|
Title: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: Little Lamb, the Little Angel on May 07, 2009, 03:37:56 AM ไม่รู้จริงรึเปล่า.... แต่อ่านแล้วเศร้าใจ T-T
-------------------------------------------------------- :::::::::::::::::::::ข้างสนามฟุตบอลแห่งหนึ่งในจังห วัดเชียงใหม่ ::::::::::::::::::::::อาทิตย์-9 มีนาคม 2551 เวลา 16:30 น. T : อ้าว เฮ๊ย!!! คุณNนี่หว่า เป็นไงมั่งล่ะมิง พ้นเกณฑ์ทหารรึยังเนี่ย N : ยังเลยพี่ เพิ่งกลับจากใต้ T: อ่าวเหรอ เป็นไงมั่งล่ะ ทางใต้ N: โหดดีพี่ ชุดผมรอดกลับมา 49 คน ไปกัน 100 คน ใส่โลงกลับมา 51 คน G: โอ๊วว สาดดด มิงรอดมาได้ไงวะเนี่ย ดวงดีสุด N: เออพี่ ดวงล้วน ๆ เลย เป็นทหารเกณฑ์ไปใต้แล้วรอดกลับมาได้นี่ โดนระเบิดไปซะครึ่ง อีกครึ่งโดนยิง คุณที่ กลับมาได้ 49 เนี่ย พิการไปอีกเป็น 10 นะพี่ โดยมากจะขาขาด T: อ่าวเห้ย อะไรมันจะขนาดนั้นวะ ดูในข่าวก็เห็นเงียบ ๆ ลงไปตั้งเยอะพี่ N: เงียบอะไรพี่ พวกผมลาดตระเวนยิงกับพวกแม่ngเกือบทุกวัน ผมรบในป่า มันไม่มีนักข่าวตามไปทำข่าวอะดิ นักข่าวมันอยู่แต่ในเขตเมืองกะชานเมืองพี่ B : อืม ๆ แล้วจะพ้นเกณฑ์เมื่อไหร่วะเนี่ย N: อีกปีนึงพี่ ตอนนี้เค้าให้กลับมาสั่งเสียทางบ้าน ฮ่าๆ ๆ ๆ เดี๋ยวเดือนพฤษภาไปอีกรอบ G: ยังจะตลกได้นะมืง N : โหยพี่ปลงแล้ว ไปนี่ต้องไปแบบไม่คิดว่าจะรอด ไม่งั้นเครียด นี่เค้าให้กลับมาพักผ่อน แล้วก็ฝึกอีกหน่อย เดี๋ยวก็ลงไปลุยกะพวกแม่ngต่อ ตอนนี้ผมยิงไรเฟิลให้มันโค้งได้แล้วนะพี่ เจ๋งมะ B: แสรดไม่ใช่ลูกบอล จะได้ปั่นให้โค้งได้ N : เฮ๊ยย ได้จริง ๆพี่ เวลายิงต้องกะเวลาตอนที่กระสุนมันอยู่กลางลำกล้องแล้ วส่ายปากกรอก ยิงกลางคืนนี่โค้ง เห็น ๆ เลยพี่ G : เออ เชื่อมืงก็ได้ แล้วหน่วยมืงใช้ปืนอะไรวะ อย่าบอกนะว่า HK N : ไม่อ่ะพี่ หน่วยผมใช้ M16A2 หวังผลได้ประมาณ 100-200 เมตร ผมแม่นนะพี่ แต่อย่างว่า เวลาลุยกันจริง ๆ ไม่ได้เล็งหรอผม้แต่ว่ายิง ๆ ยัด ๆไปแถว ๆ นั้นแหละ ไม่มีใครโผล่หัวขึ้นไปเล็งศูนย์หรอก T : เอาRED DOT ไหม กูมี กูยกให้เลย N: ไม่เอาอ่ะพี่ บอกแล้วว่าไม่ได้เล็ง B: แล้วในชุดลาดตระวนของมืงมีพวก Minimi รึพวก Sniper ไปด้วยรึปล่าววะ N: อ๋อ พวกMinimi จ่าเป็นคนถือ ส่วนพวกSniper มันเดินแยกไปต่างหาก 2 คน ไม่ค่อยได้ยิงเท่าไหร่หรอกพวกนี้ โดยมากถ้าเจอก็แจ้งตำแหน่งกันเฉย ๆ พวกผมเอา M16 เข้าลุยอย่างเดียวเลย นี่เดือนหน้าจะได้ M4 มาใช้แล้ว พานท้ายแบบปรับได้ด้วยนะ T : แล้วกระสุนล่ะวะ เค้าให้กี่นัดอ่ะ N : เท่าที่ขนไหวพี่ แต่พวกผมชอบเอาไปคนละ 5 แมก เผื่อไว้ก่อน ยิงกันจริง ๆ ส่วนใหญ่ก็ 2-3 แมก G : แล้วระเบิดล่ะวะ N : แรก ๆ ก็ 2 ลุกตอนหลังมันบอกงบหมด เหลือคนละลูก T : งบเนี่ยนะหมด เห็นว่างบกลาโหมปีที่แล้วอย่างเยอะ N: เออ ไม่รู้เหมือนกันพี่ มีให้แค่ไหนก็ใช้แค่นั้นแหละ T : แล้วเสื้อเกราะกับหมวกล่ะ เห็นเค้ารับบริจาคกัน มีให้ใส่รึปล่าว N: มีครับ แต่ผมไม่ค่อยใส่กันหรอก เอาตัวเบา ๆ วิ่งเร็ว ๆไว้ก่อน วิ่งช้าแล้วโดน AK ยิงนี่ เกราะไม่มีผลเลยพี่ B: อ้าวมันกันไม่ได้เหรอวะ N: แฉลบ ๆน่ะได้พี่ ถ้าไปโดนตรง ๆ ก็ร่วงล่ะ ใส่หมวกนี่หันซ้ายหันขวายาก มองยาก แล้วเวลายิงก็หนวกหูด้วย มีเด็กพิษณุโลกคนนึงมันใส่ครบทุกอย่าง วิ่งช้า โดนเข้าไปตรงต้นคอ เรียบร้อยครับ แบกกลับได้เลย บางคนก็โดนทะลุหมวก หัวกระจาย B : ไม่โดด ๆ ๆ ๆ เอาวะ T: แสรด ไม่ใช่ Counter strike G: เป็นไงล่ะมืง ก่อนลงไปล่ะเห็นเล่นจังเลย คุณ BATTLE FIELD N: เจอเข้าเองเลย ฮ่า ๆ ๆ ๆ ผมเคยเดินลาดตระเวนไปเจอมันฝึกกันอยู่เลยนะ คุณพวกหัวหน้ามันน่ะ ทหารเก่าของเราทั้งนั้นแหละ พวกรบ พิเศษเลยด้วย มันปีนขึ้นต้นไม้เอาหัวทิ่มดินได้อ่ะ อย่างเทพ มันฝึกเอาไว้ซุ่มรอเราอยู่บนต้นไม้ แต่ไม่มีปัญหา พี่ เอา M79 สอยเอา T: แล้วในมุมมองมืง มันจะสงบเมื่อไหร่วะเนี่ย N: ล้างเผ่าพันธุ์สถานเดียวพี่ ไม่มีทางเลือกแล้ว เลือกเอา จะยกให้มันรึจะ ฆ่าแม่ngให้หมด ออกลูกออกหลานกัน ยั้วเยี้ยเต็มพื้นที่แล้วพี่ ปราบไม่หมดหรอก รอแต่ว่าเมื่อไหร่จะได้ไฟเขียว ถ้าได้ไฟเขียวเราชนะหายห่วง แต่นี่ พวกแม่ng เช้า ๆกรีดยาง สาย ๆฝึก ตกดึกออกมาล่อเราละ มันมีเมียได้ 4 คน พวกนี้มันจะเอาลูกที่เกิดกับเมีย คนแรกมาเรียนในกรุงเทพ ให้เป็นมันสมอง ส่วนลูกที่เกิดกะเมียคนต่อ ๆไปนี่มันให้เข้าปอเนาะ พออายุ13 -14 แบกปืนไหวก็ต้องออกมารบกันแล้ว แล้วมีกฎว่าเรายิงก่อนไม่ได้ด้วยนะพี่ ต้องรอมันยิง