Summoner Master Forum

Summoner Master => SMN FanCard FanArt & FanFic => Topic started by: !!! Unknow !!! on October 02, 2005, 08:42:29 PM



Title: นิยายเก่าแก่ที่เคยแต่ง จะลองเอามาโพสให้อ่าน
Post by: !!! Unknow !!! on October 02, 2005, 08:42:29 PM
คือมันมีหลายเรื่อง เยอะมากๆที่แต่งไว้ ก็เลยอยากจะลองดูว่า เรื่องไหนจะมีคนสนใจเยอะสุด
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ragnarok Story
เนื้อเรื่องคือ การเดินทางของโนวิทที่ต้องผ่านการเรียนรู้ในชีวิต
ตอนที่1 ออกเดินทาง
   โนวิทที่ชื่อชาน ชานเป็นเด็กหนุ่มที่มีบ้านเกิดอยู่ในเมืองอิสลู เขาได้ใช้ชีวิตอยู่แต่ในบ้านเห็นนักดาบ พ่อค้าผ่านไปมาเขาจึงไปหาพ่อเขาคือ แลน แลนคือไนท์ที่คอยเฝ้าเมืองนี้ ชานอยากให้พ่อเขาสอนวิธีเอาตัวรอดในโลกข้างนอก พ่อเขาจึงสอนให้ใช้อาวุธรู้วิธีเก็บเงินและการต่อสู้ พ่อเขาได้พาไปนอกเมืองและให้ชานลองสู้กับโพลิ่งดู พอชานผ่านการฝึกทุกอย่างแล้วพ่อเขาจึงไว้ใจได้บ้างจึงให้ชานออกเดินทางโดยให้จดหมายโดยชานต้องเอาไปให้เพื่อนของพ่อเขาที่เมืองกิฟฟิน ซึ่งเขาคือแบล็คสมิทซึ่งแลนต้องการให้ชานไปเอาอาวุธและชุดเกราะต่างๆ โดยแลนให้มีดกับเสื้อชานไป ชานจึงออกเดินทางพอออกจากบ้านเขาจึงไปถามทางไปกิฟฟินกับพ่อค้าที่นั่งขายของอยู่ พ่อค้าจึงบอกทางไปโดยให้เดินเข้าไปที่ทุ่งหญ้ากว้างที่มีตั๊กแตนเยอะและได้ถามชาน “น้องเอานี่ไปด้วยไว้ใช้ยามฉุกเฉิน” พ่อค้าให้เรดโพชั่นมา10ขวด และได้ให้เบรดที่พ่อค้าไม่ได้ใช้แล้วกับชาน พอชานออกจากเมืองมาก็เห็นคนส่วนใหญ่แต่งตัวคล้ายกับเขา เขาจึงเดินไปถาม “ทำไรกันเหรอ” โนวิทคนหนึ่งตอบพร้อมกับสู้พวกโพลิ่งหาของ ชานเดินไปหาสู้บ้างเขาเดินเข้าไปในดงไม้ก็เจอกับโพลิ่งอยู่เขาจึงตี โพลิ่งตัวนั้นจึงกระแทกเขาปริวออกมา เขาจึงเข้าไปสู้ใหม่พอเขาตีมันอีกครั้ง มันก็ตายเลยและภายใต้ของเหลวของโพลิ่งเขาเห็นแผ่นบางอย่างจึงเก็บแล้วไปถามนักดาบแถวนั้น นักดาบจึงตอบ นี่คือการ์ดนายนี่โชคดีจัง ชานจึงยิ้มแล้วถามต่อ แล้วมันใช้ทำอะไร