายเป็นควันหมอกสีเขียวแทนแต่พอบุรุษลึกลับหันกลับไปมองที่มังกรขาวก็มีแสงสว่างเหนือมังกรขาวที่มีเลือดชะโลมกายไปเกือบทั้งตัว

"เจ้าบังอาจมากที่มาทำร้ายมังกรแห่งสวรรค์"เสียงบุรุษผู้นึงดังก้องในหัวของบุรุษลึกลับและปรากฎร่างของเทวดาองค์นึงที่มีปีกสีขาวยาวบริสุทธิ์ใส่ชุดเกราะสีทองถือหอกทองยาวอย่างสง่าผ่าเผยมืออีกข้างจับโซ่ที่คล้อคอมังกรกายขาวที่มีปีกมากถึง8ปีกผู้นี้คืออิสราเฟลเทวดาผู้มีพรเหนือมนุษย์ทั่วไปและมีพลังมากกว่ามังกรทั่วเทอรร่า(Israfel The Angle of Dragon)

"ด้วยคำขอพรพระเมตตาของพระเจ้าที่เจ้าทำการปกป้องพื้นที่แห่งนี้มาขอให้เจ้าจงเกิดใหม่เป็นดั่งสมชื่อของเจ้าและเจ้าจงได้พรให้ไม่มีสิ่งอันใดจะมาทำร้ายกายของเจ้าได้ขงเกิดใหม่เป็นมังกรแห่งแสงที่มีพลานุภาพกำจัดศัตรูร้ายด้วยเถิด"

สิ้นคำพูดของเทวดาผู้นี้มังกรขาวที่นอนนิ่งไปแล้วกลับเริ่มขยับตัวและหนังของมันก็ฉีกออกจากกันเกิดร่างเป็นมังกรขาวตัวใหญ่กว่าคอนแรกหลายสิบเท่าดวงตาที่นิ่งเรียนและแสงออร่าที่ห่อหุ้ทร่างของมันทำให้ความมืดในถ่ำมีแสงสว่างไปดั่งเวลาตะวันขึ้นฟ้า

มังกรสวรรค์ที่จุติขึ้นมาจากความตาย(Valvathos The Divine Dragon)พร้อมพลังใหม่ที่พร้อมจะทำลายศัตรูของตัวเองให้ดับดิ้นอยู่ตรงหน้าบุรุษลึกลับถึงกับทำให้มังกรเขียวถอยหลังไปทีละนิดด้วยแรงแห่งแสงสวรรค์

[Nihil]

มังกรเท่ๆได้ออกโรงกันใหญ่  ;D