เราถึงจะสวนได้ แต่ก็ไม่มีใครเค้าสนกันหรอกพี่ เจอแล้ว คุ้น ๆ หน้า ผมใส่ก่อนล่ะ ยิ่งตอนนี้มันทะลึ่งไปฆ่าเจ้าหน้าที่ป่าไม้ แล้วพวกป่าไม้เค้าถือคติ ประมาณว่า ถ้ามาทำอะไรกับพวกป่าไม้ เหมือนทำร้ายพวกที่เหลือทั้งหมด พวกที่เหลือ เค้าจะเอาคืนให้หนักกว่าเดิมหลายเท่า ป่าไม้นี่อย่างโหดนะพี่ ยิงก่อนถามทีหลัง คว้านท้องแขวนไว้บนต้นไม้หน้าหมุ่บ้านมันเลย แต่ผมว่าก็ดีนะ ปราม ๆเด็ก ๆ มันไว้มั่ง ไม่งั้นมันไม่กลัวหรอก ถ้าจับเป็นแป๊บเดียวเดี๋ยวมันก็ออกมายิงพวกผมใหม่ เด็กบางคนนะ มันโดนลูกหลงระเบิดพวกเดียวกันนั่นแหละ ผมไปช่วยแบกมันวิ่งออกจากพื้นที่ ช่วยทำแผล พอมันลุกได้ มันจะกลับบ้าน แม่ng หันกลับมาชี้หน้าผม แล้วทำท่าเอามือปาดคอ เพื่อนบางคนก็โดนทำท่า เอาปืนเล็งใส่ แต่ไม่เป็นไร ผมจำหน้ามันได้ละ เดี๋ยวลงไปอีกรอบค่อยไปเก็บแม่ng G : เฮ่ย โหดว่ะ N: ไม่โหดหรอกพี่ ไม่งั้นมันยิงพวกเราได้อีกเป็น 10 G : เอาพระพุทธชินราชไหมวะ พี่มีนะ เดี๋ยวถอดให้เลย สร้อยทองไม่ให้นะเว๊ย ฮ่า ๆ ๆ ๆ N: ไม่เอาอ่ะพี่ เก็บไว้เหอะ คนที่มันจะตายผมเห็นแม่ngห้อยทุกอย่าง ทั้งเกราะ ทั้งพระ กระจายหมดพี่ B : แล้วมีสวัสดิการไหมวะ แบบค่าเสี่ยงภัยอะไรประมาณนี้ N : ไม่มีอ่ะพี่ ได้เงินเดือนธรรมดานี่แหละเค้าว่าไม่มีงบ แต่มีประกันชีวิตให้นะ ถ้าตายห่าไปที่บ้านก็ได้แสนนึง ตำรวจดิพี่สบาย สวัสดิการเพียบ รอทหารเคลียร์หมด เข้าไปถ่ายรูปกะนักข่าวอย่างเดียวเลย แล้วก็กลับบ้านนั่งรอยศขึ้น ถ้าไม่ทะลึ่งออกไปไหนดึก ๆ คนเดียวไม่ตายหรอกพี่ T: แล้วถ้าพ้นเกณฑ์มืงจะไปสอบเป็นพวกนายสิบอะไรรึปล่าวว ะ N : ไม่เอาอ่ะพี่ เงินเดือนพอ ๆ กะพนักงาน 7-11 ผมทำงาน 7-11ดีกว่า ไม่ต้องวิ่งหนีลูกปืนและระเบิด พอมันรู้ว่าเราโมฯรถให้กันแรงระเบิดได้ 5 กิโล พวกแม่ng อัดดินมา 15 กิโลเฉย วันนั้นHumvee ที่ผมนั่งพลิกเลยนะพี่ ดีนะ มันพลิกเฉย ๆ เลยยังพอยิงสวนได้ คุณพวกไปกะรถปิคอัพนี่ ลอยอย่างสูง ผมเคยขี่มอเตอร์ไซค์ตามหลัง แม่ngลอยสูงจริง ๆ พี่ ฮ่า ๆ ๆ ๆ T : ตลกเหรอวะเนี่ย N : แต่เดี๋ยวดูตอนพ้นเกณฑ์อีกทีพี่ คิดไว้เยอะไม่ได้ เดี๋ยวอีก 4-5 เดือนถ้าถ้าผมมาเตะบอลกะพวกพี่อีกรอบ ค่อยมาคุยกันเรื่องผมจะทำมาหาแดกอะไรดีกว่า T: เออ ว่ะ ให้รอดเว๊ย G : พระคุ้มครองนะมืง N : ขอบคุณครับพี่ B :เออป่ะ 5 โมงละ เตะบอลดีกว่า นี่เป็นบทสนทนากับรุ่นน้องคนหนึ่งซึ่งเล่นบอลที่สนาม เดียวกันมาหลายปี แต่เค้าติดเกณฑ์ทหารโดยถูกส่งลงไปประจำการ ที่ 3 จังหวัดชายแดน ไม่ รุ้จะแนะนำมันยังไง ไม่รุ้จะช่วยมันยังไง ได้แต่รับรู้และนำมาบอกเล่าให้เพื่อน ๆ ชาวไทยคนอื่น ได้รับรู้ถึงชีวิตทหารเกณฑ์ที่จะถูกส่งไ ปลาดตระเวนถูก ส่งไปตายก่อนเมื่อเกิดเหตุ ตอนคุยกับมันน่ะสนุกสนานครับ แต่ผมเชื่อว่า พอกลับบ้านไปแล้วมีเวลานอนคิด แต่ละคนที่ร่วมสนทนากับน้องเค้าคงต้องเกิดความรู้รู้สึกอะไรในใจบ้าง ไม่มากก็น้อย จากเด็กธรรมดาที่เล่นฟุตบอลด้วยกัน เล่นวินนิ่ง เล่นเกมเหมือนเด็กทั่วไป จีบสาว มีแฟน ต้องไปสู่พื้นที่ ที่มีความขัดแย้งรุนแรง เศร้าว่ะครับ... ร่วมส่งกำลังใจให้เค้ากันครับ ยังไง ผมจะปริ๊นท์กระทู้นี้เอาไปให้น้องเค้า และ เพื่อน ๆ ในหน่วยอ่าน ซึ่งไม่รุ้ว่ามันจะเวิร์คไหม อย่างน้อยให้เค้ารู้ว่า ถึง ทีวีจะไม่ลงข่าวทหารเกณฑ์ เวลาตายก็เป็นกรอบเล็ก ๆ อยู่ในหนังสือพิมพ์ที่ยอดขายไม่สูง แต่ยังมีคนไทยอีกหลาย ๆ คนได้รับรู้ถึงคนที่เสียสละที่แท้จริง Title: Re: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: Hi~ba~Ri~KyO~Y~A on May 07, 2009, 03:39:10 AM เอ๋
เหมือนคุ้นๆแหะ ::001:: Title: Re: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: Little Lamb, the Little Angel on May 07, 2009, 03:39:35 AM มีคนลงแล้วเหรอ
Title: Re: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: Ryusuke Anatora on May 07, 2009, 01:53:36 PM เป็นกำลังใจให้ละกัน
Title: Re: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: XA14 on May 07, 2009, 02:03:36 PM ครับ มีคนเคยลงแล้ว
::010:: Title: Re: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: ~NICO ROBIN~ on May 07, 2009, 04:21:14 PM อึ้งเลย
มันจะมีสาระไปถึงไหนน่ะ อ่านถึงตรงกลางก็ตรัสรู้แล้วครับ >:( :o Title: Re: เรื่องความไม่สงบภาคใต้... อ่านแล้วก็อึ้ง Post by: tum_ja, the General of Zalom on May 07, 2009, 04:54:47 PM เคยอ่านในไร้สาระนุกรม....สงสารทหารไทย
|