นักดาบจึงบอกไว้ใส่กับสิ่งที่มันใส่ได้แล้วมันจะช่วยให้นายมีพลังเพิ่มขึ้นตามที่การ์ดมันบอกไว้ด้านใน พอชานเข้าใจเขาจึงออกเดินทางต่อระหว่างทางก็สู้กับโพลิ่ง เขาไปถึงที่ๆมีคนไปยืนอยู่กับเยอะๆ เขาจึงถามที่นี่ที่ไหน คนแถวนั้นจึงบอก ที่นี่คือท่อแมงสาบใครที่จะเข้าไปต้องไปสมัครอาสาก่อนแล้วเขาก็ไปนั่งขายของที่เขาเก็บมา แล้วสักพักก็มีคนที่แอบอยู่ข้างพุ่มไม้เขาสงสัยจึงเดินไปหา เขาเข้าไปถามว่า “พี่ทำไร” ซึ่งเขาจึงแนะนำตัวว่าเขาคือวิซซาท และในมือก็ถือไม้ผีอยู่เขากำลังจะหักมันเขาจึงบอกกับชาน “นายอย่าไปไหนนะรอดูนี่” วิซซาทคนนั้นจึงหักแล้วโยนไปที่คนเยอะ แล้วทุกคนก็ตกใจแล้วไม้นั้นก็กลายเป็นปีศาจมันคือดอกไม้พุ่มใหญ่ที่ตูมอยู่ทุกคนจึงงง วิซซาทคนนั้นจึงร่ายเวทย์ แล้วดอกไม้ก็บานออกแล้วราชินีผึ้งก็ออกมาเข้าทำร้ายคนแถวนั้นแล้วมีคนเข้าไปขอความช่วยเหลือจากไนท์ในเมือง ชานเห็นจึงอึ่งแล้วแอบหลังพุ่มไม้ดูเหตุการณ์ระหว่างที่ไนท์กำลังมา มีเหยี่ยว2ตัวบินมาแต่ไกลพุ่งชนใส่ราชินีผึ้ง แล้วก็มีคนถือธนูวิ่งมาใช้ธนูยิงใส่ วิซซาทคนที่หักไม้จึงบอกชานว่า “2 คนนั้นคือฮันเตอร์หรือนักล่า” ฮันเตอร์หนุ่มสาว2คนนั้นก็ได้จัดการกับราชินีผึ้งและฮันเตอร์หนุ่มได้แบกศพราชินีผึ้งไปด้วย หลังจากนั้นสักพักก็มีไนท์ขี่ปิโกปิโก้มา10 คนแล้วถามมันอยู่ไหน ชานจึงไปบอกว่ามีฮันเตอร์2คนเอาศพไปแล้วไนท์คนหนึ่งพูดพร่างๆ “สงสัยจะเป็น 2 คนนั้นแน่” พอเสร็จวิซซาทจึงถามชานว่าจะไปไหนเขาจึงบอกจะไปกิฟฟิน  วิซซาทจึงบอกว่าจะมีพ่อค้ากลุ่มหนึ่งไปกิฟฟินให้ไปกับพวกเขาชานจึงขอบใจและวิซซาทได้ให้ไม้ที่เขาหักกับชานแล้วบอกว่า เก็บไว้ให้มิดชิดพอไปถึงที่ๆมีคนเยอะๆแล้วหักแล้วโยนไป ชานจึงงงแต่เขาก็ไม่สงสัยอะไรชานจึงไปหากลุ่มพ่อค้าเขาจึงนั่งรถเข็นไปด้วยระหว่างทางพ่อค้าที่นำไปถามชานว่า “มาที่กิฟฟินทำไม” ชานจึงบอกว่า “ไปหาแบล็คสมิทคนหนึ่งไปเอาของพ่อบอกมา” พ่อค้าคนนั้นจึงถามว่าชานมีเงินเท่าไหร่ชานจึงบอกว่า “มีแค่ 326 เซนนี” พ่อค้าจึงให้เงินเก็บไว้อีก 5000 เซนนี ชานจึงดีใจ “ให้เยอะจัง” พ่อค้าจึงยิ้มแล้วนั่งร้องเพลงไปตามทาง พอมาถึงกิฟฟินชานจึงถามคนแถวนั้น “สมาคมแบล็คสมิทไปทางไหน” แล้วคนแถวนั้นก็บอกทางแล้วชานก็ไปตามที่บอก
         
         พอไปถึงก็มีแบล็คสมิทคนหนึ่งยืนเหมือนรอใครสักคน ชานจึงเดินเข้าไปหาแล้วเอารูปที่พ่อให้ไว้ขึ้นมาดูแล้วถาม “พี่ใช่คนในรูปมั้ย” แบล็คสมิทจึงตอบ “เธอเหรอคือลูกของแลน” แล้วเขาก็ให้ชุดเกราะที่ตีมาอย่างดีและอาวุธให้แล้วชานจึงให้จดหมายที่พ่อเขาให้มา พอแบล็คสมิทคนนั้นเปิดอ่านจึงอึ่งและทำถ้าเหมือนกังวลชานจึงถามพี่ชื่ออะไร แบล็คสมิทจึงแนะนำตัวเขาชื่อเรย์ และจดหมายนี่มันบอกว่ามีนายทหารคนหนึ่งออกเดินเรือแล้วไปเห็นฝูงเรือโจรสลัด100 ลำมุ่งหน้ามาทางเมืองอิสลูเขาบอกให้ฉันเตรียมอาวุธและเกราะและกองกำลังและไปช่วยรบซึ่งมีเวลาเพียง3วันก่อนที่เรือโจรสลัดจะมา

ตอนที่2 ศึกรบ

         พอรุ่งเช้าเรย์ได้เตรียมกองกำลังคือ เมจ3คน อาเชอร์10 อโค5คน นักดาบ30คนซึ่งส่วนใหญ่มาจากการที่ถูกจ้างจากเรย์ แล้วก็มีฮันเตอร์2คนที่ชานเจอที่หน้าท่อ ฮันเตอร์2คนนั้นจึงแนะนำตัว ฮันเตอร์หนุ่มชื่อ โจ ฮันเตอร์สาวชื่อ ซาร่า ซาร่าจึงถามเรย์ในฐานะเพื่อนว่า “มีเหตุด่วนอะไร” เรย์จึงบอกว่า “อีก 2 วันจะมีฝูงเรือโจรสลัดมาบุกที่เมืองอิสลูและทุกครั้งที่มันมาบุกหัวหน้ามันเจ้าเดรกก็หนีไปได้ทุกที” ซาร่าจึงขอไปช่วย แล้วเรย์จึงพานั่งรถลากไปใช้เวลา 1 วันเต็ม ชานจึงถามเรย์ในระหว่างทางว่า “พี่สามารถสร้างอาวุธได้ทุกชนิดเลยเหรอ” เรย์จึงตอบ “ไม่หรอกยังมีอาวุธที่ฉันไม่สามารถตีขึ้นได้อีก” ระหว่างทางโจจึงเห็นบางอย่างในพุ่มไม้ที่อยู่ไกลออกไปจากรถเขาจึงบอกเรย์ให้เร่งรถเร็วขึ้น แล้วสักพักก็มีฝูงปิโกปิโก้วิ่งแตกตื่นออกมาจากพุ่มไม้นั้นแล้วก็มีพวกกองกระดูกลูกน้องเดรกที่รู้ว่าจะมีกองกำลังไปช่วยเมืองจึงส่งมาขัดขวางโจจึงยิงใส่พวกมันซาร่าจึงผิวปากเรียกเหยี่ยวมาโจมตีพวกกระดูกตายซากเหล่านั้น เรย์จึงเร่งรถให้เร็วยิ่งกว่าเก่าแต่ก็มีพวกกระดูกที่ใช้ธนูยิงใส่รถทำให้คนที่จ้างมาตายไปบ้างชานจึงคิดบางอย่างเขาจึงบอกให้ทุกคนโดดลงจากรถเรย์จึงถามว่า “จะบ้าเหรอเจ้าหนู จะทำไปทำไม” ชานจึงยิ้มแล้วโดดลงไปคนเดียวแล้วตะโกนเรียกพวกกระดูกพวกนั้นจึงตามไป ชานเห็นวิซซาดที่เขาเจอเขาจึงวิ่งไปหาแล้วบอกให้ช่วยปราบที วิซซาดบอก “อะไรวะเนี่ย” แล้ววิซซาดจึงร่ายเวทย์ Fire Wall แล้วก็มีกำแพงไฟพุ่งขึ้นทำให้พวกมันตามมาไม่ได้ แล้วชานจึงขอบคุณแล้วถาม “พี่ชายรู้ข่าวยัง” วิซซาดจึงตอบ “อ๋อข่าวที่ว่าเดรกจะมาบุกเหรอรู้แล้ว แต่ไม่อยากไป” ชานจึงพูด “ทำไมไม่ไปช่วยละ” วิซซาดตอบ “ก็มันขี้เกียจแล้วอีกอย่างถ้าฉันตายละใครจะรับผิดชอบ” แล้วในที่สุด 2 คนนั้นถงเถียงกันจนวิซซาดผู้นั้นยอมไปช่วย เขาจึงแนะนำตัวชื่อ ริท พอ 2 คนนี้เดินทางไปเมืองสักพักก็เจอกับหญิงสาวนอนอยู่ ชานจึงวิ่งเข้าไปดู ริทจึงบอก “ถ้าเป็นฉัน ฉันไม่เข้าไปหาแน่” พอชานเข้าไปหาเธอก็ลุกขึ้นแล้วเข้าไปบีบคอชาน แต่ชานหนีมาทัน ริทจึงร่ายเมเทโอใส่ ริทจึงบอก “ทีหลังถ้าเจออะไรแปลกให้ถามก่อนนะระวังจะเป็นแบบนี้” พอมาถึงอิสลูก็เห็นเมืองกลายเป็นค่ายทหารไปแล้วและเขาจึงมองหาทุกๆคน แล้วชานจึงเดินไปในบ้านเขา
         
         เมื่อเข้าไปเห็นเรย์ โจ ซาร่า แลนนั่งปรึกษาอยู่ เรย์จึงพูดพรางๆ “นายนี่อึดจริงหวะ” ชานจึงแนะนำให้ทุกคนรู้จักริท แล้วแลนจึงบอก “ตอนนี้เรามีกองกำลังดังนี้ มีไนท์1คน พรีช1คน วิซซาด1คน ฮันเตอร์2คน แบล็คสมิท1คน นักดาบ100คน อาเชอร์80คน อโค30คน เมจ20คน พ่อค้า50คน” แลนจึงจัดเวรยามไว้และบอก “พรุ่งนี้จะมีกองกำลังมาเพิ่มอีก2กองกำลัง คือกองกำลังที่1มาจากพอนเตร่าคือ คูเซเดอร์1คน ไนท์10คน นักดาบ150คน อโค50คน และอีกกองกำลังมาจากมอร็อคคือ โรกค์5คน แอดสาสิน10คน ทิฟ85คน” พอกลางดึกชานได้ออกไปเฝ้าเวร แลนจึงออกไปคุยด้วยว่า “พรุ่งนี้พวกมันคงจะมาถึงแล้วไม่รู้ว่าจะอยู่หรือจะตายลูกจงเข้าใจว่าสักวันเจ้าต้องเป็นให้ได้มากกว่าพ่อ” ชานจึงถาม “แล้วแม่ละทำไมไม่มาช่วยละ” แลนจึงนิ่งสักพักแล้วตอบ “แม่เจ้าคือพรีชไปอยู่เมืองลอยฟ้าเมืองจูโนเพราะภารกิจให้ไปเป็นทูตสัมพันธ์มิตรกับเมืองเราแต่แม่เจ้าไม่กลับมาเลย” ชานจึงบอก “ผมคงไม่ได้เห็นหน้าแม่แล้วซิ” แลนบอก  “ไม่หรอกสักวันเจ้าคงได้เจอ” แล้วก็มีเรือแล่นมาทางนี้แลนจึงเอากล้องมาดูว่าเป็นเรือใคร แล้วก็มีสาวคนหนึ่งออกมาเป็นเรือ คือนักผสมยาสาว เธอคือ แนน น้องสาวแลน

         พอมาถึงแนนจึงบอกด้วยความดีใจ “นึกว่าฉันจะเดินเรือมาไม่ถูก” และแนนจึงเล่าให้แลนฟังว่าระหว่างทางเห็นเรือของเดรกมันจับหนุ่มสาวฆ่าแล้วทึ้งลงทะเลอย่างน่ากลัว แลนจึงพูด “มันจะไม่มีทางทำได้อีกแน่” พอรุ่งเช้ากองกำลังเสริมก็มาถึงแลนจึงขอบคุณที่มาช่วยรบในครั้งนี้ แต่พอตอนสายทหารที่ออกไปล่าตะเวณกลับมาบอกมันจะมาถึงในตอนมืดๆ และพอเที่ยงพ่อค้าจึงนำน้ำผลไม้ไปแจกให้ทุกคนดื่มกัน แต่จู่ๆก็มีฝูงโพลิ่งบ้าคลั่งบุกมาที่เมืองมันมีกองกำลังมากคือโพลิ้ง10000ตัว ดรอป5000ตัว โปโปลิ้ง1000ตัว และผู้นำของมันเองเจิลลิ้ง1ตัว ทุกคนจึงหันไปสู้กับพวกมันแทนทำให้เสียกองกำลังไปบ้าง

         ตกเย็นทุกคนเห็นเรือของเดรกมาแต่ไกลๆจึงเตรียมประจำตำแหน่งอย่างดี แล้วก็มีพวกวิปเปอร์จากเรือบุกนำหน้าทำให้แนวแถวแตกเมจจึงร่ายเวทยิงโจมตีใส่ ริทจึงสร้างเวทขนาดใหญ่ร่ายไว้และพูด “แค่รอเวลาเท่านั้น” พอเรือลำหน้าสุดมาถึงริทจึงร่ายเสร็จและในเวทย์นั้นมีลูกไฟขนาดใหญ่เผาเรือทั้งลำเลยและริทก็ร่ายใส่อีกพวกอาเชอร์จึงใช้ธนูยิงไปในระยะไกลและไนท์ก็ปาหอกใส่เรือพวกมัน พอเรือมาถึงกับไม่มีใครอยู่บนเรือเลยแล้วสักพักเดรกมันก็ออกมาแล้วบอก “ชัยชนะเป็นของข้า” แล้วพวกวิปเปอร์และกระดูกวิ่งออกมาจากเรือ นักดาบที่ตั้งแนวหน้าก็ล้มกันไปทนรับไม่ไหวแล้วสงครามก็เกิดขึ้นชานวิ่งไปแอบในสะพานหน้าบ้านแล้วเดรกก็เห็นจึงพูด “โนวิทของหวานเลย” มันจึงเดินไปหาชานแต่ก็มีนักดาบเข้าไปรุมแต่โดนฆ่าตายหมดแล้วริทจึงร่ายไฟวอร์กั้นไว้ให้แล้วแลนก็เข้าไปลุยกับเดรกเอง ซึ่งคนที่รุมเดรกในตอนนี้คือแลน เรย์ คูสาเดอร์ โรกค์ แนน โจและซาร่า ส่วนคนอื่นสู้กับพวกกระดูกไปเดรกจึงพูด “หมาหมู่เหรอได้” แล้วเดรกก็เอาปืนยิงใส่โจ แต่หลบทันจึงโดนแค่แขนซ้ายแล้วก็โดนอีกาของเดรกพุ่งชนทำให้ตกลงไปในทะเลแล้วนกของโจและซาร่าจึงรุมโจมตีนกของเดรก แล้วเดรกจึงใส่ลูกปืนและจังหวะนี้ทุกคนจึงเข้าไปรุมโดยมีพรีชคอยช่วยเหลืออยู่ข้างหลัง เดรกตั้งตัวไม่ทันจึงทึ้งปืนแล้วชักดาบออกมาฟันอย่างเร็วทำให้ไม่คอยมีใครกล้าเข้าไปลุยก่อน ซาร่าจึงยิงธนูใส่ เดรกกั้นได้แล้วตะโกนใส่ “แน่จริงสู้กันตัวๆดิวะ” แล้วแลนจึงเข้าไปฟันโดนที่ขาเดรกแล้วทุกคนจึงเข้าไปรุมแต่เดรกก็กั้นได้จนถอยมาถึงกำแพงไฟที่ริทร่ายไว้แล้ว    เดรกจึงใช้เทเลพอตหนีมาอีกฝั่งของกำแพงไฟเจอกับริทและชานเดรกจึงยิ้มแล้วพูด “การทรมานโนวิทมันสนุกอย่าบอกใคร” แล้วชานจึงวิ่งหนีเข้าไปในบ้านแล้วล็อคไว้ริทที่วิ่งตามมาเข้าบ้านไม่ได้ด้วยความกลัวเขาจึงวิ่งโดดลงไปในทะเล

         พอลงไปก็เห็นโจที่เลือดออกมากจึงช่วยขึ้นจากน้ำ แล้วบอกให้พรีชช่วยทำแผลให้หน่อย เดรกจึงพยายามพังประตูเข้าไปแลนจึงพยายามตะโกนเรียก เดรกจึงหัวเราะแล้วพูด “สู้ให้โง่ซิ” แล้วเดรกก็พังประตูเข้าไปได้ชานจึงกระโดดจากชั้นบนลงมาแล้ววิ่งไปหาแลนแล้วบอก “อย่าห่วงเลย” แล้วชานก็ดูท่าทางเปลี่ยนไป แล้วพูดกับเดรกว่า “มาสู้กันเลย” เดรกจึงพูด “ดีจังเจอ โนวิทใจแข็ง” แลนเห็นชานใส่ชุดนักดาบจึงงง พอเดรกเดินเข้ามาชานจึงเข้าฟันแต่เดรกหลบได้แล้วเดรกก็รู้สึกว่ามีพลังวิญญาณบางอย่างจากตัวชาน เดรกจึงอึ่งแล้วพูด “แกเอาเด็กนั่นไปซ่อนที่ไหน” ชานจึงบอก “เด็กนั่นไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกกลับไปซะเดรกอย่ามาซ่าแถวนี่อีก” เดรกรู้ว่าเขาคือใครจึงสั่งถอยทัพ แล้วกองโจรสลัดก็กลับไปหมดทุกคนจึงดีใจแล้วสักพักแลนจึงนึกออกว่าเป็นใคร แล้วชานตัวจริงก็ออกมาหาแล้วบอกเขาหนีไปแอบในบ่อน้ำหลังบ้านแลนจึงยิ้มแล้วพูดในใจนายนี่แม้ตายก็ไม่เปลี่ยน

         แล้วพอรุ่งเช้าแลนจึงขอบใจทุกคนแล้วทุกคนก็ต่างแยกย้ายกันไปเรย์ก็ต้องมาจ่ายค่าจ้างคนพวกนี้อีก ซาร่ากับโจ ออกเดินทางไปตามหาแม่ชีลึกลับเพราะลือกันว่าแม่ชีคนนี้จะสามรถทำให้เขาทั้ง 2 มีชีวิตคู่ที่ดีตลอดไป

ตอนที่3 หน้าที่ของนักดาบ

         วันเวลาได้ผ่านไปหลายวัน ชานก็สามารถไปสมัครเป็นนักดาบได้ เขาสามารถผ่านได้โดยง่าย พอเขาได้เป็นนักดาบเขาก็ไปหาพ่อ  “พ่อจะให้ไปหาเรย์อีกครั้งไปให้เขาตีดาบเกราะให้โดยมีแนนไปด้วย และพอเสร็จลูกจงออกตามหาแม่ของเจ้าซะ” และแล้วชานก็ออกเดินทางไป แต่พอไปถึงกิฟฟินเพื่อนของเรย์บอกว่าเรย์ไม่ได้อยู่ที่นี่แล้ว แนนจึงคิดว่าน่าจะไปอยู่ที่มอร็อคแนนจึงขอแยกไปแล้วจะส่งข่าวมาหาชาน แล้วชานจึงออกตามหาแม่ แล้วสักพักเพื่อนเรย์ก็มาบอกว่าเรย์ไปที่ถ้ำใต้ดินทางลงอยู่ตรงกลางของเมืองเรย์ลงไปเพื่อหาของมาตีดาบ ชานจึงคิดที่จะลงไปบ้างเพื่อนของเรย์จึงบอกอย่าลงไปเลยมันมีแต่ปีศาจน่ากลัว ชานจึงเดินออกจากเมืองไปหาตีเอาของจากพวกมอนเตอร์แถวนั้น พอดึกเขาจึงกลับเข้ามาในเมืองจึงไปหาที่พักนอนที่โรงแรม แต่โรงแรมเต็ม ชานจึงต้องมานอนข้างนอก แล้วก็มีนักดาบสาวเดินมาหาแล้วถาม “ทำไมเจ้าถึงมานอนข้างนอกละ มาที่บ้านฉันก่อนแล้วกัน” แล้วเธอก็พาชานไปนั่งดื่มน้ำพักเหนื่อยแล้วเธอก็ถาม “เธอชื่ออะไรฉันโรส” ชานจึงบอก “ฉันชื่อชานจะลงไปในถ้ำใต้ดินลงไปหาคนคนหนึ่งชื่อเรย์” โรสจึงบอก “เธอนี่กล้าหาญจัง มีแต่คนกลัวที่จะลงไป แล้วเรย์ลงไปแล้วเขานอนที่ไหนละ” ชานจึงตอบ “ไม่รู้ซิ” แล้วชานจึงขอนอนที่บ้านเธอ

         พอรุ่งเช้าโรสจึงพาชานไปหาเก็บของในที่ๆมีมอนเตอร์เยอะและเก่งขึ้น ทำให้ชานได้ของดีๆมาขาย ระหว่างที่หาของชานจึงถามโรสว่า “ใช้ดาบอะไรทำไมไม่เหมือนกับของเราเลย” โรสจึงบอก “นี่ดาบเคย์มอร์ เรย์เป็นคนตีให้ ส่วนดาบเธอมันเป็นแค่เบรดดาบรุ่นล้าหลังเลย” ชานจึงถาม “แล้วจะไปหาดาบดีๆจากไหน โรสบอกส่วนใหญ่มาจากพวกปีศาจเก่งๆทั้งนั้นแหละ” พอได้ของมามากชานจึงเอาของไปขายพอขายเสร็จเขาเหลือบไปเห็นพ่อค้านั่งขายดอกไม้นำโชค ชานเข้าไปถามราคาพ่อค้าบอก40000เซนนี ชานบอกแพงจังและตัวเขามีแค่9875เซนนี เขาจึงบอก9000เซนนีได้มั้ย พ่อค้าเห็นว่ามันขายไม่ค่อยออกจึงขายให้ แล้วชานพกติดตัวเอาไว้ แล้วเขาก็ไปสู้หาเก็บของแต่ตอนนี้เขาได้ของดีๆมาเยอะเช่น การ์ด เพชร ตุ๊กตา อาวุธชุดเกราะ เขาเอาไปขายทั้งหมดได้เงินมา75000เซนนี เขาจึงไปหาซื้อดาบแล้วมีพ่อค้าขายดาบ2แฮน50000เซนนีเขาจึงซื้อมาใส่ แล้วเขาไปหาซื้อเรดมาเก็บไว้ แล้วโรสก็เอาของมาขายบ้างและเธอก็เอาของที่เธอเก็บไว้มาทำ หมวกบันนี่ใส่ โรสจึงถามชาน “ฉันสวยมั้ย” ชานจึงตอบแบบเอาใจ “สวยซิสวยมากด้วย” ทั้งคู่จึงไปหาพรีชคนหนึ่งแล้วบอกให้พรีชสวดเพิ่มพลังให้ทั้ง2คน พอเสร็จทั้งคู่ก็ลงไปลุยในถ้ำพอลงไปก็เห็นศพนอนตายกันบางคนก็สู้อยู่โรสจึงบอกให้รีบวิ่ง พอวิ่งจนมาถึงทางลง ทั้งคู่ก็ลงไปแล้วชั้นนี้ก็ร้างไม่มีคนเลยแล้วโรสจึงบอกให้ไปแอบที่ซากบ้านนั้นเพราะมีวิปเปอร์อยู่เราสู้มันไม่ได้หรอกแล้วเขาก็วิ่งลงไปข้างในมันเป็นทางโล่งๆไม่มีอะไรมาบัง2ข้างทางเป็นเหวลึก แล้ววิปเปอร์ตัวหนึ่งก็มาเห็นจึงเข้ามาทำร้ายแต่มีพลังเวทลูกวิญญาณมาทางข้างหลังเขาพุ่งใส่วิปเปอร์ชานจึงรู้ว่าต้องเป็นริทแต่พอหันไปกลับไม่เจอใครเลยหันกลับมาก็ไม่เห็นโรสด้วย ชานจึงออกตามหาแต่ต้องคอยหลบวิปเปอร์ด้วยแล้วก็มีทางลงไปอีกเขาจึงลงไป พอลงมาเขาก็เห็นวิญญาณมากมายคือ วิปเปอร์ ไนท์มาร์ เขาจึงวิ่งมาทางข้างๆผนังซากบ้าน พอมาเลยมาหน่อยเขาก็เห็นนักดาบคนหนึ่งที่หน้าตาเหมือนกับชาน ที่กำลังเดินไปกับโรสและริท ชานจึงเข้าไปหาแล้วโรสก็ตั้งท่าสู้เหมือนมองชานเป็นปีศาจ ชานจึงบอกนั่นมันตัวปลอมดูดาบซิเธอคงจำได้ แต่เธอจำได้ตอนที่ชานใช้เบรดซึ่งชานตัวปลอมก็ใช้อยู่ แล้วก็มีพวกวิปเปอร์ออกมากันชานจึงวิ่งหนีไปทางลงอีก พอลงมามันเป็นสะพานยาวข้ามไปอีกฝั่งซึ่งพวกโรสก็วิ่งตามมา อยู่คนละฝั่งแล้วชานตัวปลอมก็ถีบริท ตกลงไปข้างล่าง แล้วโรสจึงรู้ว่านี่ตัวปลอมเธอจึงวิ่งมาหาชานแต่ชานตัวปลอมตัดเชือกสะพานทำให้ไปไม่ได้ ชานตัวปลอมจึงพูดมาเป็นของๆข้า แล้วชานตัวปลอมก็ใช้ดาบฟันชุดของโรสขาด ชานจึงโกรธวิ่งกระโดดมาอีกฝั่งแต่โดนฟันสวนกลับทำให้ตกลงไปข้างล่างพอลงมาเขาตกลงมาที่บนเรือที่ริทอยู่ด้วยแล้วเขาก็เห็นเรย์พายเรืออยู่ ส่วนโรสเธอก็สู้ไม่ได้ซึ่งชานตัวปลอมต้องการข่มขืนเธอ เธอขัดขืนไม่ได้ แล้วเธอก็ออกแรงถีบชานตัวปลอมให้ตกลงไปข้าง ชานเห็นจึงบอกเรย์ให้พายเร็วๆ พอพายมาจนถึงฝั่งที่ๆมีแร่มากมายที่เรย์จะเอาไปตีอาวุธแล้วชานจึงเล่าเรื่องทั้งหมด เรย์จึงพูดน่าเสียดายที่แนนไม่มาที่นี่ด้วยเพราะที่จริงเรย์แอบชอบแนนมานานแล้ว
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------

ยังมีต่ออีก แต่ดูก่อนว่ามีคนสนใจมั้ย ถ้าสนใจจะได้เอามาโพสให้อ่านต่อ